ปัจจุบันอายุแค่ 14 ปีค่ะ
แม่ของ จขกท นำมาฝากเลี้ยงที่บ้านรับเลี้ยงเด็ก ตั้งแต่อายุ 5 เดือน พอโตขึ้นได้อายุประมาณ 3 ขวบ ก็โดนด่าด้วยถ้อยคำหยาบคายและโดนตี ไม่ได้ตีแบบธรรมดาทั่วไปที่ตีเพราะรักแน่นอนค่ะ ถ้าถามจากคนรอบตัวที่อยู่ในระแวกบ้านจะรู้เลยว่าโดนตีหนักแค่ไหนจิกหัวลากก็มีมาแล้ว ขอข้ามช่วงนั้นเลยนะคะ เพราะตอนนั้นจำอะไรไม่ค่อยได้ เมื่อสงกรานต์หลายปีก่อนด้วยความที่ยังเป็นเด็กเห็นบ้านอื่นเค้าเล่นกันสนุกสนาน เราอยากเล่นบ้างเลยชวนน้องที่อยู่บ้านเดียวกันเล่นด้วย พอคนที่เลี้ยงรู้เค้าก้อเอากะละมังตั้งหน้าบ้านกลางแดด แล้วให้เรานั่งในกะละมัง ฉีดน้ำจากสายยางราดหัวเรานานเป็นชั่วโมง เราโดนคนเดียวค่ะ  ล่าสุดเลยเมื่อวานเราไปว่ายน้ำกับเพื่อนค่ะเเม่แท้ๆเราพาไป พอมาวันนี้เค้าโมโหที่เราพูดไม่มีคำว่าค่ะกับเพื่อนเค้า เลยพาลถึงเรื่องเมื่อวาน เค้าพูดกับเราว่า ถ้า*ึงอยากเล่นนักก็ไปนั่งแช่*ีให้เปื่อยเลยไป เราไม่เคยว่าเค้าค่ะ เพราะตั้งแต่ที่แม่เรามาให้เค้าเลี้ยงแล้วที่บ้านประสบปัญหาทางการเงินเค้าก้อไม่เอาค่าเลี้ยงดูแล้วส่งเสียเราเรียนค่ะ แต่แม่เราก็ส่งเงินมาบ้างค่ะ แต่เค้าชอบโกหกทุกคนว่าแม่เราไม่เคยให้เงินเลยสักบาท คนในบ้านที่เราอยู่ด้วยตอนนี้พูดดูถูกบ้านเราเสียๆหายๆตลอด มันมีหลายเหตุกาณ์ค่ะ แต่เราขอเล่าเท่านี้ ส่วนเรื่องที่บอกว่าจนดูเหมือนคนไม่ปกติเพราะว่าเราเป็นคนที่ร้องไห้ง่าย อารมณ์ร้าย ชอบทำร้ายร่างกายตัวเอง ที่ทำร้ายร่างกายตัวเองเรามั่นใจว่าไม่ได้ทำตามกระแสสังคมเพราะเราไม่ได้ไปอวดใครไม่ได้โพสลงโซเชียล บางทีเพื่อนๆก็เ้บอกเราว่าร่างเริงผิดปกติ บางทีก็ร้องไห้ไม่มีสาเหตุ เราไปโรงเรียนในแต่ละวันไม่อยากกลับบ้านเลยต่ะ พอนึกถึงว่าจะต้องกลับบ้านน้ำตาก็จะคลอตลอด มัยความรู้สึกหน่วงๆ แต่ก่อนเราไม่เคยเล่าให้พ่อกะแม่รู้ค่ะเพราะเราคิดว่าเราทนได้ เค้าเลี้ยงเรามาเราจะรู้สึกไม่ดีกะเค้าไม่ได้ เราพยายามคิดว่าเรารักเค้าแต่เราไม่ได้มีความรู้สึกนั้นเลยค่ะ มีแต่เกลียดขึ้นเรื่อยๆ เราควรทำยังไงดีกับอาการที่ดูเหมือนไม่ปกติ กับปัญหาที่เกิดขึ้นกับเราดีคะ