สวัสดีค่ะ นี้เป็นกระทู้แรกของเราเนอะ บอกก่อนว่าชื่อในเรื่องนี้เป็นนามสมมตทั้งหมดนะคะ ตอนนี้เราอยู่ปี4แล้ว ก็จะมาเล่าเรื่องรักแรกของเราเอง 5555 เนิร์ดว้ะขอเล่าตั้งแต่ประถมไปเลยนะ ระหว่างนี้ก็ไม่ค่อยมีไร แต่ขอเกริ่นๆไป เพราะไม่อยากไปขยายความตอนหลัง เราแอบชอบผช.คนนึง มาตั้งแต่ป.3อ่ะ (แรดแต่เด็กอ่ะนะ 55555)
ก็แบบว่าแอบชอบเค้ามาเรื่อยๆ ด้วยความที่รร.เราเค้าจะไม่แยกห้องเวลาเลื่อนชั้นก็ทำให้เราอยู่ห้องเดียวกันมาตลอด ก็อาศัยว่าเป็นเพื่อนห้องเดียวกัน ก็ได้ใกล้ชิดเค้าอยู่บ่อยๆ สมัยนั้นก็จะแบบแข่งกับเค้าว่าใครจะสูงกว่า แข่งกันดื่มนม แข่งหลายอย่างแค่เพราะอยากให้เค้าเห็นเราเป็นคู่แข่งก็ยังดี คิดแล้วก็แบบ ตอนนั้นตูทำแบบนั้นไปได้ไง ก็เป็นงี้มาจนป.6 เค้ามีแฟนว้ะ เอาล้ะง่ะ ดีนะแฟนเค้าอยู่คนล้ะห้องกัน ล้ะแบบ ด้วยความที่ผช.คนนั้น เรียกว่าฟลูล้ะกันนะ ฟลูเป็นคนที่หล่อมาก ตอนนั้นคือทุกวาเลนไทน์จะมีรุ่นน้องเอาดอกไม้ ช๊อกโกแลต บลาๆ สารพัดมาให้แง้ะ แต่นางก็ไม่สนใจของใครเลย รับมาปุ้บก็ให้เพื่อนๆปั๊บ นางรอรับของแฟนนางคนเดียวอ่ะ ถามซิอีนี่เจ็บมั้ย 5555 จนจบป.6ไปก็อยู่กันคนล้ะรร.และด้วยความที่สมัยนั้น โซเชียลอะไรมันก็ยังไม่ระบาดแบบนี้ เรากับนางก็ห่างๆกันไปเลยอ่ะเนอะ แล้ตอนนั้นเราเป็นคนพูดน้อยด้วยไรด้วย ก็ไม่ได้คุยกันเลย พอผ่านไปสักพักเฟสบุ๊คเริ่มมาว้ะ สิ่งแรกที่ทำคือ หาเฟสนาง เจอปุ๊บแอดปั๊บ ไม่ได้ทักอะไรนะ เอาไว้ส่องเฉยๆ ก็ชอบนางเรื่อยๆตอนนั้นก็มีเจอกันครั้งนึงตอนไปเที่ยวกันไปกินนั้นนี้เป็นห้อง ไม่ได้คุยกันสักแอ้ะ หลังจากนั้นก็ไม่ได้ไปเที่ยวกันเป็นห้องล้ะ แต่ก็มีเจอบ้างเวลาไปในเมือง คือเราเป็นเด็กนอกเมืองอ่ะ เข้าเมืองนานๆที ก็คือไม่ได้ทักไรกันนะ เพราะส่วนใหญ่พอเห็นเค้า เราก็จะแอบๆ เพราะเขินอ่ะ 5555 เราก็ชอบฟลูมาเรื่อยๆ นางก็มีแฟนเรื่อยๆ ส่วนใหญ่แฟนนางจะเป็นรุ่นพี่ สวยๆ เอ่อ โคตรไม่ใช่ตูเลย ไม่มีหวังเลยจ้าาา คือเราเป็นแบบจะเล่าให้เพื่อนๆใหม่ (เพื่อนเก่าไม่มีใครรู้ว่าเราชอบฟลู)หมดเลยว่าเราแอบชอบฟลูนะ มีวันนึงตอนม.5ขึ้นม.6เพื่อนเราเอาเฟสเราไปทักฟลู อีนี่รีบบอกว่าทักผิดเลยจ้า ฟลูก็แบบกดคอลมาทางเฟสอ่ะนะ ไอเราก็ตกใจ ไม่กล้ารับ มันก็เงียบไป เราก็ถามฟลูไปว่า กดผิดเหรอ ฟลูก็บอกใช่ เราก็แบบโล่งไปที เลยลองถามฟลูดูว่า เนี้ยจำเราได้มั้ย แต่ฟลูไม่อ่านไม่ตอ เงิบไปอีกก นี้ก็แบบ เอ่อ ช่างมันล้ะ แอบชอบอยู่ห่างๆก็ได้ว้ะ แต่ความพีคมันไม่จบแค่นั้น ไอเราก็ไปเที่ยวในเมืองปกติ ใครจะไม่คิดว่ารอบนี้ต้องมาเผชิญหน้ากัน นี้ยิ่งเพิ่งหน้าแตกมาสดๆร้อนๆ ไม่กล้าสู้หน้าค่ะ หนีสิรอไร แต่เพื่อนเราก็ลากเราให้เดินไปทางเค้า เราก็ก้มหน้าสุดชีวิต โอ้ย ไม่เจอแบบใกล้ๆแบบนี้มาหลายปี คิดถึงงงงง ทำได้แค่เดินก้มหน้าค่ะตอนนั้น จนตอนสอบ9วิชาสามัญ แบบว่าจังหวัดเรามันมีสนามสอบแค่สนามเดียว ตอนแรกก็ไม่คิดว่าจะเจอหรอก สนามนั้นก็ไม่ใช่ว่าจะเล็กๆ แต่เจอจ้า เหนมาแต่ไกลออร่าเปล่งมาเชียว