จริงๆก็ไม่ได้อยากไปเท่าไหร่ค่ะ //เหรอ!!??
คือเราไปทำงานแล้วมีวันว่างวันนึง เลยลองลงสเตจไป
ตอนรอบบ้านไกลลืมกด พอมารอบSKE mobileชวด มาได้ตอนรอบทั่วไป
ตอนแรกก็คิดนะว่าถ้าเกิดได้ขึ้นมา แปลว่าซ่านันรักเราแน่ๆ //ไม่ใช่
ตอนแรกก็คิดว่าถ้าได้ต้องเรือหายแน่ๆ เพราะต้องไปกลับโตเกียว-นาโกย่าภายใน 1 วัน จะนั่งไนท์บัสก็จองไม่ทันแล้วเพราะรู้ผลว่าถูกตั๋วก็ 1วันก่อนสเตจ
ชินคันเซ็นมันเลยละกัน ริชๆ
//เป็นหนี้....
นั่ง Hikari ไปถึงนาโกย่าก็ 11 โมงแล้ว โอ้เอ้อยู่ใน ESCA ซักพักก็คิดได้ว่าเราไม่ได้อุปกรณ์สำคัญในการดูสเตจมาเลย...แท่งไฟค่ะ ไม่มีแท่งไฟให้โบกค่ะ
กะว่าจะไปซื้อที่ดองกี้ฝั่งตรงข้าม Sunshine Sakae แต่พอไปถึงเธียร์เตอร์ ตอนแลกบัตร คนอื่นเค้าก็เริ่มต่อแถวกันแล้ว
ได้บัตรมาแล้ว
แลกเสร็จ ฝากของเสร็จ จะวิ่งไปซื้อแท่งไฟก็เจอลุงยามเบรค "ดาเมะเดส ใกล้ถึงเวลาแล้วเดส" ก็เลยแบบว่า เออ เก๊าไม่ไปก็ได้...
เราสุ่มได้เลข 202 ต้องไปต่อคิวตรงบันไดหนีไฟ แต่สุ่มแถวได้เข้าไปประมาณแถวที่ 10 (มั้ง?)
เดินเข้าไปเลือกนั่งแถวต่อจากที่นั่ง family (อยู่ตรงกลางๆของเธียร์เตอร์) ตัวที่นั่งตรงกับตำแหน่งเซ็นเตอร์เป๊ะ
แต่คือข้างหน้าเป็นผู้ชายตัวเท่าไททั่นนั่งบังเซนเตอร์เรามิดเลยค่ะ เลยมองเห็นแต่ข้างๆเซ็นเตอร์เช่น คุมะจังหรือซานันแทน อิอิ
จะมองเซ็นเตอร์ทีก็ชะเง้อที
และเนื่องจากไม่มีแท่งไฟ จะขอยืมโอตะข้างๆก็เขิล เลยนั่งตบมือแปะๆแทน 5555
เนี่ยค่ะ นั่งอยู่ตรงนี้
ต่อไปจะเข้าเรื่องละ
เนื่องจากวันนี้เป็นสเตจพิเศษเมมเบอร์ก็เลยมากันเกือบฟูลทีม ขาดแค่สุดะเอง
ประกาศเงารอบนี้: ราระ
เพลงแรกเป็น Juuryoku Sympathy ต่อด้วย Kimi ga omotteru yori
เปิดมาสองเพลงแรกนี่รู้สึกตระการตามาก นั่งมองแต่ซ่านัน...ไม่ใช่
สองเพลงแรกนี่ต้องมองกว้างทั้งสเตจเพราะออกมาแสดงครบทุกคน ยืนกันเต็มสเตจ เหมือนดูกล้องฟิกซ์แต่เป็นกล้องฟิกซ์แบบ full HD
เต้นดีจังเลยอ่าาาาา
ต่อมาเป็น Hoppe, Tsuneru จำได้ว่าครั้งแรกที่ดูสเตจนี้ไม่ค่อยชอบเพลงนี้เลย
เพลงบ้าอะไรร้องอยู่แค่ ฉันสวย ฉันน่ารัก ดูไปดูมา เออ เพลงนี้ก็น่ารักดีแฮะ
พอตอนนี้ได้มาดูสดกลายเป็นว่า เห้ย เพลงนี้น่ารักมากกกกก นั่งดูไปยิ้มไป
ตอนโอตะคอลล์ก็แอบคอลล์มั่วไปกะเค้าด้วย (คือเราคอลล์ไม่เป็นนะ ไม่เคยยิงมิกซ์จริงๆ)
แล้วก็ต่อด้วย SKE festival เพลงชื่อสเตจ ดูสนุกมาก เพราะเด็กๆเล่นกันอยู่ข้างหลัง ดูของจริงนี่มันดีกว่าดู DMM ตรงนี้แหละ ตรงที่ได้เห็นจุดที่กล้องไม่ได้ถ่าย ได้เห็นเด็กๆข้างหลังเล่นบ้าๆบอๆกัน อย่างเช่นได้เห็นคุมะล็อคคอซานัน หรือได้เห็นราระเซิ้งกับน่อน....
