เราเป็นคนต่างจังหวัด บ้านเราอยู่อำเภอบัวเชด จังหวัดสุรินทร์
แม่เราส่งเรามาเรียนที่กรุงเทพ ตั้งแต่มอหนึ่ง เราจะกลับที่แต่ละทีก็ช่วงปิดเทอม

เรื่องราวเกิดขึ้นประมาณ8-9ปีที่แล้ว เป็นช่วงที่เรากลับบ้านช่วงปิดเทอมใหญ่
บ้านเราแต่ก่อนเป็นบ้านไม้ยกสูงมีใต้ถุนบ้าน ไม่ใหญ่มาก ครอบครัวเรามียาย แม่ และเรา
วันนั้น เรานอนกับแม่ในมุ้ง ส่วนยายนอนคนเดียวอีกเตียงนึง
ต่างจังหวัดแค่ทุ่มสองทุ่มก็เงียบสงัดแล้ว เรานอนหลับตั้งแต่หัวค่ำ ประมาณเที่ยงคืนถึงตีหนึ่ง นอนหลับอยู่ดีๆ ได้ยินเสียงผู้หญิงร้องไห้อยู่หน้า บันไดบ้าน
เรามั่นใจมากว่าเราหลับลึกจริงๆ แต่เสียงร้อง ของผู้หญิง นั้น ดังแว่วชัดเจนมากในแก้วหูเรา
เราตกใจมาก เด้งตัวโดยอัตโนมัติไปกอดแม่ ถามแม่ว่าได้ยินเสียงอะไรมั้ย ซึ่งเสียงร้องก็ยังไม่หยุด แม่เราตะโกนถามว่าใครๆ
เสียงร้องก็ไม่หยุด แม่เราลุกออกตากมุ้ง เปิดไฟ แล้ว ไปเปิดประตูดู สรุปไม่มีอะไรอยู่ข้างนอกเลย เสียงร้องก็หายไปพร้อมที่แม่เปิดประตู
แม่กลับมานอนต่อ ตื่นเช้ามาก็ถามบ้านข้างๆว่าเห็นหรือได้คนมาร้องไห้แถวบริเวณบ้านไหม คำตอบคือไม่มีคนเห็นและได้ยิน
แถวบ้านเราสมัยก่อนไม่เจริญเท่าไหร่ ไฟไม่มี สองข้างทางคือป่า และทุ่งนา ทางโค้งอันตรายเยอะมาก