หล่ออ่ะ อ่อ ลืมเล่า คือ นางเป็นนักบาสรร. ไปแข่งมาทั่วประเทศล้ะ ไม่ต้องถามเลยว่าสูงขนาดไหน เกิน180แน่ๆ ล้ะแบบขาวอ่ะ ขาวมาก ตี๋ๆ มีเขี้ยวน้อยๆ หล่อมากมาย หล่อโฮกอ่ะ นี้เห็นล้ะ ก็เรียกให้เพื่อนดู คือปกติเราจะเก็บอารมเก่งมากนะ แต่กับฟลูนี้ ไม่ได้จริงๆ ไม่เคยทำได้เลย ตอนนั้นคือแบบ ดีใจออกนอกหน้าอ่ะ จะเดินหลบล้ะ แต่เพื่อนก็แบบไปเว้ย เดินไปหาเค้าเลย เผื่อเค้าจำได้จะได้คุยกันซะที นี้ก็แบบไม่เอา เล่นตัวไว้ก่อน แต่ก็ไปอ่ะ 55555 พอถึงตอนที่กลุ่มเรากับกลุ่มนางเดินสวนกันคือเราก็ทำเป็นหันไปมองทางนางนะ นางก็หันมามองเรา แบบเป๊ะอะไรขนาดนั้นคุณ นี้ก็มองตอบจ้า ใครหลบก่อน ม๊า! สุดท้ายก็มองกันจนเดินสวนกันอ่ะ นี้ก็เพ้อไปสิ เพื่อนๆก็บอกว่า นางมองขนาดนั้นนางต้องจำได้สิ จะมองคนไม่รู้จักขนาดนั้นได้ไง นี้ก็หวังว่าจะจำได้นะ แต่ก็เงียบว้ะ ไม่มีอะไรต่อ พอถึงเวลาเข้าสอบ คือเค้าก็จะแยกเด็กยังไงไม่รู้นะ แต่เราได้นั่งใกล้ๆคนเดิมเกือบตลอดอ่ะ ล้ะบังเอิญ คนนั้นก็เป็นเพื่อนในกลุ่มตอนประถม คือก็ไม่ได้คุยกันเลยตั้งแต่จบมาไง สอบวิชาแรกผ่านไปก็ไม่ได้ทักได้คุยไรกัน เราก็คิดว่าเค้าคงจำเราไม่ได้ล้ะ แต่พอวิชาที่สามเนี้ยดิเรียกนางว่าปวีเนอะ ปวีชวนคุยก่อนเว้ยเฮ้ย ทำไปทำมาก็เอ่อ จำได้ๆ ก็นั่งใกล้กันงั้นแหละ สองวัน ส่วนฟลูก็เจอครั้งเดียว วันเดียวด้วย นี้ก็ส่องดูตาจะถล่นล้ะ ก็ไม่เจอ เสียใจง่ะ ก็หายกันไปอีกจน สอบโอเน็ตเว้ยเฮ้ย นี้สอบเสร็จวันที่สองก็เที่ยวเลยจ้าา ไปเจอปวีก็ทักทายกัน นี้ก็บ่นกับเพื่อนว่าเจอปวีแต่ไม่เจอฟลูเลยว้ะ เซงอ่ะ อยากเจอ ปวีกับฟลูเค้าอยู่รร.เดียวกัน พูดไม่ทันขาดคำ หันหลังไปปุ้บเจอเลยจ้า ยืนเลือกหนังสืออยู่ข้างหลังเลย นี่ก็หันกลับมากรี๊ดกับเพื่อนสิค่ะ ตอนนั้นไม่รู้ว่า ฟลูตั้งใจมั้ยแต่พอเห็นเรานางก็เดินออกจากร้านไปเลย นี่ก็เสียดายอ่ะ เจอแป๊ปเดียว อยากเจอนานๆ ฮือ หลังจากนั้นก็ไม่ได้เจอกันอีกเลย จนเพื่อนๆในห้องเรามันนัดกันจะไปเที่ยวเป็นห้องหลังเรียนม.ปลายจบ ตกลงอะไรกันเสร็จสับก็คือจะไปเที่ยวภูเก็ตกัน พอถึงวันไปเที่ยวก็นัดกันเป็นห้องเช่ารถกันไป สนุกมาก โรงแรมอยู่ใกล้ทะเล เล่นน้ำกันจนเหนื่อย ขึ้นปุ้บ บังเอิญกว่านี้ไม่มีอีกแล้ว เพื่อนๆในชมรมของฟลูมาเที่ยวที่นี้จ้า ฟลูก็มาด้วย จ๊ะเอ๋กันเป๊ะเว่อร์นี้ขึ้นทะเล นั้นเดินริมทะเล ทำเป็นไม่เหนไปค่ะ เดินไปไม่ทันไร ปวีเดินเข้ามาทัก นี้ก็งงไปอีก ไม่ได้เป็นนักบาสไม่ใช่เหรอ ทำไมมาด้วยกันได้ ถามไปถามมา ปวีเป็นเพื่อนกลุ่มเดียวกับฟลู นี้ความรู้ใหม่ ปกติเห็นฟลูลงรูปแค่กับทีมบาส ก็เอ่อ แยกย้ายกันไป พอเย็นๆหน่อยๆ พวกเราก็จัดของจะปิ้งย่าง และเมากัน ไปเจอปวีเราเลยถามเพื่อนว่าชวนพวกนั้นมากินด้วยได้ป่าว เพื่อนสาวๆนี้โอเคแทบจะทันที คือพวกนักบาสรร.นี้งานดีกันจริงๆ หล่อเกือบทุกคนอ่ะ
เรา:ปวี มากินด้วยกันป่ะ ของเยอะแยะเลย ชวนเพื่อนเธอมาด้วย
ปวี:เฮ้ย ไม่เป็นไร พวกอิงกินกันเถอะ ไม่กวนครับ 555