สำหรับทีม E มีคนที่เราชอบดูเวลาเต้นอยู่ 3 คน คนนึงคือคุมะจังเต้นแข็งแรงดี อีกคนคือนารุจังเต้นบ้าพลังแต่เป๊ะ และมีคนนึงที่เต้นสะดุดตาเรามาก คือ ยูกะตันค่ะ เต้นได้ร้อยแรงม้าเหมือนเซมไปที่น้องชอบเลย
ถึงช่วงแนะนำตัวก็ขำๆฮาๆตามปกติ
- อย่างซานันก็เล่าว่าดูรูปเก่าๆกับในมือถือกับตี๋สกวร มีแซวเรื่องหน้าม้าเต่อของสกวร.สมัยก่อนแล้วก็เล่าว่าสกวร.ดูรูปแล้วบอกว่า "ซานันซังดูเป็นผู้ใหญ่จังเลยนะ" ซานันเลยถามว่าแล้วตอนนี้ล่ะ สกวร.บอก "ตอนนี้โคตรเด็กน้อยเลยค่ะ" // 55555555
- ราระก็คุยเรื่องทวิตนี้
https://twitter.com/saki_t48/status/837280333598875648
- และในที่สุดเราก็ได้เห็น "นัคกี้!!!" แบบสดๆแล้ว คือถ้านัคกี้พูดไม่จบ พวกเพื่อนๆก็จะไม่ยอมเอามือลงด้วยนะ เหมือนโดนแกล้งยังไงไม่รู้ 55555
- ส่วนคุมะไม่ได้ฟังเลยค่ะว่าพูดไรบ้าง มัวแต่จ้อง sixpack อยู่....
- เรโอนะก็จีบกับซูซังค่ะ หยอดกันไปหยอดกันมา โอตะก็ฮิ้ววววกันไป
- ส่วนพี่กอน (ท่านประธานบริษัท) ก็เล่าเรื่องว่าตอนที่รีบวิ่งมาซาคาเอะมาสเตจแกรดมิกิตตี้ก็ดันทำกระเป๋าตก แล้วก็มีคนเก็บได้วิ่งตามมา ปรากฎว่าคนที่วิ่งตามมาคือ มากิโกะค่ะ 555555
- เมเมเล่าว่าไปเจอเด็กเดินมากับแม่ คุยไรไม่รู้พอจะแยกจากกันเด็กก็บอกว่า "บ๊ายบายโอเน่จังคนสวย" เจ้าพวกคนที่เหลือก็โอเน่จังๆกันใหญ่ ฮาาาา
- ลูกพี่ด้งเล่าว่ามีการใช้แอพวัดความเปล่งประกายของตัวเองด้วย....
ช่วงแนะนำตัวนี่ แนะนำให้ลองมองพวกที่อยู่ข้างหลังดีๆ ตรงแถวเมเม ลูกพี่ด้ง ทานิ สกวร. พวกนี้จะอยู่ไม่ค่อยสุข เวลาคนอื่นเค้าแนะนำตัวกันตรงแถบนี้จะออกท่าออกทางอะไรไม่รู้ แย่งซีนมาก กวนทรีนสุด 5555
จากนั้นก็โซโล่กัปตันค่ะ ในเพลง Oteage Lullaby ได้ดู "Makiko kick" เป็นขวัญตาแล้ว สุดยอดมากกกกกกก
แบบนี้เลย!!
