" ก้อนข้าวปั้นอันจืดชืดและมีประมาณน้อยนี้ที่ข้าได้มาเป็นค่าจ้างจากการทำงานพิเศษ ก็พอทำให้ข้าหายหิวและมีชีวิตต่อไปได้ ...ก้อนข้าวปั้นเห็นปานนี้ ข้ามีอยู่ ได้กินอยู่ ทำให้ข้าเลี้ยงชีวิตได้อยู่ เหตุไรข้าจะต้องพอใจในสุราและอาหารอันประณีตอันมีการประเล้าประโลมของหญิงนั้นด้วยเล่า ? "
                                                                                                                                                              
                                                                                                                                                               by โรนินพเนจร