สวัสดีค่ะผู้อ่านทุกท่าน กระทู้นี้ตั้งขึ้นมาเพื่อร่วมแบ่งปันความคิดเห็นเกี่ยวกับเพลงของ GOT7 นะคะ
กัซจะปล่อยมินิอัลบั้ม FLIGHT LOG: ARRIVAL เร็วๆ นี้ เราเลยอยากจะย้อนไปพูดถึงเพลงอัลบั้มก่อนๆ บ้าง
ไม่รู้ว่ามีคนเคยทำรึยัง แต่เป็นสิ่งที่เราอยากทำนานแล้วค่ะ ไม่ได้จังหวะซักที ไหนๆ ก็ไหนๆ เลยลงมือซะเลย
ก่อนอื่นต้องบอกเลยว่าเราเป็นอากาเซ่ค่ะ ดังนั้นในกระทู้นี้ย่อมมีไบแอสด้วยจริตความชอบส่วนตัวอยู่แล้วนะคะ
จะมีคนอ่านไหมไม่แน่ใจ ขอบคุณล่วงหน้าที่เข้ามาอ่านนะคะ ยาวหน่อยแต่ตั้งใจเขียนมาก อยากให้อ่านจนจบ
แล้วก็ขอเชิญแลกเปลี่ยนความเห็นได้ตามสบายนะคะ ไม่ว่ากันค่ะ feel free to share your comments


ไม่แน่ใจว่าจุดเริ่มต้นของการเป็นอากาเซของคนอื่นๆ เป็นแบบไหนนะคะ แต่เราเป็นอากาเซ่ก็เพราะเพลงของ GOT7 ค่ะ
ตอนแรกที่รู้จักกัซนี่ไม่ได้ฟังเพลงเลยค่ะ ดูวาไรตี้เฉยๆ ยังไม่ได้เป็นแฟนคลับ ก็สนุกสนานเฮฮาตามประสาดูเด็กผู้ชายซนๆ
แน่นอนว่ารายการวาไรตี้ของกัซโดดเด่น กัซเลยได้แฟนคลับจากวาไรตี้ด้วย เด็กๆ มีเสน่ห์ตรงความป่วงเป็นธรรมชาตินี่แหละ
ไม่ปฏิเสธเรื่องบุคลิก รูปร่างหน้าตา ความสามารถ และคุณสมบัติต่างๆ ที่น่าดึงดูดของเด็กๆ นะคะ เพราะเราก็ชอบแบบองค์รวม