ต่อไปก็ Kimi no c/w ราระ ซานัน นารุ...มองแต่ซานัน แต่เราแอบเหลือบไปเห็นเข่าราระมีรอยฟกช้ำด้วยล่ะ
แล้วก็ต่อด้วย Namida ni shizumu taiyou ซูซัง น่อน เรโอนะ เรโอนะขาสวยมากมาย
ต่อมา Hungry Lion คุมะ นัคกี้ ด้งจัง ยูกะตัน เราชอบเพลงนี้มาก น่ารักดี พอได้มองนัคกี้ชัดๆแล้วรู้สึกว่านัคกี้นี่ตาหวานจังเลย
ต่อด้วย 1994 nen no raimei ทานิ ตี๋ โอจวัง เมเม พี่กอน เพลงนี้ก็ชอบ เท่ทุกคนเลย โดยเฉพาะตี๋ ดูดี ดูหล่อ ดูเท่ เหมาะกับเพลงนี้มากๆๆๆๆๆๆๆ ดึงดูดสายตาเราสุดๆ
แล้วก็มี mc มาคุยกันนิดนึงก่อนเข้าเพลงชุดแดง จำไม่ได้แล้วคุยไรกัน
จากนั้นก็เข้าเพลงชุดแดงเทพๆ 2 เพลง Bara no gishiki และ Megami wa Doko de Hohoemu? เป็นอะไรที่งามจนอธิบายไม่ถูก ตอนดูทางจอที่บ้านก็คิดว่าเจ๋งแล้ว มาดูของจริงคือยิ่งกว่านั้นอีก surreal มากๆ ความพีคที่แท้จริงคือช่วงชุดแดงนี่แหละ ทั้งเพลง ทั้งการแปรformation ทั้งท่าเต้น มีไล่เวฟ มีลงไปนอน มีนั่งเตะขา มีวิ่งไปวิ่งมา โอ๊ยยย เทพ!!
พอจบเพลงเทพ ก็คั่นด้วย mc ชุดแรกตลกคาเฟ่ แซะกันเองไปมา และ mc ชุดสองที่มาแข่งกันทายเพลงจากท่าเต้น สนุกเพลินดีค่ะ ด้งจังนี่ใบ้แทบไม่ได้ซักเพลงแต่ตอบได้เกือบทุกเพลง โอตะชัดๆ!! ส่วนพี่กอนก็เก่งมากตอบได้แทบทุกเพลงเหมือนกัน สมแล้วที่ปีที่แล้วขึ้นสเตจเยอะเป็นอันดับสองของวง
จากนั้นก็เข้าเพลง Heart to Vector เพลงนี้มีสอนท่าโบกแท่งไฟให้โอตะด้วย
(ความเรื้อนนี้...)
แต่เราไม่ได้ฝึกไปหรอก เพราะไม่คิดว่าจะถูกสเตจ ถึงฝึกไปก็คงจำไม่ได้ ใครมันจะไปจำได้ฟะในขณะที่คิดอย่างนั้นก็เห็นโอตะที่นั่งข้างหน้าเยื้องๆเรานิดนึง เค้าโบกตามได้ทุกท่าเลยค่ะ!! โอเค ยอม เรากลับไปฝึกใหม่ก็ได้
ส่งท้ายด้วย เพลงฟังสบายๆ Kinmokusei ซ่านันน่าร๊ากกกกกกกกกกกกก
เริ่มอังกอร์
ด้งจังโผล่มาพร้อมกับเริ้มเพลง Koi no Nawa เวอร์ชั่นเถื่อน เพลงโปรดเราเอง สนุกมาก เต้นเถื่อนโดนใจ ก็เป็นประจำของสเตจที่เพลงนี้จะโยนเหรียญ(พลาสติก)แจกคนดู คราวนี้นารุจังเป็นคนโยนค่ะ ซึ่งแน่นอนมันมาไม่ถึงแถวเรา 5555
ต่อด้วย Utsukushii Kari เพลงที่ราระมีความหล่อสัตว์ป่า หล่อผิดจากตัวตนปกติ ถ้าอยากเห็นราระตอนสติดีๆให้ดูเพลงนี้เลยค่ะ ท่าเต้นเพลงนี้ก็เท่มาก เป็นเพลงที่ต้องแสดงอารมณ์ สีหน้าด้วย เจ๋งมากๆ ชอบ //มีเพลงไหนไม่ชอบหรอ