เรา:ไม่เป็นไรเว้ย มากินด้วยกันหลายๆคนสนุกดี มาเร็ว เพื่อนๆเรามันอยากรู้จัก 555
โบ้ยเพื่อนไปค่ะ อีนี่อยากเจอฟลูนานๆเฉยๆ
ปวี:เพื่อนอยากรู้จัก หรืออิงอยากรู้จัก 5555
เรา:บ้า ไปกันๆ ไปชวนเพื่อนมาด้วยไป เดี้ยวยืนรอ
ปวีเดินไปพูดกับเพื่อนๆแล้วก็พากันเดินมาพร้อมกัน
ปวี:พวกมึ_ นี้อิง เพื่อนสมัยประถม กุ เฮ้ย ฟลู ต๊ะ จำได้ป่ะ
ในกลุ่มนี้ มีปวี ต๊ะ และฟลูที่เคยเป็นเพื่อนห้องเดียวกันกับเรามาก่อน
ต๊ะ:อิงที่เมื่อก่อนสูงๆตัวอ้วนๆอ่ะนะ เฮ้ย โตขึ้นล้ะ ผอมลงนะเนี้ย 555
อีผช.ขี้แซว
เรา:ไม่ได้อ้วนขนานนั้นป่ะ เรียกตัวใหญ่ย่ะ
เราก็หยอกๆกับต๊ะไป แล้วก็ทำความรู้จักกับเพื่อนๆที่เหลือ ส่วนฟลูนี้ ไม่รู้เป็นไง ไม่ได้หันไปมอง เขิน 555 กล้ากับผช.ทุกคนยกเว้นฟลูคนเดียว 555
เรา:พาผช.มาแล้วค่ะ สาวๆ ทำความรู้จักกันเอาเองนะคะ
เพื่อนเราบางคนที่รู้เรื่องฟลูก็มีมองแซวๆบ้างไรบ้าง ตอนนั้นกลายเป็นคนเรียบร้อยพูดน้อยกินเหล้าเยอะไปเลยอ่ะ 555 ปกติเป็นคนพูดมากนะ พูดเรื่อยๆ ถามเรื่อยๆ จนเพื่อนด่าว่าอย่ามีปัญหากับสังคมเยอะ เพราะชอบถามว่าทำไมต้องทำงั้นทำไมต้องทำงี้ ช่างๆ
นั่งกินกันไปเรื่อยๆ คือมีเหล้ายาปลาปิ้งไรครบนะ ผช.ก็มึนๆกันล้ะ ผญ.บางคนก็เมา ส่วนเราแค่มึนๆ เพราะปกติเป็นคนคอแข็ง มั้ง เหลือที่นั่งกินกันอยู่ประมาณสิบกว่าคน ที่เหลือกลับไปนอนแล้ว แล้วอยู่ๆเพื่อนเราชื่อมอร์ ก็เสนอเกมที่มันอ่านเจอจากนิยายมา ว่า ให้นั่งเรียงๆกันเป็นวง แล้วแนะนำชื่อ แล้วก็บอกความลับมาคนละหนึ่งอย่างนั่งกันเป็นวงกลมปุ๊บ นั่งกันประมานว่า มอร์ เพื่อนผญ. เรา ปวี ผช.ชมรมบาสสามสี่คน จำไม่ค่อยได้ ฟลู เพื่อนผช.เรา แล้วก็เพื่อนผญ.เราอีกสามคนมั้ง สรุปคือ นั่งปุ้บ ชิบล้ะ นั่งตรงข้างฟลูว่ะ ทำตัวไม่ถูก นี้ก็ทำเป็นสนใจนู้นี้ไปเรื่อย เพื่อนๆแนะนำตัวกัน ฮาๆ บอกความลับกัน ด้วยความที่เริ่มมึนๆ ทำให้บางความลับมันก็ตลกไป เรื่อยๆจนมาถึงเรา
เรา:ชื่ออิงค่ะ รู้กันกันอยู่แล้วเนอะ ส่วนใหญ่ 555 ความลับที่บางคนในนี้อาจจะมีรู้บ้างแล้ว เนอะ แต่มันก็ยังลับแหละ คืออออ กุแอบชอบคนๆนึงในนี้มา9ปีแล้ว
ไม่รู้เพราะอะไรทำไมตอนนั้นถึงกล้าบอกก็ไม่รู้ อาจจะเพราะเริ่มมึนๆแล้วมั้ง พูดออกไปล้ะหันไปมองหน้าฟลู ทำไมมันนิ่งจังว้ะ นี้โดนบอกชอบนะเว้ย หน้าแตกไปดิเรา เสียใจอ่ะ เพื่อนๆก็บอกกันไปอีกเรื่อยๆ จนจบที่ฟลู
ฟลู:ชื่อฟลู ความลับคือ ชอบผู้หญิงคนนึงที่ตอนนี้กำลังแอบชอบไอ้ปวีมา9ปี
ตอนนั้นคือแบบ คิดว่าใครว้ะ ชอบพร้อมเราเลยว้ะ บังเอิญจัง คือเฮิร์ทด้วย เค้ามีคนที่ชอบแล้ว
ปวี:ใครแอบชอบกุว้ะ
ปวียังไม่รู้เลยอ่ะ ฟลูมันรู้ได้ไง
ฟลู:เค้าบอกชอบมึ_ไปเมื่อกี้ไม่รู้รึไงว้ะ โง่ว้ะ
แล้วฟลูก็ลุกออกไปเลย ทั้งวงพากันงง เมื่อกี้ใครบอกชอบปวีว้ะ เอ๊ะ 9ปีนี้ ใช่ป่าวว้ะ
มอร์:อีอิง เค้าเข้าใจมึ_ผิดอ่ะ ยังไม่รู้อีก โง่พอกัน ยังไม่ตามไปอีก เดี้ยวก็ไม่ทันอ่ะ
มอร์เป็นเพื่อนสนิทเรา รู้เรื่องเราทุกเรื่อง เรานี้รีบลุกเลย คือตอนนั้นมึนมาก แบบ ลุกแล้วเวียนหัวเลย แต่ผช.สำคัญกว่าเว้ย นี้ก็เดินเซๆไปแปปนึงก็หาย รีบวิ่งไปที่ฟลู
