วันนี้เป็นอีกวันที่ได้โอกาสมาเล่าประสบการณ์ส่วนตัวที่คิดว่าคงมีประโยชน์ต่อมนุษยชาติและคนทั่วไป (โดยเฉพาะผู้ชาย) ที่คิดกำลังวางแผนครอบครัวแบบใช้วิทยาศาสตร์ทางการแพทย์เข้ามาเป็นทางเลือกและช่วยท่าน ด้วยเหตุผลส่วนตัวของแต่ละบุคคลแบบผมนะครับ ... ที่เขียนกระทู้นี้ไม่ได้มีเจตนาให้รู้สึกในแง่ลบและโจมตีสถานพยาบาลที่ทำการรักษานะครับ แต่เพื่อความสนุกสนานและเป็นวิทยาทาน อาจมีประโยคขำๆและสถานการณ์ที่ดูแล้วน่าอายแต่อยากให้มองว่าจริงๆแล้วมันเป็นเรื่องธรรมชาติและหนทางแก้ไขของมนุษย์ครับ ...

     เรื่องมีอยู่ว่าเนื่องจากตัวผมเองต้องมีการวางแผนครอบครัวแบบที่คนส่วนใหญ่เรียกว่าทำ GIFT ซึ่งจากที่ดูสมาชิกท่านอื่นได้เคยทำการรีวิวที่ผ่านมานั้น ส่วนใหญ่จะเป็นสาวๆรุ่นคุณแม่ที่มาแชร์ประสบการณ์และขั้นตอนการทำ GIFT ในลักษณะและลำดับเหตุการณ์ในเรื่องขั้นตอนต่างๆออกไปของการเตรียมตัวทางฝั่งหญิง ไม่ว่าจะเป็นเรื่องการฉีดยากระตุ้นไข่โดยการฉีดเข็มตรงๆที่หน้าท้องตัวเอง การฉีดยาเพื่อให้ไข่ตก รวมทั้งประสบการณ์การมาดูดไข่ออกเพื่อทำขั้นตอนตามทางการแพทย์ต่างๆนาๆ ซึ่งในวันนี้ผมเองก็ต้องมานั่งรอคุณภรรยาหน้าห้องปฎิบัติการและไม่รู้จะทำอะไร เลยถือโอกาสมาเล่าประสบการณ์ที่น่าจะมีผู้ชายหลายๆท่านจะต้องเตรียมตัวและต้องรู้ผ่านทางช่องทางสังคม PANTIP นี้ครับ ...

     หลังจากที่คุณภรรยาโดนคุณพยาบาลเรียกเข้าห้อง เพื่อทำการวางยาสลบโดยมีวัตถุประสงค์เพื่อเก็บไข่หลังจากที่ได้ฉีดยาบำรุงอย่างสม่ำเสมอมาเป็นระยะเวลาอาทิตย์กว่า ... แน่นอนว่าเมื่อคุณภรรยาต้องเก็บไข่ คุณสามีก็ต้องรีดน้ำเชื้อด้วยเช่นเดียวกัน ... กับประสบการณ์การรีดน้ำเชื้อในโรงพยาบาลสำหรับผมไม่ใช่ครั้งแรกครับ ผมเคยได้เคยผ่านประสบการณ์ตรงอันนี้มาแล้วอย่างภาคภูมิใจครั้งหนึ่ง กับการตรวจจำนวนการตอบสนองของน้ำเชื้อในครั้งแรกและผลที่ออกมาคือ ... "รีดออกมาผสมข้างนอกอ่ะดีแล้ว มีใช้ได้น้อยเหลือเกิน" !!! คนอื่นเค้ามีเชื้อใช้ได้ประมาณ 4 ล้าน ไอ้นี่มีแค่ล้านเดียว !!! ยังไม่รวมเชื้อที่ไม่สมประกอบ เช่น มีหัวไม่มีหาง มีหางไม่มีหัว มีหัวมีหางแต่ไม่ค่อยขยับ แต่เนื่องจากคราวที่แล้วที่มาเก็บน้ำเชื้อ ผมเองก็ไม่ได้เตรียมตัวล่วงหน้า มีการยิงกระสุนมาก่อนหน้า 1 วัน มาคราวนี้เลยเตรียมตัวมาอย่างดี งดกิจกรรมมาเป็นอาทิตย์ พูดง่ายๆว่า ... รอบนี้น้ำล้นแน่ๆ หึหึ !!! ซึ่งในจังหวะที่คุณภรรยาเดินเข้าห้องไปสักพัก เราก็เดินไปถามคุณพยาบาลอย่างเท่ๆว่า "ขอโทษนะครับ ... วันนี้ผมต้องทำการเก็บน้ำเชื้อด้วยใช่ไหมครับ?" คุณพยาบาลรุ่นเดอะที่ประจำการอยู่ที่เคาเตอร์และเป็นคนเดิมที่เคยเดินพาไปส่งที่ "ห้องรีดน้ำเชื้อ" ในครั้งที่ผ่านมาก็ได้ตอบด้วยสีหน้ายิ้มแย้มอย่างเป็นมิตรที่มาพร้อมกับประโยคคำถามกลับมาว่า "ทานข้าวรึยังค่ะ?" !!!!! ตลอดระยะเวลาเกือบสี่สิบปีที่ผ่านมา ผมไม่เคยทราบและได้ข้อมูลมาก่อนเลยว่า ก่อนที่เราจะ "ช่วยตัวเอง" ควรจะต้องหาไรทานและท้องไม่ว่าง ... ความรู้ใหม่เลยนะเนี้ยยยยยย !!! 555 ... จริงๆแล้วคุณพยาบาลแกหมายถึงว่า ให้เรารอสักแปป เตรียมตัวหาข้าวทานและเข้าห้องน้ำให้เรียบร้อย เดี๋ยวเค้าจะเรียกอีกทีอ่ะครับ