แต่พูดตรงๆ สมัยเดบิ้วต์แรกๆ เด็กกัซยังไม่ได้มีเสน่ห์ออร่ามาก เพราะคอนเซ็ปต์เสื้อผ้าหน้าผมด้วยแหละ ก็เลยเด่นอยู่ไม่กี่คน
เราดูวาไรตี้จบก็จบ (แถมไม่ค่อยปะติดปะต่อ) แล้วก็ไม่ได้สนใจฟังเพลง เพราะมีวงที่ฟังเพลงประจำอยู่แล้วบอกเลยว่าคือ บิ๊กแบง
เราไม่เคยสแตนบอยแบนด์จากหน้าตาค่ะ สแตนเพราะเพลงล้วนๆ ปลื้มศิลปินที่มีความสามารถ [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ขอโทษนะคะพี่ T.O.P. พี่หล่อมากค่ะ แต่พี่ไม่ใช่เหตุผลหลักให้หนูเป็นแฟนบิ๊กแบง เหตุผลที่สแตนบิ๊กแบงเพราะเพลง โดยเฉพาะเพลงที่คุณพี่ G-DRAGON แต่งหลายๆ เพลงน่ะค่ะ
เราตัดสินใจมาเป็นแฟนกัซจากอัลบั้ม IDENTIFY (2014) ลองเดาสิคะว่าเริ่มชอบเพราะเพลงอะไร [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้เฉลย Gimme ค่ะ ไม่ใช่เพลงไตเติ้ลเลย แถมตัดมาโปรโมทคู่กับเพลงฮาจิมา (Stop Stop It) อยู่ครึ่งเพลง
คือไปเห็นตอนขึ้นสเตจพอดี สะดุดหูจนต้องตามหาต่อ แล้วก็พบว่าอ้าว...นี่มันวงเด็กๆ ที่เราเคยดูวาไรตี้นี่นา
แล้วสเตจตอนนั้นคือเห็นมาร์คหล่ออยู่คนเดียว นอกนั้น...555 (เราว่ามาร์คคือคนเดียวที่ Hajima Era ฆ่าไม่ตาย)
ร้องก็ไม่ได้เพอร์เฟ็กต์นะ จำได้ว่าขำคอรัสของเจบี "อู๊...กิมมี กิมมี กิมมี ยัวร์ เลิ้บ" ไม่มีเสียง /v/ สะกดเลย 5555
แต่นั่นไม่ใช่ประเด็นค่ะ ประเด็นคือชอบดนตรีมากๆ แล้วพอไปฟังเพลงเต็ม โอ้โห...รักท่อนแอดลิบที่ 2JAE ร้องสุดๆ
พอได้ฟังทั้งอัลบั้ม+ย้อนดูผลงานเพลงก่อนๆ ด้วยก็ลงหลักสแตนวงนี้เลยค่ะ เพลงของวงอื่นก็ฟังนะคะ แต่ไม่ได้สแตน
(จากที่สแตนแต่วายจี กัซเป็นวงแรกที่ทำให้สนใจแนวเพลงของเจวายพีมากขึ้น แล้วก็พบว่า เออ...มันถูกจริตลงตัวแฮะ)

ที่เราอยากจะคุยเรื่องเพลงก็เพราะเราคิดว่ากัซเป็นวงที่ค่อนข้างจะถูก underrated เรื่องเพลง คือเหมือนถูกมองข้ามเรื่องเพลงไป
หลายคนก็บอกกัซเน้นแต่เรื่องวาไรตี้ตลกๆ เน้นเต้น เน้นหล่อ เพลงก็ไม่มีแนวที่ชัดเจน เพลงไม่ถูกหูบ้าง เพลงไม่ปังก็เลยไม่ดังซักที
แต่สำหรับเราพูดเลยว่าเพลงของกัซเพราะและดีทุกเพลง อาจไม่หวือหวาเป็นกระแส แต่ก็เป็นวงที่เราฟังทุกเพลงและรักมากทุกเพลง
มาตรวัดว่าชอบทุกเพลงก็คือเปิดเจอเพลงไหนแล้วรันไปก็ไม่เคยกดข้าม ฟังจนจบเพลง บางทีมีแบบ อ้าว จบละเหรอ รีเพลย์ซิ 555
เลยอยากจะฝากกระทู้ไว้ เผื่อแฟนคลับใหม่ๆ ยังไม่ค่อยได้ฟังเพลงของเด็กๆ อยากให้ลองเปิดใจฟังนะคะ จะชอบไม่ชอบก็สุดแล้วแต่