จบแล้ว ก็คั่นด้วย mc เคงคิวเซย์ 2 นาที
วันนี้เคงคิวฯที่มาคือ คุราชิม่า อามิจังค่ะ อามิน้อยผู้เป็นติ่งเรนะตั้งแต่ 5 ขวบ เพราะได้ดูมาจิสุกะ แล้วก็เริ่มคิดอยากจะเข้า SKE
หมดเวลา
ทุกคนออกมาอีกรอบในชุดเสื้อยืดโปรเจ็คต์เยียวยาผู้ประสบภัย ซึ่งไม่ใช่ชุดตามปกติเนื่องจากวันนี้เป็นสเตจรำลึกจัดติดต่อกันมาเป็นปีที่ 6 แล้ว
เริ่มเพลง Mirai ga Me ni Shimiru ที่ตามปกติจะเป็นเพลงสุดท้าย แต่อย่างที่บอกว่าวันนี้เป็นสเตจพิเศษก็เลยมีต่อ พอเข้าสู่ช่วงรำลึกก็ให้เมมเบอร์พูดเรื่องโปรเจ็คต์เยียวยาที่ตัวเองได้ไปมา อย่างสกวร.กับราระที่ได้ไปร่วม รวมถึงด้งจังที่บ้านเกิดของคุณพ่ออยู่ที่ฟุกุชิม่า
จากนั้นก็ยืนไว้อาลัยร่วมกัน แล้วก็เด็กๆก็ร้องเพลง Dareka no Tame ni ต่อด้วย Tenohira ga Kataru Koto สองเพลงจากโปรเจ็คต์เยียวยา
จบจริงๆแล้วจ้า
โดยรวมเราว่าสเตจวันนี้อาจจะเล่นบ้าๆตามสไตล์ทีม E ได้น้อย ต้องสำรวม เรียบร้อยหน่อยเพราะเป็นสเตจรำลึก คือสเตจนี้ค่อนข้างซีเรียสอยู่แล้วทุกปี ก็เข้าใจได้ค่ะ แต่ที่สำคัญคือเราเพิ่งนึกได้ทีหลังว่าสเตจวันนี้อดดู Natsu yo เลย แต่ก็ไม่เป็นไรได้ดูเพลงซึ้งๆแทน ซึบซับบรรยากาศเธียร์เตอร์ในอีกแบบ
หลังจากสเตจจบ เราก็นั่งรอเรียกทีละแถวเดินออกจากเธียร์เตอร์ สักพักเมมเบอร์ก็จะออกมาอีกรอบ มาเรียงแถวโบกมือส่งเรา (ตรงนี้ DMM ไม่ถ่ายนะ)
พอถึงตาเราก็ออกเดินไปโบกไม้โบกมือกับเด็กๆทีละคน เดินไปก็พูดไปว่า เหนื่อยหน่อยนะ จนมาถึงน้องหมีคุมะ เราก็โบกมือแรง
ต่อมาราระนั่งอยู่ติดกันเราก็บอกราระว่า take care ราระก็เหมือนจะงงๆนิดนึงแต่ response ดีนะ มีบอก take care เรากลับมา
เดินไปถึงกัปตันมักกี้ มือก็โบกนะแต่หน้าดูเหนื่อยมาก 555555
พอเดินไปถึงซ่านัน เราก็ อ๊ะ! ซ่านันนนนนน (ทำตัวโหวกเหวกขึ้นมา) นี่ก็โหวกเหวกตอบเรา อ๊ะ! พร้อมโบกมือแรงกลับมา น่าร๊ากกกกกกกก
แล้วก็คนสุดท้ายอามิน้อย ตัวเล็กน่าเอ็นดูมาก เราก็ยิ้มกว้างเรียกชื่ออามิจัง อามิก็โบกมือยิ้มกว้างกลับ ออกมาจากเธียร์เตอร์พร้อมรอยยิ้ม
รู้สึกโชคดีจริงๆที่ได้มาดู //หมดละแต้มบุน
[Report] 170311 Team E SKE festival สเตจรำลึกแผ่นดินไหว รอบ12.45
จริงๆก็ไม่ได้อยากไปเท่าไหร่ค่ะ //เหรอ!!??