     และแล้วเวลานี้ก็มาถึง ... ที่โรงพยาบาลที่ผมมาทำการรักษานี้ (ขออนุญาตไม่เอ่ยชื่อสถานพยาบาลนะครับ) จะมีห้องสำหรับทำการ "แฟ๊บ" อยู่มุมด้านในสุดครับ เป็นมุมเงียบสงบปราศจากสิ่งรบกวนจิตใจ ยกเว้นทางเดินผ่านที่จะต้องทำการเดินผ่านห้องคุณหมอที่มีคนไข้ที่เป็นชายและหญิงกำลังรอคิวปรึกษาอยู่ และแน่นอนว่าท่านชายหลายๆท่านที่นั่งอยู่ก็จะรู้โดยทันทีว่า คนที่เดินเข้าไปในห้องนั้นคือเข้าไป "ช่วยตัวเอง" เพื่อรีดน้ำเชื้อครับ 555 นั้นแปลว่าตอนคุณรีดน้ำเสร็จแล้วเดินออกมาจากห้อง อย่าไปนอยคนมองครับ ทำหน้าลอยๆเหมือนไม่มีไรเกิดขึ้นซะ เพราะเดี๋ยวพวกนั้นที่มองมันก็ต้องทำแบบเรา 555555

     สิ่งที่เป็นคำถามจากภรรยาของผมและคงเป็นคำถามที่ทางสาวๆหลายท่านอยากรู้ว่าในห้องนั้นมีอุปกรณ์อะไรบ้าง? หน้าตาเป็นแบบไหน มีหนังสือโป๊ไหม? ผมมีภาพบางส่วนเอามาประกอบ (รบกวนหนุ่มๆทุกท่านที่เข้ามาอ่านกระทู้ ถ้าท่านรู้ว่าเป็นสถานพยาบาลที่ใดแล้ว กรุณาไม่ต้องเดาแบบเฉลยออกมานะครับว่าเป็นโรงพยาบาลชื่อ ...... อันนี้เข้าใจตามกันนะครับ)

นี่เป็นหน้าตาของห้อง "รีดเชื้อ" ท่านชายครับ
ภายในห้องดูสะอาด มีเตียงและมุมมืดให้ท่านได้ทำสมาธิและตั้งจิตที่แน่วแน่ในการ "ช่วยตัวเอง" ครับ



มีป้ายแนะนำและขั้นตอนวิธีการต่างๆหน้าห้องน้ำส่วนตัว
เราต้องมีการกรอกข้อมูลบางอย่างด้วยนะครับที่สำคัญและต้องแจ้งให้ทางสถานพยาบาลทราบ เช่น มีการหลั่งครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่? เราไม่แม่นจนทำให้น้ำเชื้อที่รีดออกมาหกออกจากถังไหม? ถ้าใช่มันกระเด็นพุ่งไกลจนหยดไปกี่หยด? บลาบลาบลา ... กรอกไปให้ครบนะครับ