เรา:เฮ้ย เข้าใจผิดอยู่รู้ป่ะ
ฟลู:เข้าใจผิดอะไร ก็เห็นชัดๆอ่ะ ว่าชอบกันอยู่ จะจีบกันก็ไปจีบไกลๆดิว้ะ ตั้งแต่วันก่อนล้ะ เจอปวีนี้ทักอย่างเร็วเลยนะ ทีกับฟลูนี้เจอกันตั้งหลายรอบไม่เห็นเคยทัก หลบหน้าด้วยนะ เฮอะ ไม่ชอบไรก็บอกกันดีๆดิ
ทำงี้ใครจะรู้ว้ะ พอวันนี้ก็นะ พอเจอหน้าฟลูล้ะทำหน้าแปลกๆ พอเจอปวีก็ยิ้มแย้มดี ชวนมันมากินนู้นนี้ด้วย กับต๊ะก็พูดดี ทำไมไม่เห็นคุยกับฟลูบ้างอ่ะ เมื่อกี้ก็เหมือนกัน ล้อมวงก็ต้องนั่งข้างกันเนอะ เฮอะ ห่างกันไม่ได้เลยดิ บอกชอบกันด้วย เอ่อดี เจ็บดีเว้ย 55555
เอ่อ...พูดไม่เว้นให้เถียงเลย คิดเองเสร็จสับ
เรา:คิดไปเองว้ะ ใครเค้าไม่ชอบตัวกัน เค้าชอบจะตายแล้วเว้ย เพราะชอบไงถึงไม่กล้าคุยด้วย เพราะชอบไงถึงทำหน้าแปลกๆ เพราะชอบไงถึงหลบหน้า กับคนอื่นมันไม่ใช่คนที่ชอบนี่หว่า ทำตัวปกติได้ดิ ไม่เขินดิ ที่แอบชอบมา9ปีก็ของตัวนั้นแหละ ดูไม่ออกเลยแง้ะ
คือตอนนั้นพูดไปร้องไห้ไป มันจุกอ่ะ เฮ้ย คือไรว้ะ คือกุชอบมึ_ถูกม้ะ ล้ะมึ_คิดไรอ่ะ ทำไมไม่รู้ตัวอ่ะว่ามีคนเค้าชอบ นี่ก็ว่านี่แสดงมากแล้วนะ ผช.นี้มันไม่รู้ไรเลยเอ่อ
ฟลู:ชอบแล้วหนีหน้าไมอ่ะ คนเค้าอยากเจอก็มาหลบหน้าเค้า อย่าร้องไห้ดิ รู้สึกผิดนะเนี้ย
เอามือมาเช็ดหน้าให้เรา แต่เราหันหนี
เรา:ไม่ต้องเลย เมื่อกี้ยังด่าฉอดๆอยู่เลย เสียงดังด้วย
เอ่อ เอาเข้าไป ยิ่งพูดยิ่งร้องไห้ คือก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าคนที่แอบชอบมา9ปี เค้าชอบเราทำไมไม่ดีใจ
ฟลู:ฟลูขอโทษ ก็ไม่รู้นี้หว่าว่า เป็นคนที่โดนชอบอ่ะ ขอโทษนะ ขอโทษนะครับ ขอโทษนะ อ่ะ ยิ้มแล้ว 5555 ไม่ร้องแล้วนะ ไม่ร้องนะครับ
พูดขอโทษอย่างเดียวไม่พอ เอาหน้ามาใกล้ด้วย หันหนีก็เอาหน้าตามมา เขินนะเว้ย
เรา:ไม่ร้องแล้ว ไม่ต้องเอาหน้ามาใกล้แล้ว ออกไปเลย
ฟลู:5555 มีความสุขล้ะ เห้อ คิดว่าชอบคนอื่นอยู่ตั้งนาน นี้โกรธมากเลยรู้ป่ะ
เรา:นี้ก็ตกใจเหมือนกันแหละนา อยู่ดีๆก็บอกว่าชอบคนอื่น
ฟลู:ล้ะชอบฟลูมานานขนาดนี้เลย? ไม่รู้ตัวเลยอ่ะ 5555 ทำไมถึงชอบอ่ะ
เรา:ชอบเพราะไรไม่รู้ลืมไปล้ะ แต่ชอบอ่ะ ชอบบบบบ เข้าใจ้ ล้ะทำไมถึงชอบเค้า
ฟลู:จำตอนที่เธอทักเฟสเราตอนปิดเทอมม.5ได้ป่ะ ตอนนั้นฟลูไปส่องเฟสเธออ่ะ แล้วก็เอ่อน่ารักดี หลังจากนั้นก็ส่องเรื่อยๆ กลายเป็นว่าชอบซะงั้น แล้วพอเจอกันก็มาทำเป็นไม่สนใจอีก เจอครั้งนี้กะว่าจะเลิกชอบล้ะ จะมาหาสาวๆแถวนี้ ไปๆมาๆ เป็นงี้ซะงั้น
เรา:ตอนนั้นเพื่อนทักไปจริงๆนะ เค้าไม่รู้เรื่อง
ฟลู:ขอบคุณเพื่อนล้ะกันที่ทักมา ไม่งั้นเธอคงต้องชอบเค้าข้างเดียวอ่ะ 5555 แล้วนี้ ตกลงเราเป็นแฟนกันป่ะ
เรา:ยังอ่ะ เราสองคนแค่ชอบกันเฉยๆ ยังไม่คุย ยังไม่ทำความรู้จักกันเลย เธออาจจะไม่ชอบเราก็ได้ แค่ตอนนี้เธอไม่มีใคร
ฟลู:ง่ะ เค้าชอบเธอ เธอก็ชอบเค้า แล้วอ่ะ อยากเป็นแฟนแล้ว
เรา:ไม่จ้ะ กลับได้แล้ว เพื่อนๆรออยู่ หายตกใจยังก็ไม่รู้ เธออ่ะ อยู่ดีๆก็เหวี่ยง เค้าตกใจกันทั้งวงเลย