คือเราไปทำงานแล้วมีวันว่างวันนึง เลยลองลงสเตจไป
ตอนรอบบ้านไกลลืมกด พอมารอบSKE mobileชวด มาได้ตอนรอบทั่วไป
ตอนแรกก็คิดนะว่าถ้าเกิดได้ขึ้นมา แปลว่าซ่านันรักเราแน่ๆ //ไม่ใช่
ตอนแรกก็คิดว่าถ้าได้ต้องเรือหายแน่ๆ เพราะต้องไปกลับโตเกียว-นาโกย่าภายใน 1 วัน จะนั่งไนท์บัสก็จองไม่ทันแล้วเพราะรู้ผลว่าถูกตั๋วก็ 1วันก่อนสเตจ
ชินคันเซ็นมันเลยละกัน ริชๆ
นั่ง Hikari ไปถึงนาโกย่าก็ 11 โมงแล้ว โอ้เอ้อยู่ใน ESCA ซักพักก็คิดได้ว่าเราไม่ได้อุปกรณ์สำคัญในการดูสเตจมาเลย...แท่งไฟค่ะ ไม่มีแท่งไฟให้โบกค่ะ
กะว่าจะไปซื้อที่ดองกี้ฝั่งตรงข้าม Sunshine Sakae แต่พอไปถึงเธียร์เตอร์ ตอนแลกบัตร คนอื่นเค้าก็เริ่มต่อแถวกันแล้ว
แลกเสร็จ ฝากของเสร็จ จะวิ่งไปซื้อแท่งไฟก็เจอลุงยามเบรค "ดาเมะเดส ใกล้ถึงเวลาแล้วเดส" ก็เลยแบบว่า เออ เก๊าไม่ไปก็ได้...
เราสุ่มได้เลข 202 ต้องไปต่อคิวตรงบันไดหนีไฟ แต่สุ่มแถวได้เข้าไปประมาณแถวที่ 10 (มั้ง?)
เดินเข้าไปเลือกนั่งแถวต่อจากที่นั่ง family (อยู่ตรงกลางๆของเธียร์เตอร์) ตัวที่นั่งตรงกับตำแหน่งเซ็นเตอร์เป๊ะ
แต่คือข้างหน้าเป็นผู้ชายตัวเท่าไททั่นนั่งบังเซนเตอร์เรามิดเลยค่ะ เลยมองเห็นแต่ข้างๆเซ็นเตอร์เช่น คุมะจังหรือซานันแทน อิอิ
จะมองเซ็นเตอร์ทีก็ชะเง้อที
และเนื่องจากไม่มีแท่งไฟ จะขอยืมโอตะข้างๆก็เขิล เลยนั่งตบมือแปะๆแทน 5555
เนี่ยค่ะ นั่งอยู่ตรงนี้
ต่อไปจะเข้าเรื่องละ
เนื่องจากวันนี้เป็นสเตจพิเศษเมมเบอร์ก็เลยมากันเกือบฟูลทีม ขาดแค่สุดะเอง
ประกาศเงารอบนี้: ราระ
เพลงแรกเป็น Juuryoku Sympathy ต่อด้วย Kimi ga omotteru yori
เปิดมาสองเพลงแรกนี่รู้สึกตระการตามาก นั่งมองแต่ซ่านัน...ไม่ใช่
สองเพลงแรกนี่ต้องมองกว้างทั้งสเตจเพราะออกมาแสดงครบทุกคน ยืนกันเต็มสเตจ เหมือนดูกล้องฟิกซ์แต่เป็นกล้องฟิกซ์แบบ full HD
เต้นดีจังเลยอ่าาาาา
ต่อมาเป็น Hoppe, Tsuneru จำได้ว่าครั้งแรกที่ดูสเตจนี้ไม่ค่อยชอบเพลงนี้เลย
เพลงบ้าอะไรร้องอยู่แค่ ฉันสวย ฉันน่ารัก ดูไปดูมา เออ เพลงนี้ก็น่ารักดีแฮะ
พอตอนนี้ได้มาดูสดกลายเป็นว่า เห้ย เพลงนี้น่ารักมากกกกก นั่งดูไปยิ้มไป
ตอนโอตะคอลล์ก็แอบคอลล์มั่วไปกะเค้าด้วย (คือเราคอลล์ไม่เป็นนะ ไม่เคยยิงมิกซ์จริงๆ)
แล้วก็ต่อด้วย SKE festival เพลงชื่อสเตจ ดูสนุกมาก เพราะเด็กๆเล่นกันอยู่ข้างหลัง ดูของจริงนี่มันดีกว่าดู DMM ตรงนี้แหละ ตรงที่ได้เห็นจุดที่กล้องไม่ได้ถ่าย ได้เห็นเด็กๆข้างหลังเล่นบ้าๆบอๆกัน อย่างเช่นได้เห็นคุมะล็อคคอซานัน หรือได้เห็นราระเซิ้งกับน่อน....