-----
เอาล่ะค่ะ มาเข้าเรื่องรีวิวเพลงบ้าง ขอพูดภาพรวมก่อนค่ะ กัซเดบิวต์มาด้วยแนวเพลงฮิพฮอพ แล้วก็เกาะอยู่กับแนวนี้ตลอด
ทุกอัลบั้มจะต้องมีกลิ่นอายฮิพฮอพ แต่ไม่ใช่หนักหน่วงจนสุดเหวี่ยง จุดเด่นของกัซอย่างหนึ่งที่เราชอบคือความไม่สุดโต่งค่ะ
จะไม่แร็พจ๋าหรือร้องจ๋าไปเลย วงที่แร็พเก่งกว่านี้มีไหม มี วงที่ร้องเก่งกว่านี้มีไหม มี แต่ก็ประหลาดที่พอรวมเป็นกัซมันกลับลงตัว
แนวเพลงก็จะมีผสมผสานกันไป ไม่ค่อยมีแบบสุดขั้ว แล้วเพลงก็ค่อนข้างหลากหลาย ที่บางคนว่าแนวเพลงไม่ชัดเจนนั่นแหละค่ะ
เราเฉยๆ กับเรื่องนี้มาก อาจจะเป็นเพราะเราฟังหลายแนวเลยไม่ค่อยยึดติดแค่แนวใดแนวหนึ่ง [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ฟังหลายแนวจริงๆ ค่ะ ไทยเดิม ลุกทุ่ง ลูกกรุง เพื่อชีวิต สากล คลาสสิก แจ๊ส ฮิพฮอพ ร็อค ชนเผ่า ฯลฯ อะไรที่ค้นเจอแล้วคิดว่าเพราะก็ฟังหมด

เรากลับชอบเพลงกัซนะ มีทั้ง R&B Urban Hip-Hop EDM Disco Pop ปนกัน ที่เรียกได้ว่าแทบไม่มีคือ Ballad ซึ่งก็คงจะไม่มีต่อไป
ถามว่าอยากฟังบัลลาดไหม ตอบเลยว่าอยากมาก เห็นจากโซโล่ (JB) กับยูนิต (2JAE) แล้วก็คิดว่าอนาคตกัซอาจจะได้ทำออกมา
แต่จริงๆ คอนเซ็ปต์วง GOT7 ไม่ใช่สายเศร้าซึ้ง เป็นสายมองโลกในแง่ดี ค่อนข้างสื่อสารอารมณ์สร้างสรรค์ ความหมายไม่หดหู่
จะเห็นว่าแฟนๆ ใช้เพลงของกัซเยียวยาจิตใจ โดยเฉพาะอาการป่วยแบบซึมเศร้า รอยยิ้มและเสียงหัวเราะของกัซก็ช่วยได้มาก
ดังนั้น ไม่ซีเรียสเรื่องบัลลาด มีก็ดี ไม่มีก็ไม่เป็นไร แค่ทำเพลงแล้วลงตัวกับสมาชิกทุกคนแบบ 7 or NEVER แบบเดิมก็ดีแล้ว

เราชอบกัซตรงที่มีแต่เพลงพลังบวก ขนาดเพลงเศร้าก็อินนะ แต่ไม่ทำให้ดาวน์ ฟังแล้วมีแต่อารมณ์ซึ้งไปจนถึงสดใสร่าเริง
เพลงส่วนใหญ่ติดจะขี้เล่นกวนๆ ไม่กร่าง น่ารักแต่ก็ไม่ฟรุ้งฟริ้ง Swag แต่ไม่จี๊ดมาก ไม่โหยหวน ไม่มีเพลงดุๆ โหดๆ เลย
เซ็กซี่พอดีมีพอหอมปากหอมคอ ฟังเพลงกัซแล้วเหมือนได้ปลดปล่อยพลังแต่ก็ไม่ทำให้เหนื่อยหนักเกิน คือฟังได้เรื่อยๆ
บีทก็กลางๆ ไม่มีที่ช้าหรือเร็วมาก ทุกเพลงสามารถโยกหัวโยกตัวตามได้ ยังไม่เคยมีชนิดที่มันสติหลุดหรือน้ำตาไหลพราก
เพลงที่บีทหนักสุดเราว่าเป็น Yo モリアガッテ Yo, JIBBERISH, Hey Yah, Hard Carry ส่วนใหญ่เป็นอัลบั้มญี่ปุ่นด้วยซ้ำ
ส่วนเพลงที่เราว่าเศร้าคือ 이.별 (The Star), 아파 (Sick),  STAY, 離さなければ… ซึ่งก็ยังสามารถเต้น groove เบาๆ ได้

