ผมมีเรื่องเข้าใจผิดกับแฟนจนทะเลาะกัน ผมน้อยใจ ประจวบเหมาะกับรุ่นพี่(เกย์)มาปลอบใจ จนผมเผลอตัว ปล่อยตัวไปตามความอยา ก ของตัวเองกับรุ่นพี่ ถึงขั้นทำออรัลกัน เท่านั้น ไม่มีเกินเลยกว่านั้น เพราะผมไม่ต้องการมี sex กับใครนอกจากแฟน แม้รุ่นพี่เขาจะขอผมแล้วขออีกผมไม่ยอม จนออรัลกันสำเร็จ ผมรู้สึกตัวเอง เ--หี้--ย มาก ที่ปล่อยตัวแบบนี้ ผมไม่รักรุ่นพี่แม้สักนิดเดียว ที่สำคัญผมรักแฟนผมมาก ไม่เคยลดลงเลย ที่เป้นแบบนี้เพราะความ อยา-ก ของผมแท้ๆ
ผมตัดสินใจบอกความจริงทั้งหมด และบอกเลิกแฟนผม ทั้งที่เรารักกัน ทั้งผมและเขาเสียใจมาก เขารับเรื่องนี้ไม่ได้เหมือนกัน
ผมไม่ได้หันไปเลือกรุ่นพี่ ผมเลือกอยู่คนเดียวจะดีกว่า
ผมทำแบบนี้เป้นการนอกใจใช่ไหมครับ และ ผมทำถูกใช่ไหมที่บอกความจริงและขอเลิกกับเขา
ปล.ถึงจะผ่านมาสักระยะ ผมยังรักแฟนผม และหวังว่าจะกลับมารักกันเหมือนเดิม
ปล.not นิยาย
ผมทำแบบนี้ถูกแล้วใช่ไหม(เกย์)
ผมตัดสินใจบอกความจริงทั้งหมด และบอกเลิกแฟนผม ทั้งที่เรารักกัน ทั้งผมและเขาเสียใจมาก เขารับเรื่องนี้ไม่ได้เหมือนกัน
ผมไม่ได้หันไปเลือกรุ่นพี่ ผมเลือกอยู่คนเดียวจะดีกว่า
ผมทำแบบนี้เป้นการนอกใจใช่ไหมครับ และ ผมทำถูกใช่ไหมที่บอกความจริงและขอเลิกกับเขา
ปล.ถึงจะผ่านมาสักระยะ ผมยังรักแฟนผม และหวังว่าจะกลับมารักกันเหมือนเดิม
ปล.not นิยาย