การจอดรถบนทางสาธารณะ กลายเป็นเรื่องปกติของสังคมไทยไปแล้วครับ

ก็ถนนสาธารณะ ทำไมจะจอดไม่ได้ ??? นี่เป็นตรรกะ หลักๆ ของสังคมไทย ที่ทุกคนนิยมใช้เป็นเรื่องปกติ

งั้นผมขอถามคนที่ชอบตอบคำถามนี้ว่า ถนนสร้างขึ้นเพื่ออะไร เพื่อใช้เป็นทางเดินรถ หรือเป็นที่จอดรถ ทำไมไม่เปลี่ยนเป็น ที่จอดรถสาธารณะ (ทุกคนจอดได้)

ลองมองไปเรื่องอื่นๆ เช่น ทางเท้า (ซึ่งปกติก็เป็นที่สาธารณะ) ทำไมพ่อค้าแม่ค้าขายของไม่ได้ ก็ในเมื่อเป็นของสาธารณะ คนมักจะบอกว่า เพราะเอาไปใช้ส่วนตัว หาประโยชน์และรายได้ให้ตัวเอง หรือเพราะขวางทางเดินเท้า ในเมื่อทางเดินเท้าใช้ได้ทุกคนพ่อค้าแม่ค้าก็มีสิทธิ์ใช้ และเขาก็ไม่ได้ขวาง เพราะยังเหลือทางเดินที่เรียกว่าแทบจะสวนกันไม่ได้ให้เดินอยู่

อย่าหาว่าผมงี่เง่าเลยนะ ผมก็ไม่ชอบหรอกให้ทางเท้าเป็นที่ขายของ เหลือทางเดินแคบๆ แทบจะเดินไม่ได้ให้เดิน

แต่ถ้ามองในเรื่องนี้ มุมมองของคนขายของ เขามาขายบนทางเท้าเพราะอะไร เพราะเป็นแหล่งที่มีคนเดินไปมา ค่าเช่าที่ก็ไม่ต้องเสีย (อาจจะเสียให้เทศกิจ แต่ก็ไม่แพงเท่ากับไปเช่าที่ส่วนบุคคล หรืออาจจะราคาใกล้กันแต่ขายบนทางเท้าดีกว่าอะไรทำนองนั้น)

ถ้ามองไปที่คนเดินถนนใช้ทางเท้า เขาก็บอกว่า เดินลำบาก แคบ ลงไปเดินถนนง่ายกว่า แต่ถ้าโดนรถชน ก็เจ็บตัวอีก ถ้าอยากขายของก็ไปเช่าที่ๆ เป็นสัดส่วน ที่ๆ เขาปล่อยเช่าขายสิ จะมาขายบนทางเท้าทำไม

กลับมาสู่เรื่องการจอดรถบนถนน คำถามคือ ถนนชื่อก็บอกอยู่แล้วว่าใช้เป็นทางเดินรถ ไม่ได้ระบุไว้ว่าเป็นที่จอดรถสาธารณะ ใครอยากจอดก็จอดได้ ถูกต้องไหมครับ ถ้าคุณเป็นคนใช้ทางสัญจรที่มีรถจอดสองข้างทางเป็นประจำ สวนกันไม่ได้ ต้องคอยแบ่งเลนสวนกัน คุณจะมีความรู้สึกดีๆ กับซอยแบบนั้นหรือเปล่า มันก็ต้องมีหงุดหงิดเหมือนกันแหละ รำคาญพวกจอดรถขวางทางจริงๆ อะไรทำนองนั้น เช่นเดียวกันคนที่มีบ้าน แต่คนชอบมาจอดรถเหมือนกัน มีใครอยากอยู่บ้านที่มีคนเอารถมาจอดรอบรั้วบ้าน เหลือเพียงแค่ประตูให้เข้าออกอย่างเดียวบ้าง จอดมันทั้งวัน ทั้งคืน ผมว่าคงไม่มีใครอยากอยู่บ้านแบบนี้หรอก

ผมขอถามว่า ทำไมคนที่ไม่มีที่จอดรถ ถึงไม่ยอมไปเช่าที่จอดรถ บางคนอาจจะบอกว่า เพราะหาที่จอดรถให้เช่ายาก หรือมันไกล มันก็เช่นเดียวกับพวกพ่อค้าแม่ค้าที่ขายของบนฟุตบาตนั่นแหละ ขาดความรับผิดชอบต่อสังคม