แม้ว่าใครๆ จะมอบมงมิสลำไยให้น้อง แต่พี่ก็รักน้องนะ เพราะความ 'จุ้น' ของน้อง มันทำให้คน 2 คู่ได้สมหวังในความรักไง
+ คู่แรกคือดาว-เจตร ถ้าไม่ใช่เพราะน้องสาวชี้ทางสว่างให้ คุณพี่ชายจอมทึ่มก็คงไม่ get หรอกว่าดาวมีใจให้
+ อีกคู่คือ จี-ธิต ถ้าเจนไม่บอกเรื่องจีถูกวางยาจนเกิดอุบัติเหตุ ธิตก็คงไม่เปิดใจ ความจริงถ้าจะดำเนินรอยตามเรื่องอื่นๆ นางจะต้องเก็บเรื่องนี้ไว้
   ไม่บอกธิต เพื่อไม่ให้เขาลงเอยกันได้ แต่นี่นางบอก...แล้วก็มายอมเจ็บเอง.. นับว่าน้ำใจงามเป็นเลิศ.....

และแม้ว่าจะอกหัก นางก็ไม่ได้ฟูมฟาย  นางจึงสมัครเรียนต่อเพื่อจะกลับมาเป็นผู้พิพากษาหญิง อันนี้เป็นคติสอนใจที่ดี สำหรับสาวๆ นะจ๊ะ
การอกหักไม่ได้ทำให้ชีวิตต้องล่มสลาย ชีวิตต้องดำเนินต่อไป ชอบจุดนี้มาก....

ส่วนความจุ้นของเจน ตามดูแลธิตทุกสิ่งอย่างตั้งแต่ที่ทำงานยันที่บ้าน (ชอบฉากตัดเล็บค่ะ สื่อได้ดี คือการตัดเล็บเนี่ย ต้องคนใกล้ชิด level ไหน
ถึงจะทำให้กันได้...เราว่าไม่ใช่แค่แฟนนะ แต่ต้องเป็นสามี-ภรรยาเลยแหละ...สมแระที่เปี๊ยกบอกว่า นางออกตัวแรง...555) เมื่อชายเขาไม่มีใจ
แทนที่จะอิน กลับอึดอัด (แม้ว่านางจะหน้าคล้ายแฟนเก่ามากก็ตาม...อันนี้คิดว่าทึมงานตั้งใจเลือกมานะ) แต่ถ้านางได้เจอคนที่เขาชอบนางด้วย ดูแลขนาดนี้ ฝ่ายชายคงปลื้มมากแน่ๆ

โดยรวมคือรำคาญบ้างเล็กน้อย แต่เกลียดเจนไม่ลงจริงๆ ชอบบทละครที่ทำให้ตัวละครแต่ละตัวมีมิติ ไม่ได้แบนๆ ด้านเดียว มันสมจริง เพราะคนจริงๆ ก็มีทั้งมุมดี มุมร้าย มุมโง่ มุมฉลาด ฯลฯ รักตัวละครทุกตัวในคลื่นชีวิตจริงๆ ค่ะ