☆ร้านเราอยู่แถวพุทธมณฑล เรา และ คนแถวนี้ซึ่งเป็นชาวบ้าน ชาวสวน หาเช้ากินค่ำ เรื่องโจรฟังมาจนชิน แต่ไม่เคยเกิดขึ้นกับตนเอง แต่สิ่งที่ได้ยินหลังจากเกิดเหตุแล้ว ก็มีแต่เรื่องเดิมๆ โจรกระชากสร้อย , โจรขี่มอเตอร์ไซด์สวมหมวกปิดบังใบหน้าถีบจักรยานล้ม เพื่อหวังปล้นเงินไม่กี่ร้อยบาท พักหลังมาถี่หน่อย จากรายอาทิตย์ เป็นรายวัน มาเข้าเรื่องเรยและกัน
□เรามีตู้บริจาคซึ่งจะสร้างอาคารปฏิบัติธรรมให้พระตั้งไว้ที่ร้าน แต่โจรกลับมองข้าม หรือ มันไม่เห็น ทั้งที่ตั้งอยู่ภายนอกร้าน
■ด้วยความที่แม่เราปิดร้านเมื่อวานซืน เช้าก็เปิดขายปกติ พอสายๆหน่อยจะเข้าไปกินยา แม่เราไปตรวจมาเมื่อวันที่ปิดร้านว่าเจอเนื้องอก สายๆโจรก็ปล้นแม่เลย
♡เราเอะใจตอนสุนัขเห่า เรารีบวิ่งออกไปเพราะบ้านกับร้านห่างกันไม่เกิน 10 ก้าว รถคันนั้นรีบแล่นออกด้วยความเร็ว แม่ไม่ทันเอะใจ เนื่องจากโซ่ที่แม่คล้องล็อคประตูก็ผูกเหมืนเดิม
● คิดซิ คิด โจรใจดีขนาดไหนล็อคประตูให้ด้วย ตู้บริจาคเงินเยอะแยะเต็มตู้ แต่เลือกที่จะเอาของแม่เราซึ่งเป็นกระป๋องคนแก่ ที่เก็บเงินใส่กระป๋อง และซ่อนอย่างดีใต้กระจาดร้าน
■เราว่าต้องเป็นคนแถวนี้ ไม่ก็โจรที่แฝงตัวเป็นลูกค้า บ้านเราใกล้เอื้ออาทร คนติดยา กับโจรขโมยมอเตอร์ไซด์ก็ชะแหละในนั้น, บ้านหัวถนนก็โดนโจรขึ้นบ้านประจำ