•ส่วนตัวผมเป็นคนโง่นะ โง่ต้นๆของห้องเลยถึงตอนเรียน ม.1-3จะอยู่แต่ห้องคิงก็เหอะ ตอนนั้นผมคิดว่าถ้าเรียนต่อ ม.4 คงลำบากน่าดู งานคงจะเยอะแถมผมเป็นคนขี้เกียจด้วย อีกอยากถ้าเรียนจบไปผมก็ไม่รู้จะเป็นอะไร ทำงานอะไร ไม่มีเป้าหมายในชีวิต ในจังหวะนั้นเองเพื่อนผมก็ได้ไปเอาโควต้าเรียนที่เทคนิคหัวผมก็คิดว่า เออเเฮะ ถ้าเรียนแต่เรื่องเดียวเจาะจงเราอาจไปรอด อาจจะเรียนไหวก็เลยไปสมัครเรียนด้วยพอถึงที่กรอกว่าจะเรียนอะไร นั่นแหละยังไม่ได้คิดเลย แต่ก็ติดมาเเล้วด้วย เพื่อนมันก็เรียนพวกช่าง ก่อสร้างพวกนนี้กันหมด ไอเราก็คิดอีกว่าคงไหม่ไหวแฮะ นิสัยผมกันคนแบบนั้นไม่เข้ากันอย่างเเรง ขืนไปเรียนคงอึดอัดลำบากตาย ทันใดนั้นก็เห็นทางสว่างคือบัญชีเลยใช้เน็ตตอนนั้นค้นหาเรื่องบัญชีแบบลวกๆแล้วก็เลือกแม่มเลย สุดท้ายก็มาลงเอยกับบัญชี
•#เข้าสู่ประเด็น# บัญชี ปี1 มันง่ายพอสมควรเลย(ไม่ได้อวดแต่ได้เกรด 3.94หละ ครั้งแรกในชีวิต ถึงมันจะเอาเกรดวิชาอื่นมาตัดรวมกับบัชชีก็เหอะ โคตรดีใจจนเผลอกันโดดเสียงดังตอนเห็นเกรดจนลืมไปว่ามีคนอื่นอยู่ด้วยนี่หว่า)
แต่ได้ยินว่าปี2 เรียนหลายตัวมาก  มันจะยากไหม งานจะเยอะไหม เห็นโดนรีไทร์กับเพียบเลย ผมจะตายไหม จะรอดไหม
•แถมดวงซวยมีผู้ชายทั้งห้อง 2 กัยชายใจ หญิงอีก 1 แล้วก็ได้เป็นหัวหน้าห้องเเบบ เชี่ยไรเนี่ย ไม่ใช่เด็กกิจกรรม ไม่ใช่คนเป็นมิตรเข้าหาง่าย ไม่กล้าแสดงออก เหมือนมาบ่นเลยแฮะ 555