อาจเพราะความที่คอนเซ็ปต์อยู่กลางๆ ไม่สุดโต่งก็ได้ เลยไม่ค่อยได้รับความสนใจนัก เพลงก็เลยถูกมองข้ามไปอย่างน่าเสียดาย
ความแปลกอีกอย่างของกัซคือมีคีย์เวิร์ด "ต้องตั้งใจฟัง ต้องตั้งใจดู" ถ้าใส่ใจรายละเอียดเล็กน้อย จะเห็นความงดงามของเพลง
ขนาดเพลง Hard Carry ที่หลายคนว่าปวดหู แรกๆ เราก็ไม่ได้ชอบมากค่ะ แต่พอฟังดนตรีแบ็กกราวด์ดีๆ อ้าว...ชอบมากเฉยเลย
เรื่องเปิดใจกว้างๆ ทำความเข้าใจลึกๆ ศึกษากันดีๆ ลองมองกันนานๆ เหมือนแปะเป็นยี่ห้อของกัซไปแล้วค่ะ ทั้งเพลง ทั้งคน
เราไม่เคยเสียดายเวลาเลยที่ตั้งใจทำความรู้จักเด็กกัซ กลับกันเราว่าเราคงเสียใจแย่แน่ๆ ถ้าไม่เคยได้ฟังเพลงของกัซ

กัซไม่ใช่วงที่เพอร์เฟ็กต์ค่ะ เรื่องเต้นถามว่าเป๊ะมั้ยก็พร้อมในระดับหนึ่ง แต่ความไม่เป๊ะหมดมันทำให้เห็นสไตล์ของแต่ละคน
เรื่องร้อง/แร็พ ก็ไม่ได้มีโวคัล/แร็ปเปอร์พ่นไฟ เสียงเทพสกิลเทพ แต่ผลงานกัซคือการดึงด้านที่ดีที่สุดของตัวเองมารวมกัน
เราคิดว่านั่นเป็นเสน่ห์อีกอย่างที่น่าติดตาม เพลงก็มีพัฒนาการขึ้นเรื่อยๆ มีอะไรทำให้แปลกใจอยู่เรื่อยๆ ถึงต้องมาตามสแตน
อันนี้น้บรวมบุคลิกและนิสัยของเด็กๆ ด้วยค่ะ เพราะมันแยกกันไม่ได้ เด็กพวกนี้มีเสน่ห์ที่ความเป็นธรรมชาติไม่น่าเบื่อจริงๆ
ที่สำคัญคือ เพลงของกัซเป็นเพลงที่ยิ่งฟังยิ่งเพราะ ยิ่งฟังดีๆ ก็ยิ่งเบื่อยาก (ตรงกันข้ามกับหลายเพลงที่พอฟังมากๆ ก็เบื่อ)
อาจเพราะความกลางๆ แต่กลมกล่อมนี่แหละ ทำให้เราคิดว่านี่มัน JUST RIGHT ใช่เลย เป็นแนวดนตรีที่เราอยากติดตาม