แล้วเรากับฟลูก็กลับมาที่เพื่อนๆ
ปวี:แหมม หายกันไปนานนะครับ พระเอกนางเอก
เรา:นานดิ พี่แกเดินไปตั้งไกล กว่าจะหาเจอ
ปล.ยังไม่จบนะคะ ไม่รู้ว่าจะมีคนอ่านบ้างป่าว 555 อยากมาแชร์ประสบการณ์ค่ะ คิดแล้วเออ เรื่องของเรามันก็ฟินดีนี้หว่า
จากคนมี่แอบชอบอยู่ห่างๆ มาเป็นแฟนได้ยังไงเนี้ย
ก็แบบว่าแอบชอบเค้ามาเรื่อยๆ ด้วยความที่รร.เราเค้าจะไม่แยกห้องเวลาเลื่อนชั้นก็ทำให้เราอยู่ห้องเดียวกันมาตลอด ก็อาศัยว่าเป็นเพื่อนห้องเดียวกัน ก็ได้ใกล้ชิดเค้าอยู่บ่อยๆ สมัยนั้นก็จะแบบแข่งกับเค้าว่าใครจะสูงกว่า แข่งกันดื่มนม แข่งหลายอย่างแค่เพราะอยากให้เค้าเห็นเราเป็นคู่แข่งก็ยังดี คิดแล้วก็แบบ ตอนนั้นตูทำแบบนั้นไปได้ไง ก็เป็นงี้มาจนป.6 เค้ามีแฟนว้ะ เอาล้ะง่ะ ดีนะแฟนเค้าอยู่คนล้ะห้องกัน ล้ะแบบ ด้วยความที่ผช.คนนั้น เรียกว่าฟลูล้ะกันนะ ฟลูเป็นคนที่หล่อมาก ตอนนั้นคือทุกวาเลนไทน์จะมีรุ่นน้องเอาดอกไม้ ช๊อกโกแลต บลาๆ สารพัดมาให้แง้ะ แต่นางก็ไม่สนใจของใครเลย รับมาปุ้บก็ให้เพื่อนๆปั๊บ นางรอรับของแฟนนางคนเดียวอ่ะ ถามซิอีนี่เจ็บมั้ย 5555 จนจบป.6ไปก็อยู่กันคนล้ะรร.และด้วยความที่สมัยนั้น โซเชียลอะไรมันก็ยังไม่ระบาดแบบนี้ เรากับนางก็ห่างๆกันไปเลยอ่ะเนอะ แล้ตอนนั้นเราเป็นคนพูดน้อยด้วยไรด้วย ก็ไม่ได้คุยกันเลย พอผ่านไปสักพักเฟสบุ๊คเริ่มมาว้ะ สิ่งแรกที่ทำคือ หาเฟสนาง เจอปุ๊บแอดปั๊บ ไม่ได้ทักอะไรนะ เอาไว้ส่องเฉยๆ ก็ชอบนางเรื่อยๆตอนนั้นก็มีเจอกันครั้งนึงตอนไปเที่ยวกันไปกินนั้นนี้เป็นห้อง ไม่ได้คุยกันสักแอ้ะ หลังจากนั้นก็ไม่ได้ไปเที่ยวกันเป็นห้องล้ะ แต่ก็มีเจอบ้างเวลาไปในเมือง คือเราเป็นเด็กนอกเมืองอ่ะ เข้าเมืองนานๆที ก็คือไม่ได้ทักไรกันนะ เพราะส่วนใหญ่พอเห็นเค้า เราก็จะแอบๆ เพราะเขินอ่ะ 5555 เราก็ชอบฟลูมาเรื่อยๆ นางก็มีแฟนเรื่อยๆ ส่วนใหญ่แฟนนางจะเป็นรุ่นพี่ สวยๆ เอ่อ โคตรไม่ใช่ตูเลย ไม่มีหวังเลยจ้าาา คือเราเป็นแบบจะเล่าให้เพื่อนๆใหม่ (เพื่อนเก่าไม่มีใครรู้ว่าเราชอบฟลู)หมดเลยว่าเราแอบชอบฟลูนะ มีวันนึงตอนม.5ขึ้นม.6เพื่อนเราเอาเฟสเราไปทักฟลู อีนี่รีบบอกว่าทักผิดเลยจ้า ฟลูก็แบบกดคอลมาทางเฟสอ่ะนะ ไอเราก็ตกใจ ไม่กล้ารับ มันก็เงียบไป เราก็ถามฟลูไปว่า กดผิดเหรอ ฟลูก็บอกใช่ เราก็แบบโล่งไปที เลยลองถามฟลูดูว่า เนี้ยจำเราได้มั้ย แต่ฟลูไม่อ่านไม่ตอ เงิบไปอีกก นี้ก็แบบ เอ่อ ช่างมันล้ะ แอบชอบอยู่ห่างๆก็ได้ว้ะ แต่ความพีคมันไม่จบแค่นั้น ไอเราก็ไปเที่ยวในเมืองปกติ ใครจะไม่คิดว่ารอบนี้ต้องมาเผชิญหน้ากัน นี้ยิ่งเพิ่งหน้าแตกมาสดๆร้อนๆ ไม่กล้าสู้หน้าค่ะ หนีสิรอไร แต่เพื่อนเราก็ลากเราให้เดินไปทางเค้า เราก็ก้มหน้าสุดชีวิต โอ้ย ไม่เจอแบบใกล้ๆแบบนี้มาหลายปี คิดถึงงงงง ทำได้แค่เดินก้มหน้าค่ะตอนนั้น จนตอนสอบ9วิชาสามัญ แบบว่าจังหวัดเรามันมีสนามสอบแค่สนามเดียว ตอนแรกก็ไม่คิดว่าจะเจอหรอก สนามนั้นก็ไม่ใช่ว่าจะเล็กๆ แต่เจอจ้า เหนมาแต่ไกลออร่าเปล่งมาเชียว