ผมเป็นคนนึงที่ไม่อยากให้แฟนไปเที่ยว ผมเป็นคน
เคยไปเที่ยวบ่อย ตอนยังวัยรุ่น ผมเห็นหาไรเยอะในร้านเหล้า มันอันตรายมากๆครับ ที่ผมไม่อยากให้แฟนผมไป  1 ผมเป็นห่วง  2 ไว้ใจพวกผู้ชายไม่ได้ เพราะผู้ชายถ้ามันชอบใครอันนี้เป็นบางคนนะครับอาจจะมอมเหล้าก็ได้หรือมอมยา  ผมเคยเห็นมาจริงสาม เแฟนผมเป็นคนไม่ค่อยดื่มเหล้ากินเบียร์
อยู่แล้ว โดนมอมแป๊บเดียวก็ไปแล้วแบบนี้ ผมเคยให้แฟนผมไปเที่ยวครั้งหนึ่งเธอกลับเมามาเกือบจะหลุดสติอยู่แล้ว  แล้วผมเป็นห่วง ผมเคยเที่ยวพวกนี้มาเยอะแล้วครับเห็นอะไรหลายๆอย่างในร้านเหล้า ถึงจะบอกว่าไปกับเพื่อนผมก็ยังไม่ไว้ใจเพื่อนอยู่ดีครับ เพราะว่าถ้าน้ำเมาเข้าปาก ต่างคนต่างเมามันดูแลกันไม่ได้ครับ ผมเคยเจอมากับตัวถ้าเป็นผู้ชายผมไม่ห้ามหลอก แต่ถ้าเป็นผู้หญิงมันอันตราย ผมไว้ใจแฟนผมนะครับแต่ว่าผมไม่ไว้ใจคนอื่นครับแฟนผมโดนไม่กี่แก้วก็เมาแล้วแบบนี้ให้ไปกินกับเพื่อนๆ ท่าเพื่อนก็เมาแล้วแฟนผมก็เมา เกิดผู้ชายคนอื่นพาไปนู่นไปนี่จะรู้ตัวเหรอครับผมเป็นห่วงแฟนผมจริงๆ ผมอยากจะออกไปด้วยแต่ผมติดปัญหาที่ผมออกไปไม่ได้แต่จะทำยังไงดีครับผมไม่อยากให้เธอไปที่ยวเลย แต่ก็ไม่กล้า บอกกลัวแฟนจะงอลครับแต่ผมเป็นห่วงแฟนผมจริงๆ แต่นานๆทีถึงจะไปครับ ใจจริง ผมอยากจะบอกว่าที่เที่ยวกลางวันก็มีตั้งเยอะไปกินร้านอาหารก็ได้ อะไรก็ได้ที่ไม่ใช่ไปเที่ยวร้านเหล้าตอนกลางคืนหรือร้านอาหารตอนกลางคืน ถึงนานๆทีก็ตาม ผมไม่เข้าใจทำไมจะเลี้ยงงานไรเพื่อนๆแฟนผมช่วนไป ที่ร้านเหล้า ที่อื่นก็มีตั้งเยอะอะครับทำไมถึงไม่ไปกัน ผมอาจจะเขียนผิดผิดถูกถูกเพราะว่าผม ผมพูดความหมายไม่ค่อยถูกต้อง แต่คือว่าที่ผมมาเขียนในวันนี้ คือผมอยากระบายจริงๆครับไม่อยากให้เธอไปเลย เป็นห่วงมากๆ ครับจะทำไงดีครับ