สรุปก็คือ กัซยังคงเป็นวงฮิพฮอพ แต่ไม่ใช่ stereotype หลายคนอาจติดภาพที่ฮิพฮอพต้องแร็พเจ็บๆ ด่ากันเอาเป็นเอาตาย
ดนตรีต้องดาร์กๆ เผ็ดๆ พร้อมรบ แต่ฮิพฮอพกัซ (ส่วนใหญ่เป็น South Hip-Hop) คือค่อนข้างสร้างสรรค์ กวนๆ แค่แสบๆ คันๆ
เพลงของกัซทำให้เรารู้สึกว่า เออ...ฮิพฮอพก็ไม่จำเป็นต้องไฟแล่บ แถมสามารถผสมผสานกับเพลงแนวอื่นๆ ให้แปลกใหม่อีก
สไตล์กัซเป็นแบบนี้มานานแล้วค่ะ ไม่ใช่เพิ่งมาเป็น ไม่เชื่อลองไปฟังอัลบั้มแรกๆ มักจะมี R&B Urban มาเบรกตลอด ซึ่งดีมาก
คาแร็กเตอร์ของกัซก็ไม่ได้แหวกเลย แค่โตขึ้น ทดลองอะไรใหม่ๆ มากขึ้น แต่ก็ยังรักษาคาแร็กเตอร์มุมบวกของตัวเองเอาไว้
ยังคงทำเพลงฮิพฮอพหลากหลาย ดังที่ discography ของกัซอธิบายว่าแนวเพลงของกัซคือ groove music, JYP-style swag
แม้ใครจะมองว่าเป็นจุดอ่อน แต่เราว่านี่เป็นจุดเด่นของกัซเลยล่ะ ทำให้กัซเป็นวงที่ unique มีศักยภาพที่จะต่อยอดได้เรื่อยๆ

-----
พูดถึงแนวเพลงไปแล้ว มาพูดถึงดนตรีและเสียงร้อง/แร็พกันบ้าง ดนตรีกัซค่อนข้างสนุก คาแร็กเตอร์เสียงแต่ละคนก็ค่อนข้างชัด
เราเป็นคนชอบฟังดนตรี background ค่ะ ไม่รู้แปลกคนรึเปล่า หูเราจะชอบฟังเสียงเครื่องกระทบให้จังหวะมาก่อนอย่างอื่นเลย
เราชอบวิธีการใช้เสียงกลองในเพลงของกัซน่ะค่ะ ส่วนใหญ่มีจังหวะที่พอดีให้โยกหัวดีดนิ้วตามได้ ไม่หนักและไม่เบาเกินไป
ชอบที่หลายๆ เพลงเน้นเสียงกลอง snare ที่รัวแชะๆ แกร็กๆ มีเสียง claps บ้าง ฉาบบ้าง ไม่ค่อยใช้กลอง bass แบบหนักหน่วง
พอประกอบเครื่องดนตรีอื่นๆ อย่างกีตาร์ อิเล็กโทรเบส เปียโน ฯลฯ แล้วเรียบเรียงเสียงประสานได้สนุกดีค่ะ ขอชมโปรดิวเซอร์
ไม่ได้เชี่ยวชาญด้านดนตรีนะคะ อันนี้พูดในมุมคนฟังล้วนๆ เป็นดนตรีที่ถูกจริตเรา ต้องชื่นชมอะค่ะที่ทำเพลงแล้วเราฟังไม่เบื่อ

สำหรับเสียงร้องเราว่าภาพรวมเสียงของกัซมีเอกลักษณ์ เสียงที่เด่นมากคือ เจบี ยูกยอม แจ็คสัน ฟังแรกๆ เราแยกเสียงออกทุกเพลง
แล้วส่วนใหญ่เจบีก็ร้องคอรัส ดังนั้นเวลาฟังเพลงแบบไม่มีโชว์ก็จะรู้ว่านี่คือ GOT7 [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้เราว่าลักษณะเหมือนที่เพลงของบิ๊กแบงโดดเด่นเพราะมีเสียง จีดี ท็อป และแทยัง คือฟังแล้วรู้เลย นี่บิ๊กแบงแน่ๆ
ระบบเสียงกัซก็มักจะให้เสียงแหลมสูงของยูคตัดกับเสียงนุ่มทุ้มของจินยอง เสียงนุ่มเบาของแบมแบมก็จะตัดกับเสียงทุ้มต่ำของมาร์ค
เสียงแหบสากของแจ็คสันก็ช่วยเพิ่มน้ำหนักในเพลง ส่วนเสียงของยองเจ ฟังแรกๆ แยกยากมาก เพราะเป็นเสียงนุ่มใสแบบมี harmony
สามารถกลมกลืนกับเสียงเพื่อนๆ ได้ แต่ถ้าแยกเสียงได้แล้วก็จะแยกได้ตลอดไป เพราะกังวานเสียงยองเจมีพลังไม่เหมือนคนอื่นเลย