หล่ออ่ะ อ่อ ลืมเล่า คือ นางเป็นนักบาสรร. ไปแข่งมาทั่วประเทศล้ะ ไม่ต้องถามเลยว่าสูงขนาดไหน เกิน180แน่ๆ ล้ะแบบขาวอ่ะ ขาวมาก ตี๋ๆ มีเขี้ยวน้อยๆ หล่อมากมาย หล่อโฮกอ่ะ นี้เห็นล้ะ ก็เรียกให้เพื่อนดู คือปกติเราจะเก็บอารมเก่งมากนะ แต่กับฟลูนี้ ไม่ได้จริงๆ ไม่เคยทำได้เลย ตอนนั้นคือแบบ ดีใจออกนอกหน้าอ่ะ จะเดินหลบล้ะ แต่เพื่อนก็แบบไปเว้ย เดินไปหาเค้าเลย เผื่อเค้าจำได้จะได้คุยกันซะที นี้ก็แบบไม่เอา เล่นตัวไว้ก่อน แต่ก็ไปอ่ะ 55555 พอถึงตอนที่กลุ่มเรากับกลุ่มนางเดินสวนกันคือเราก็ทำเป็นหันไปมองทางนางนะ นางก็หันมามองเรา แบบเป๊ะอะไรขนาดนั้นคุณ นี้ก็มองตอบจ้า ใครหลบก่อน ม๊า! สุดท้ายก็มองกันจนเดินสวนกันอ่ะ นี้ก็เพ้อไปสิ เพื่อนๆก็บอกว่า นางมองขนาดนั้นนางต้องจำได้สิ จะมองคนไม่รู้จักขนาดนั้นได้ไง นี้ก็หวังว่าจะจำได้นะ แต่ก็เงียบว้ะ ไม่มีอะไรต่อ พอถึงเวลาเข้าสอบ คือเค้าก็จะแยกเด็กยังไงไม่รู้นะ แต่เราได้นั่งใกล้ๆคนเดิมเกือบตลอดอ่ะ ล้ะบังเอิญ คนนั้นก็เป็นเพื่อนในกลุ่มตอนประถม คือก็ไม่ได้คุยกันเลยตั้งแต่จบมาไง สอบวิชาแรกผ่านไปก็ไม่ได้ทักได้คุยไรกัน เราก็คิดว่าเค้าคงจำเราไม่ได้ล้ะ แต่พอวิชาที่สามเนี้ยดิเรียกนางว่าปวีเนอะ ปวีชวนคุยก่อนเว้ยเฮ้ย ทำไปทำมาก็เอ่อ จำได้ๆ ก็นั่งใกล้กันงั้นแหละ สองวัน ส่วนฟลูก็เจอครั้งเดียว วันเดียวด้วย นี้ก็ส่องดูตาจะถล่นล้ะ ก็ไม่เจอ เสียใจง่ะ ก็หายกันไปอีกจน สอบโอเน็ตเว้ยเฮ้ย นี้สอบเสร็จวันที่สองก็เที่ยวเลยจ้าา ไปเจอปวีก็ทักทายกัน นี้ก็บ่นกับเพื่อนว่าเจอปวีแต่ไม่เจอฟลูเลยว้ะ เซงอ่ะ อยากเจอ ปวีกับฟลูเค้าอยู่รร.เดียวกัน พูดไม่ทันขาดคำ หันหลังไปปุ้บเจอเลยจ้า ยืนเลือกหนังสืออยู่ข้างหลังเลย นี่ก็หันกลับมากรี๊ดกับเพื่อนสิค่ะ ตอนนั้นไม่รู้ว่า ฟลูตั้งใจมั้ยแต่พอเห็นเรานางก็เดินออกจากร้านไปเลย นี่ก็เสียดายอ่ะ เจอแป๊ปเดียว อยากเจอนานๆ ฮือ หลังจากนั้นก็ไม่ได้เจอกันอีกเลย จนเพื่อนๆในห้องเรามันนัดกันจะไปเที่ยวเป็นห้องหลังเรียนม.ปลายจบ ตกลงอะไรกันเสร็จสับก็คือจะไปเที่ยวภูเก็ตกัน พอถึงวันไปเที่ยวก็นัดกันเป็นห้องเช่ารถกันไป สนุกมาก โรงแรมอยู่ใกล้ทะเล เล่นน้ำกันจนเหนื่อย ขึ้นปุ้บ บังเอิญกว่านี้ไม่มีอีกแล้ว เพื่อนๆในชมรมของฟลูมาเที่ยวที่นี้จ้า ฟลูก็มาด้วย จ๊ะเอ๋กันเป๊ะเว่อร์นี้ขึ้นทะเล นั้นเดินริมทะเล ทำเป็นไม่เหนไปค่ะ เดินไปไม่ทันไร ปวีเดินเข้ามาทัก นี้ก็งงไปอีก ไม่ได้เป็นนักบาสไม่ใช่เหรอ ทำไมมาด้วยกันได้ ถามไปถามมา ปวีเป็นเพื่อนกลุ่มเดียวกับฟลู นี้ความรู้ใหม่ ปกติเห็นฟลูลงรูปแค่กับทีมบาส ก็เอ่อ แยกย้ายกันไป พอเย็นๆหน่อยๆ พวกเราก็จัดของจะปิ้งย่าง และเมากัน ไปเจอปวีเราเลยถามเพื่อนว่าชวนพวกนั้นมากินด้วยได้ป่าว เพื่อนสาวๆนี้โอเคแทบจะทันที คือพวกนักบาสรร.นี้งานดีกันจริงๆ หล่อเกือบทุกคนอ่ะ
เรา:ปวี มากินด้วยกันป่ะ ของเยอะแยะเลย ชวนเพื่อนเธอมาด้วย
ปวี:เฮ้ย ไม่เป็นไร พวกอิงกินกันเถอะ ไม่กวนครับ 555