สำหรับทีม E มีคนที่เราชอบดูเวลาเต้นอยู่ 3 คน คนนึงคือคุมะจังเต้นแข็งแรงดี อีกคนคือนารุจังเต้นบ้าพลังแต่เป๊ะ และมีคนนึงที่เต้นสะดุดตาเรามาก คือ ยูกะตันค่ะ เต้นได้ร้อยแรงม้าเหมือนเซมไปที่น้องชอบเลย
ถึงช่วงแนะนำตัวก็ขำๆฮาๆตามปกติ
- อย่างซานันก็เล่าว่าดูรูปเก่าๆกับในมือถือกับตี๋สกวร มีแซวเรื่องหน้าม้าเต่อของสกวร.สมัยก่อนแล้วก็เล่าว่าสกวร.ดูรูปแล้วบอกว่า "ซานันซังดูเป็นผู้ใหญ่จังเลยนะ" ซานันเลยถามว่าแล้วตอนนี้ล่ะ สกวร.บอก "ตอนนี้โคตรเด็กน้อยเลยค่ะ" // 55555555
- ราระก็คุยเรื่องทวิตนี้
https://twitter.com/saki_t48/status/837280333598875648
- และในที่สุดเราก็ได้เห็น "นัคกี้!!!" แบบสดๆแล้ว คือถ้านัคกี้พูดไม่จบ พวกเพื่อนๆก็จะไม่ยอมเอามือลงด้วยนะ เหมือนโดนแกล้งยังไงไม่รู้ 55555
- เรโอนะก็จีบกับซูซังค่ะ หยอดกันไปหยอดกันมา โอตะก็ฮิ้ววววกันไป
- ส่วนพี่กอน (ท่านประธานบริษัท) ก็เล่าเรื่องว่าตอนที่รีบวิ่งมาซาคาเอะมาสเตจแกรดมิกิตตี้ก็ดันทำกระเป๋าตก แล้วก็มีคนเก็บได้วิ่งตามมา ปรากฎว่าคนที่วิ่งตามมาคือ มากิโกะค่ะ 555555
- เมเมเล่าว่าไปเจอเด็กเดินมากับแม่ คุยไรไม่รู้พอจะแยกจากกันเด็กก็บอกว่า "บ๊ายบายโอเน่จังคนสวย" เจ้าพวกคนที่เหลือก็โอเน่จังๆกันใหญ่ ฮาาาา
- ลูกพี่ด้งเล่าว่ามีการใช้แอพวัดความเปล่งประกายของตัวเองด้วย....
ช่วงแนะนำตัวนี่ แนะนำให้ลองมองพวกที่อยู่ข้างหลังดีๆ ตรงแถวเมเม ลูกพี่ด้ง ทานิ สกวร. พวกนี้จะอยู่ไม่ค่อยสุข เวลาคนอื่นเค้าแนะนำตัวกันตรงแถบนี้จะออกท่าออกทางอะไรไม่รู้ แย่งซีนมาก กวนทรีนสุด 5555
จากนั้นก็โซโล่กัปตันค่ะ ในเพลง Oteage Lullaby ได้ดู "Makiko kick" เป็นขวัญตาแล้ว สุดยอดมากกกกกกก
แบบนี้เลย!!