ส่วนนี่คือถังในน้ำเชื้อ (เรียกถังเลย น้ำเยอะจัด 555) ปากถังค่อนข้างใหญ่นะครับ ถ้าท่านชายท่านใดบอกว่าปากถังเล็กไป ผมก็แสดงความสงสารไปยังภรรยาของท่านด้วยครับ ...
จะมีการถามชื่อย้ำบ่อยมากๆ ทั้งก่อนพามาห้อง และก่อนยื่นถังให้ครับ เพื่อตัดปัญหาสลับถัง (อันนี้เป็นเรื่องที่ดีและแนะนำว่าอย่าไปรำคาญคุณพยาบาลที่ถามเราบ่อยๆนะครับ) และรูปแบบถังก็มีหลายแบบ แล้วแต่ว่าเราอยู่ขั้นตอนไหน ไม่ต้องตกใจนะถ้าได้ถังไม่เหมือนผม



และมาถึง Hi Light ของงานคืออุปกรณ์ทางเลือกช่วยเหลือท่านชายครับ ทางสถานที่ก็ได้จัดสรรทีวีและเครื่องเล่น DVD รวมทั้งแผ่น CD ที่เป็น Collection ต่างๆมากมายไว้ให้ท่านได้เลือกครับ ผมขออนุญาตไม่เอามากางให้เห็นมากมายนะครับ ขอเล่าให้ฟังละกันครับว่ามีหลากหลายเหลือเกิน ไม่ว่าจะเป็นบรรยากาศชายหาด ในป่าเขา และอื่นๆอีกมากมาย (ผมไม่ได้ดูนะ พอดีเห็นเขียนที่หน้าปกแผ่นซีดี 5555)
หลังจากนั้นก็สามารถเริ่มภารกิจส่วนตัวได้เลย ซึ่งตรงจุดนี้เป็นจุดที่กดดันมากครับ ผมคิดเสมอว่าเรามาถึงจุดนี้ได้ยังไง? จุดที่ต้องมา "ช่วยตัวเอง" ในโรงพยาบาล !!! ไม่เพียงเท่านั้น ถ้าเราเสร็จเร็วแปปเดียวรีบออก ไอ้พวกหนุ่มๆคนอื่นที่เราเดินผ่าน มันจะนินทาเราไหม? พยาบาลที่มาส่งเราเข้าห้องรวมทั้งแผนกต่างๆที่อยู่ตรงโต๊ะด้านหน้า เค้าต้องรู้แน่ๆเลยว่าไอ้นี่เพิ่งเข้าไปช่วยตัวเองแล้วเพิ่งออกมา เราต้องแกล้งเดินขาแข็งเพื่อสร้างความสมดุลของร่างกายเพื่อกลบเกลื่อนแบบไหนดี? 55555555555 สุดท้ายผมก็ได้คำตอบให้ตัวเองว่า มันเป็นเรื่องธรรมชาติ ไม่มีใครเค้ามาคิดปัญญาอ่อนเหมือนเราหรอก ทำเนียนๆเดี๋ยวก็ผ่านไป



หลังจากที่ทำการ "รีดน้ำ" เรียบร้อย มาถึงการส่งมอบบุตรหลานของท่านสู่กระบวนการ ซึ่งเราจะเห็นบนกำแพงในห้องน้ำก็จะมีประตูเล็กๆแบบนี้ ..
วิธีการก็แสนง่าย เพียงเปิดตู้ออก วางถังที่มีน้ำเชื้อของท่านไว้ ปิดประตู จากนั้นกดปุ่มสีเขียว รอสัญญานไฟดับแล้วค่อยเดินออกจากห้องไปบอกคุณพยาบาลด้านหน้าเพื่อทำการจ่ายเงินหรือนัดหมายฟังผลอะไรก็แล้วแต่ต่อไปครับ


ส่วนตัวของผมเองก็ไม่เคยได้มีประสบการณ์ในการไปรีดน้ำตัวเองที่อื่น ไม่แน่ใจว่าแต่ละที่จะต่างกันไหม ยังไงยกตัวอย่างสถานที่นี้ไว้เป็นวิทยาทานนะครับ และสุดท้ายนี้ขอเป็นกำลังใจให้กับครอบครัวอื่นๆที่กำลังวางแผนสร้างครอบครัวมีเจ้าตัวเล็กกัน ขอให้บุตรหลานของท่านแข็งแรงและเป็นเด็กดีของท่านในอนาคตต่อๆไปครับ

ขอบคุณทุกท่านที่แวะมาอ่านครับ ...