เรา:ไม่เป็นไรเว้ย มากินด้วยกันหลายๆคนสนุกดี มาเร็ว เพื่อนๆเรามันอยากรู้จัก 555
โบ้ยเพื่อนไปค่ะ อีนี่อยากเจอฟลูนานๆเฉยๆ
ปวี:เพื่อนอยากรู้จัก หรืออิงอยากรู้จัก 5555
เรา:บ้า ไปกันๆ ไปชวนเพื่อนมาด้วยไป เดี้ยวยืนรอ
ปวีเดินไปพูดกับเพื่อนๆแล้วก็พากันเดินมาพร้อมกัน
ปวี:พวกมึ_ นี้อิง เพื่อนสมัยประถม กุ เฮ้ย ฟลู ต๊ะ จำได้ป่ะ
ในกลุ่มนี้ มีปวี ต๊ะ และฟลูที่เคยเป็นเพื่อนห้องเดียวกันกับเรามาก่อน
ต๊ะ:อิงที่เมื่อก่อนสูงๆตัวอ้วนๆอ่ะนะ เฮ้ย โตขึ้นล้ะ ผอมลงนะเนี้ย 555
อีผช.ขี้แซว
เรา:ไม่ได้อ้วนขนานนั้นป่ะ เรียกตัวใหญ่ย่ะ
เราก็หยอกๆกับต๊ะไป แล้วก็ทำความรู้จักกับเพื่อนๆที่เหลือ ส่วนฟลูนี้ ไม่รู้เป็นไง ไม่ได้หันไปมอง เขิน 555 กล้ากับผช.ทุกคนยกเว้นฟลูคนเดียว 555
เรา:พาผช.มาแล้วค่ะ สาวๆ ทำความรู้จักกันเอาเองนะคะ
เพื่อนเราบางคนที่รู้เรื่องฟลูก็มีมองแซวๆบ้างไรบ้าง ตอนนั้นกลายเป็นคนเรียบร้อยพูดน้อยกินเหล้าเยอะไปเลยอ่ะ 555 ปกติเป็นคนพูดมากนะ พูดเรื่อยๆ ถามเรื่อยๆ จนเพื่อนด่าว่าอย่ามีปัญหากับสังคมเยอะ เพราะชอบถามว่าทำไมต้องทำงั้นทำไมต้องทำงี้ ช่างๆ
นั่งกินกันไปเรื่อยๆ คือมีเหล้ายาปลาปิ้งไรครบนะ ผช.ก็มึนๆกันล้ะ ผญ.บางคนก็เมา ส่วนเราแค่มึนๆ เพราะปกติเป็นคนคอแข็ง มั้ง เหลือที่นั่งกินกันอยู่ประมาณสิบกว่าคน ที่เหลือกลับไปนอนแล้ว แล้วอยู่ๆเพื่อนเราชื่อมอร์ ก็เสนอเกมที่มันอ่านเจอจากนิยายมา ว่า ให้นั่งเรียงๆกันเป็นวง แล้วแนะนำชื่อ แล้วก็บอกความลับมาคนละหนึ่งอย่างนั่งกันเป็นวงกลมปุ๊บ นั่งกันประมานว่า มอร์ เพื่อนผญ. เรา ปวี ผช.ชมรมบาสสามสี่คน จำไม่ค่อยได้ ฟลู เพื่อนผช.เรา แล้วก็เพื่อนผญ.เราอีกสามคนมั้ง สรุปคือ นั่งปุ้บ ชิบล้ะ นั่งตรงข้างฟลูว่ะ ทำตัวไม่ถูก นี้ก็ทำเป็นสนใจนู้นี้ไปเรื่อย เพื่อนๆแนะนำตัวกัน ฮาๆ บอกความลับกัน ด้วยความที่เริ่มมึนๆ ทำให้บางความลับมันก็ตลกไป เรื่อยๆจนมาถึงเรา
เรา:ชื่ออิงค่ะ รู้กันกันอยู่แล้วเนอะ ส่วนใหญ่ 555 ความลับที่บางคนในนี้อาจจะมีรู้บ้างแล้ว เนอะ แต่มันก็ยังลับแหละ คืออออ กุแอบชอบคนๆนึงในนี้มา9ปีแล้ว
ไม่รู้เพราะอะไรทำไมตอนนั้นถึงกล้าบอกก็ไม่รู้ อาจจะเพราะเริ่มมึนๆแล้วมั้ง พูดออกไปล้ะหันไปมองหน้าฟลู ทำไมมันนิ่งจังว้ะ นี้โดนบอกชอบนะเว้ย หน้าแตกไปดิเรา เสียใจอ่ะ เพื่อนๆก็บอกกันไปอีกเรื่อยๆ จนจบที่ฟลู
ฟลู:ชื่อฟลู ความลับคือ ชอบผู้หญิงคนนึงที่ตอนนี้กำลังแอบชอบไอ้ปวีมา9ปี
ตอนนั้นคือแบบ คิดว่าใครว้ะ ชอบพร้อมเราเลยว้ะ บังเอิญจัง คือเฮิร์ทด้วย เค้ามีคนที่ชอบแล้ว
ปวี:ใครแอบชอบกุว้ะ
ปวียังไม่รู้เลยอ่ะ ฟลูมันรู้ได้ไง
ฟลู:เค้าบอกชอบมึ_ไปเมื่อกี้ไม่รู้รึไงว้ะ โง่ว้ะ
แล้วฟลูก็ลุกออกไปเลย ทั้งวงพากันงง เมื่อกี้ใครบอกชอบปวีว้ะ เอ๊ะ 9ปีนี้ ใช่ป่าวว้ะ
มอร์:อีอิง เค้าเข้าใจมึ_ผิดอ่ะ ยังไม่รู้อีก โง่พอกัน ยังไม่ตามไปอีก เดี้ยวก็ไม่ทันอ่ะ
มอร์เป็นเพื่อนสนิทเรา รู้เรื่องเราทุกเรื่อง เรานี้รีบลุกเลย คือตอนนั้นมึนมาก แบบ ลุกแล้วเวียนหัวเลย แต่ผช.สำคัญกว่าเว้ย นี้ก็เดินเซๆไปแปปนึงก็หาย รีบวิ่งไปที่ฟลู