ต่อไปก็ Kimi no c/w ราระ ซานัน นารุ...มองแต่ซานัน แต่เราแอบเหลือบไปเห็นเข่าราระมีรอยฟกช้ำด้วยล่ะ
แล้วก็ต่อด้วย Namida ni shizumu taiyou ซูซัง น่อน เรโอนะ เรโอนะขาสวยมากมาย
ต่อมา Hungry Lion คุมะ นัคกี้ ด้งจัง ยูกะตัน เราชอบเพลงนี้มาก น่ารักดี พอได้มองนัคกี้ชัดๆแล้วรู้สึกว่านัคกี้นี่ตาหวานจังเลย
ต่อด้วย 1994 nen no raimei ทานิ ตี๋ โอจวัง เมเม พี่กอน เพลงนี้ก็ชอบ เท่ทุกคนเลย โดยเฉพาะตี๋ ดูดี ดูหล่อ ดูเท่ เหมาะกับเพลงนี้มากๆๆๆๆๆๆๆ ดึงดูดสายตาเราสุดๆ
แล้วก็มี mc มาคุยกันนิดนึงก่อนเข้าเพลงชุดแดง จำไม่ได้แล้วคุยไรกัน
จากนั้นก็เข้าเพลงชุดแดงเทพๆ 2 เพลง Bara no gishiki และ Megami wa Doko de Hohoemu? เป็นอะไรที่งามจนอธิบายไม่ถูก ตอนดูทางจอที่บ้านก็คิดว่าเจ๋งแล้ว มาดูของจริงคือยิ่งกว่านั้นอีก surreal มากๆ ความพีคที่แท้จริงคือช่วงชุดแดงนี่แหละ ทั้งเพลง ทั้งการแปรformation ทั้งท่าเต้น มีไล่เวฟ มีลงไปนอน มีนั่งเตะขา มีวิ่งไปวิ่งมา โอ๊ยยย เทพ!!
พอจบเพลงเทพ ก็คั่นด้วย mc ชุดแรกตลกคาเฟ่ แซะกันเองไปมา และ mc ชุดสองที่มาแข่งกันทายเพลงจากท่าเต้น สนุกเพลินดีค่ะ ด้งจังนี่ใบ้แทบไม่ได้ซักเพลงแต่ตอบได้เกือบทุกเพลง โอตะชัดๆ!! ส่วนพี่กอนก็เก่งมากตอบได้แทบทุกเพลงเหมือนกัน สมแล้วที่ปีที่แล้วขึ้นสเตจเยอะเป็นอันดับสองของวง
จากนั้นก็เข้าเพลง Heart to Vector เพลงนี้มีสอนท่าโบกแท่งไฟให้โอตะด้วย
(ความเรื้อนนี้...)