สิ่งที่เรารักกัซมากๆ คือ แอดลิบ (ad-lib) เรารอฟังท่อนแอดลิบของกัซทุกเพลงเลยค่ะ (ถ้าเพลงนั้นมี) โดยเฉพาะเสียงเจบี ยองเจ
มันได้อารมณ์บอกไม่ถูก สองคนนี้ทำหน้าที่เมนโวคัลได้ดีจริงๆ คนอื่นๆ ก็มีพัฒนาการดีนะ จินยอง ยูกยอม เสียงฟังสบายขึ้นมาก
เรารักเสียงร้องของแบมแบมค่ะ เสียงน้องละมุนมาก ถ้าฝึกควบคุมเสียงดีๆ อีกนิด แบมแบมสามารถทำหน้าที่เป็นโวคัลได้ด้วยแน่ๆ
แจ็คสัน มาร์ค เวลาร้องเพลงก็มีเสน่ห์ ยังต้องฝึกการใช้เสียงอีก แต่เท่าที่มีท่อนร้อง แร็ปเปอร์สามคนก็ร้องออกมาได้ไม่เลวเลย

สำหรับเรื่องแร็พ เห็นหลายคนบอกว่ากัซไม่ได้มีแร็ปเปอร์สายแข็ง ก็จริงอยู่นะคะ แต่เพลงของกัซก็ไม่ค่อยเอื้อให้แร็พไฟแล่บอยู่แล้ว
สไตล์เจวายพีคือแร็พค่อนข้างชิล มีที่แร็พหนักๆ บ้างเหมือนกัน อัลบั้มเกาหลีที่เห็นชัดๆ คือมาร์ค/แจ็คสันในเพลง If You Do
ส่วนในอัลบั้ม Flight Log: Turbulence นี่เป็นวิธีแร็พที่เราชอบมากๆ บางคนอาจไม่ถูกจริต แต่เรานี่ชอบสุดๆ โดยเฉพาะแบมแบม
มาร์คนี่ยกให้เรื่องแร็พต่ำ แบมแบมยกให้เรื่องแร็พสูง (แต่แร็พต่ำก็เท่) แจ็คสันยกนิ้วให้เรื่องน้ำหนักเสียง เวลาแร็พมันสะใจมาก

เราไม่ขอบอกว่ากัซเป็นวงฮิพฮอพที่ดีหรือไม่ดีนะคะ แต่สำหรับเรากล้าพูดได้เต็มปากว่า เพลงของกัซคุ้มค่าแก่การฟัง
ยิ่งการแสดงสดก็มีแต่แฟนๆ ชื่นชมว่าน่าตื่นตาตื่นใจ performance และ stage presence ของกัซมีเสน่ห์จับใจคนดู
ย้ำจริงๆ ว่าเราชอบทุกเพลง รักทุกเพลง รักความเป็นกัซด้วย นี่ไม่ได้อวยเว่อร์นะคะ พูดตามความรู้สึกจริงจากใจ
กัซเป็นหนึ่งในกลุ่มไอดอลที่น่าติดตาม เป็นเด็กที่น่าเอ็นดู เป็นศิลปินที่น่าชื่นชม เราได้เรียนรู้อะไรหลายอย่างเลย
นี่คือความรู้สึกและประสบการณ์ของเราที่มีต่อกัซค่ะ ใครคิดเหมือน คิดต่างอย่างไรก็บอกเล่า แชร์มาได้เลยค่ะ

สำหรับเรื่องรีวิวเพลงลงรายละเอียดแต่ละอัลบั้ม และเพลย์ลิสต์ที่เราจัดไว้ ขอต่อที่คอมเม้นต์นะคะ