ขออารัมภบทเวิ่นเว้อซักนิดหน่อยก่อนนะครัช... ผมเองเป็นแฟนแมนยูแท้ๆ ไม่ได้เป็นสายลับหรือไส้ศึกจากสายไหนปลอมตัวมา ผมเองได้รับอุบัติเหตุกระทบกระเทือนจิตใจจึงอยู่ในสภาพไม่สมบูรณ์นักในช่วงแรกๆ ต้องยอมรับเลยว่าตั้งแต่เกิดมาเพิ่งจะรู้ว่าหูฝ้าตาฟางเป็นยังไงก็ช่วงนี้

          วันสองวันนี้ผมได้รับข้อความหลังไมค์เข้ามามากมาย (ประมาณไว้คร่าวๆ ราว 2 ข้อความ) ถามว่าผมเป็นใครมาจากไหน ใช่คนนั้นคนนี้หรือไม่... ผมก็ยืนยันไปว่าผมเป็นผมนั้นแหล่ะ ท่านอยากให้เป็นใครผมก็ถือว่าผมเป็นคนนั้น ผมมักเจอคำถามที่ว่า...
          

                    "เอ่ ใช่ท่านกองรึป่าว ?"

                    "อ่า... กองทัพปริศนาตัวปลอมใช่มั๊ย"

                    "ทำไมตั้งกระทู้ดูแปลกๆ ไป ชักยังไงแล้วสิ"

          
          ผมไม่อยากให้ไปโฟกัสอะไรแบบนั้นนะครัช แต่ผมอยากจะบอกเพื่อนๆ ว่าอุบัติเหตุทำผมบาดเจ็บได้แค่นอกกาย ตอนนี้จิตใจผมกลับมาแข็งแกร่งดุจภูผาหิน... ผมคงต้องกราบขออภัยที่กระทู้ช่วงแรกๆ ที่ดูแล้วหมากเก็บไปหน่อย นั่นเพราะสมองยังทำงานไม่เต็มที่ในการถ่ายส่งข้อมูล ผมจับต้นชนปลายไม่ถูกจิมๆ ครัช และผมอยากให้พวกเราแฟนผีจงอดทน เฝ้ารอ และเฝ้ารอ... แบบเสือเวลามันจ้องจะตะครุบเหยื่อยังไงยังงั้นเลยล่ะครัช

          

          ผมคาดว่าไม่เกิน 2-3 วันสมองผมจะกลับมาไบรท์เหมือนเดิม  ผมคงต้องฟิตร่างกายอีกซักนิดหน่อยเพื่อกลับมาช่วยทีมอย่างเต็มที่ในช่วงท้ายฤดูกาล ถึงตอนนนี้เวิ่นเว้อมาเหลือจะหน่ายแล้ว ผมขอมอบบทกลอนดีๆ เพื่อเป็นกำลังใจให้แฟนผีทุกคนเสียก่อน...


          


          วันไหนเราสุขเราก็สุขด้วยกัน วันไหนเราหัวเราะเราก็หัวเราะด้วยกัน วันไหนเราทุกข์เราจะทุกข์ด้วยกันแน่นอน  อยากจะบอกว่าผมซาบซึ้งและยินดีปรีดามากๆ ที่เราไม่เคยทอดทิ้งกัน  ผมหมายถึงทั้งหมด ทั้งแฟนผี แฟนหงส์และแฟนที่เผลอกดเข้ามาอ่านอะไรแบบนี้  You'll Never Walk Alone ครัช...


           กระทู้นี้จะเป็นกระทู้สุดท้ายแล้วนะครัช ที่ผมจะพูด "ครัช"

          "รำคาญตัวเองครัช" บ่องตงเลย...  สุดท้ายนี้ผมอยากจะบอกว่า

          

          ขอเชิญแฟนผี-แฟนหงส์ให้เกียรติเต้นกับผมซัก 1 เพลงเพื่อความรื่นเริงบันเทิงใจ... และเมื่อเราต้องเจอกันในสัปดาห์หน้า ตอนนั้นผมจะไม่ออมมือเลยคนับ !!!