แต่เราไม่ได้ฝึกไปหรอก เพราะไม่คิดว่าจะถูกสเตจ ถึงฝึกไปก็คงจำไม่ได้ ใครมันจะไปจำได้ฟะในขณะที่คิดอย่างนั้นก็เห็นโอตะที่นั่งข้างหน้าเยื้องๆเรานิดนึง เค้าโบกตามได้ทุกท่าเลยค่ะ!! โอเค ยอม เรากลับไปฝึกใหม่ก็ได้
ส่งท้ายด้วย เพลงฟังสบายๆ Kinmokusei ซ่านันน่าร๊ากกกกกกกกกกกกก
เริ่มอังกอร์
ด้งจังโผล่มาพร้อมกับเริ้มเพลง Koi no Nawa เวอร์ชั่นเถื่อน เพลงโปรดเราเอง สนุกมาก เต้นเถื่อนโดนใจ ก็เป็นประจำของสเตจที่เพลงนี้จะโยนเหรียญ(พลาสติก)แจกคนดู คราวนี้นารุจังเป็นคนโยนค่ะ ซึ่งแน่นอนมันมาไม่ถึงแถวเรา 5555
ต่อด้วย Utsukushii Kari เพลงที่ราระมีความหล่อสัตว์ป่า หล่อผิดจากตัวตนปกติ ถ้าอยากเห็นราระตอนสติดีๆให้ดูเพลงนี้เลยค่ะ ท่าเต้นเพลงนี้ก็เท่มาก เป็นเพลงที่ต้องแสดงอารมณ์ สีหน้าด้วย เจ๋งมากๆ ชอบ //มีเพลงไหนไม่ชอบหรอ
จบแล้ว ก็คั่นด้วย mc เคงคิวเซย์ 2 นาที
วันนี้เคงคิวฯที่มาคือ คุราชิม่า อามิจังค่ะ อามิน้อยผู้เป็นติ่งเรนะตั้งแต่ 5 ขวบ เพราะได้ดูมาจิสุกะ แล้วก็เริ่มคิดอยากจะเข้า SKE
หมดเวลา
ทุกคนออกมาอีกรอบในชุดเสื้อยืดโปรเจ็คต์เยียวยาผู้ประสบภัย ซึ่งไม่ใช่ชุดตามปกติเนื่องจากวันนี้เป็นสเตจรำลึกจัดติดต่อกันมาเป็นปีที่ 6 แล้ว
เริ่มเพลง Mirai ga Me ni Shimiru ที่ตามปกติจะเป็นเพลงสุดท้าย แต่อย่างที่บอกว่าวันนี้เป็นสเตจพิเศษก็เลยมีต่อ พอเข้าสู่ช่วงรำลึกก็ให้เมมเบอร์พูดเรื่องโปรเจ็คต์เยียวยาที่ตัวเองได้ไปมา อย่างสกวร.กับราระที่ได้ไปร่วม รวมถึงด้งจังที่บ้านเกิดของคุณพ่ออยู่ที่ฟุกุชิม่า
จากนั้นก็ยืนไว้อาลัยร่วมกัน แล้วก็เด็กๆก็ร้องเพลง Dareka no Tame ni ต่อด้วย Tenohira ga Kataru Koto สองเพลงจากโปรเจ็คต์เยียวยา
จบจริงๆแล้วจ้า
โดยรวมเราว่าสเตจวันนี้อาจจะเล่นบ้าๆตามสไตล์ทีม E ได้น้อย ต้องสำรวม เรียบร้อยหน่อยเพราะเป็นสเตจรำลึก คือสเตจนี้ค่อนข้างซีเรียสอยู่แล้วทุกปี ก็เข้าใจได้ค่ะ แต่ที่สำคัญคือเราเพิ่งนึกได้ทีหลังว่าสเตจวันนี้อดดู Natsu yo เลย แต่ก็ไม่เป็นไรได้ดูเพลงซึ้งๆแทน ซึบซับบรรยากาศเธียร์เตอร์ในอีกแบบ
หลังจากสเตจจบ เราก็นั่งรอเรียกทีละแถวเดินออกจากเธียร์เตอร์ สักพักเมมเบอร์ก็จะออกมาอีกรอบ มาเรียงแถวโบกมือส่งเรา (ตรงนี้ DMM ไม่ถ่ายนะ)
ต่อมาราระนั่งอยู่ติดกันเราก็บอกราระว่า take care ราระก็เหมือนจะงงๆนิดนึงแต่ response ดีนะ มีบอก take care เรากลับมา
เดินไปถึงกัปตันมักกี้ มือก็โบกนะแต่หน้าดูเหนื่อยมาก 555555
พอเดินไปถึงซ่านัน เราก็ อ๊ะ! ซ่านันนนนนน (ทำตัวโหวกเหวกขึ้นมา) นี่ก็โหวกเหวกตอบเรา อ๊ะ! พร้อมโบกมือแรงกลับมา น่าร๊ากกกกกกกก
แล้วก็คนสุดท้ายอามิน้อย ตัวเล็กน่าเอ็นดูมาก เราก็ยิ้มกว้างเรียกชื่ออามิจัง อามิก็โบกมือยิ้มกว้างกลับ ออกมาจากเธียร์เตอร์พร้อมรอยยิ้ม
รู้สึกโชคดีจริงๆที่ได้มาดู //หมดละแต้มบุน