เรา:เฮ้ย เข้าใจผิดอยู่รู้ป่ะ
ฟลู:เข้าใจผิดอะไร ก็เห็นชัดๆอ่ะ ว่าชอบกันอยู่ จะจีบกันก็ไปจีบไกลๆดิว้ะ ตั้งแต่วันก่อนล้ะ เจอปวีนี้ทักอย่างเร็วเลยนะ ทีกับฟลูนี้เจอกันตั้งหลายรอบไม่เห็นเคยทัก หลบหน้าด้วยนะ เฮอะ ไม่ชอบไรก็บอกกันดีๆดิ
เอ่อ...พูดไม่เว้นให้เถียงเลย คิดเองเสร็จสับ
เรา:คิดไปเองว้ะ ใครเค้าไม่ชอบตัวกัน เค้าชอบจะตายแล้วเว้ย เพราะชอบไงถึงไม่กล้าคุยด้วย เพราะชอบไงถึงทำหน้าแปลกๆ เพราะชอบไงถึงหลบหน้า กับคนอื่นมันไม่ใช่คนที่ชอบนี่หว่า ทำตัวปกติได้ดิ ไม่เขินดิ ที่แอบชอบมา9ปีก็ของตัวนั้นแหละ ดูไม่ออกเลยแง้ะ
คือตอนนั้นพูดไปร้องไห้ไป มันจุกอ่ะ เฮ้ย คือไรว้ะ คือกุชอบมึ_ถูกม้ะ ล้ะมึ_คิดไรอ่ะ ทำไมไม่รู้ตัวอ่ะว่ามีคนเค้าชอบ นี่ก็ว่านี่แสดงมากแล้วนะ ผช.นี้มันไม่รู้ไรเลยเอ่อ
ฟลู:ชอบแล้วหนีหน้าไมอ่ะ คนเค้าอยากเจอก็มาหลบหน้าเค้า อย่าร้องไห้ดิ รู้สึกผิดนะเนี้ย
เอามือมาเช็ดหน้าให้เรา แต่เราหันหนี
เรา:ไม่ต้องเลย เมื่อกี้ยังด่าฉอดๆอยู่เลย เสียงดังด้วย
เอ่อ เอาเข้าไป ยิ่งพูดยิ่งร้องไห้ คือก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าคนที่แอบชอบมา9ปี เค้าชอบเราทำไมไม่ดีใจ
ฟลู:ฟลูขอโทษ ก็ไม่รู้นี้หว่าว่า เป็นคนที่โดนชอบอ่ะ ขอโทษนะ ขอโทษนะครับ ขอโทษนะ อ่ะ ยิ้มแล้ว 5555 ไม่ร้องแล้วนะ ไม่ร้องนะครับ
พูดขอโทษอย่างเดียวไม่พอ เอาหน้ามาใกล้ด้วย หันหนีก็เอาหน้าตามมา เขินนะเว้ย
เรา:ไม่ร้องแล้ว ไม่ต้องเอาหน้ามาใกล้แล้ว ออกไปเลย
ฟลู:5555 มีความสุขล้ะ เห้อ คิดว่าชอบคนอื่นอยู่ตั้งนาน นี้โกรธมากเลยรู้ป่ะ
เรา:นี้ก็ตกใจเหมือนกันแหละนา อยู่ดีๆก็บอกว่าชอบคนอื่น
ฟลู:ล้ะชอบฟลูมานานขนาดนี้เลย? ไม่รู้ตัวเลยอ่ะ 5555 ทำไมถึงชอบอ่ะ
เรา:ชอบเพราะไรไม่รู้ลืมไปล้ะ แต่ชอบอ่ะ ชอบบบบบ เข้าใจ้ ล้ะทำไมถึงชอบเค้า
ฟลู:จำตอนที่เธอทักเฟสเราตอนปิดเทอมม.5ได้ป่ะ ตอนนั้นฟลูไปส่องเฟสเธออ่ะ แล้วก็เอ่อน่ารักดี หลังจากนั้นก็ส่องเรื่อยๆ กลายเป็นว่าชอบซะงั้น แล้วพอเจอกันก็มาทำเป็นไม่สนใจอีก เจอครั้งนี้กะว่าจะเลิกชอบล้ะ จะมาหาสาวๆแถวนี้ ไปๆมาๆ เป็นงี้ซะงั้น
เรา:ตอนนั้นเพื่อนทักไปจริงๆนะ เค้าไม่รู้เรื่อง
ฟลู:ขอบคุณเพื่อนล้ะกันที่ทักมา ไม่งั้นเธอคงต้องชอบเค้าข้างเดียวอ่ะ 5555 แล้วนี้ ตกลงเราเป็นแฟนกันป่ะ
เรา:ยังอ่ะ เราสองคนแค่ชอบกันเฉยๆ ยังไม่คุย ยังไม่ทำความรู้จักกันเลย เธออาจจะไม่ชอบเราก็ได้ แค่ตอนนี้เธอไม่มีใคร
ฟลู:ง่ะ เค้าชอบเธอ เธอก็ชอบเค้า แล้วอ่ะ อยากเป็นแฟนแล้ว
เรา:ไม่จ้ะ กลับได้แล้ว เพื่อนๆรออยู่ หายตกใจยังก็ไม่รู้ เธออ่ะ อยู่ดีๆก็เหวี่ยง เค้าตกใจกันทั้งวงเลย
แล้วเรากับฟลูก็กลับมาที่เพื่อนๆ
ปวี:แหมม หายกันไปนานนะครับ พระเอกนางเอก
เรา:นานดิ พี่แกเดินไปตั้งไกล กว่าจะหาเจอ
ปล.ยังไม่จบนะคะ ไม่รู้ว่าจะมีคนอ่านบ้างป่าว 555 อยากมาแชร์ประสบการณ์ค่ะ คิดแล้วเออ เรื่องของเรามันก็ฟินดีนี้หว่า