วันนี้(4/3/60) ผมมีนัดแถวถนนกิ่งแก้ว จึงคิดว่านั่งแอร์พอร์ตลิงก์ไปและต่อด้วยแท็กซี่ ผมขึ้นที่สถนีมักกะสัน แต่จำไม่ได้ว่าสถานีไหนใกล้สุด ระหว่าง สถานีบ้านทับช้าง และสถานีลาดกระบัง เลยตัดสินใจไปลงสถานีบ้านทับช้าง25*2 ระหว่างทางคุยกันจึงจัดสินใจจะลงลาดกระบัง. และจะจ่ายส่วนต่างเอา ก่อนหย่อนเหรียญได้ถาม รปภ.(ญ) ที่นั่งโต๊ะว่า มีห้องน้ำมั้ยคับ เขาบอกว่าดูด้านล่าง ชี้ไปทางที่มาจากบ้านทับช้าง เคร , จากนั้นก็ได้ไปแจ้งจนท.ว่าผมขึ้นมาเกิน1 สถานี จนท.(ชาย)บอกว่าจ่ายเพิ่ม10.-(5*2) จากนั้นจนท.คนเดิมเอาเหรียญไป และเอามาคืนให้ 1 เหรียญ แล้วบอกให้ลองเอาไปหย่อนลงดู ถ้าไม่ได้ให้เอากลับคืนมา(ในใจคิด เอาแบบสุภาพนะ ทำไมคุณไม่ให้ 2 เหรียญ แล้วทำไมต้องให้ไปลองหย่อนดูด้วย) สรุปหย่อนไม่ได้ต้องกลับเอามาให้จนท.คนเดิมทำใหม่ .
หลังจากหย่อนเหรียญออกสถานี จึงเดินลงมาหาห้องน้ำที่ว่า แต่หาแล้วไม่เจอ จึงให้เพื่อนรอด้านล่าง ผมเดินขึ้นไปถามจนท.ด้านบนดีกว่าเพราะไม่ไหวแล้ว รปภ.บอกว่าด้านล่างคับ ผมตอบกลับไปว่าหาแล้วไม่เจอ เข้าเข้าด้านบนได้มั้ยคับ เขาจึงบอกผมว่า ไปหารปภ.ด้านโน้น ,
ผมก็เดินไปหาแล้วบอกว่าผมมาจากถานีมักกะสัน เพิ่งหย่อนเหรียญออก ขอเข้าห้องน้ำหน่อยคับ รปภ.ผิวคล้ำๆ(ผมไม่ได้เหยียดผิวสีนะคับ แค่อธิบายลักษณะ) บอกว่าคุณออกจากระบบแล้ว เข้าไม่ได้คับ (ในใจคิด ณ ตอนนั้น เอาแบบสุภาพนะ ถ้าผมรู้ห้องน้ำอยู่ด้านนี้ ผมก็จะก็มาหย่อนเหรียญด้านนี้แล้วครับ) ต้องไปใช้ด้านล่าง ตรงทางรถไฟ (ความโมโหบังเกิด) เลยบอกไปว่าผมเพิ่งจ่ายตังค์ให้กัสถานีไป ผมไม่มีสิทธิ์ขอเข้าห้องน้ำเลยหรอ?!??? BTS และ MRT ถ้าไม่ไหวจริงๆ จนท. เขาก็ให้เข้านะ(ถึงแม้แตะบัตรออกแล้วก็ตาม) และจะมี รปภ. เดินไปด้วย เขาก็ไม่ยอม , ผมจึงเดินไปต่อแถวที่ห้องจำหน่ายตั๋ว(เดินกลับมาด้านเดิมที่หย่อนเหรียญออก) แล้วบอกกับ จนท.ขายเหรียญว่า ขอเจ้าห้องน้ำหน่อยคับ เพราะ รปภ.ผิวคล้ำด้านโน้นไม่ให้เข้า ที่นี่ไม่มีห้องน้ำบริการเลยหรอคับ (ในใจคิดอีก พวกคุณๆทั้งหลายจะเดินไปเข้าห้องน้ำด้านล่างตรงทางรถไฟหรอ ณ ตอนนั้นผมไม่รู้จริงๆมาอยู่ตรงไหน) เขาก็ทำแบบไม่อยากให้เข้า และไม่รู้จะทำยังไง เลยบอกให้ รปภ.อีกคน( ตัวเล็กๆ ผมก็เล็กคับ) ให้พาไปด้านโน้นเหมือนเดิม ก่อนหันหลังตาดันเหลือบไปเห็น รปภ.ผิวคล้ำคนนั้นยืนอยู่ใกล้กับห้องจำหน่ายเหรียญ (เดินมาตอนไหนวะ) ด้วยความโมโหจึงชี้ไปแล้วบอกว่า เนี่ยคนเนี่ย ผิวดำเนี่ย ไม่ให้เข้า , เดินไปไปก็บ่นไปจนถึงอีกด้าน รปภ.ตัวเล็กก็เปิดประตูให้ ผมก็บ่นอีก แค่เนี่ย!! ไม่เห็นต้องใช้เหรียญเลย , เข้าไปห้องน้ำ จะบอกว่าความโมโหทำให้อาการปวดขรี้หายไปตอนไหนไม่รู้ ไปนั่งแล้ว พยายามแล้ว ไม่สำฤทธิ์ผล , หลังออกจากห้องน้ำจึงถามหาเบอร์เพื่อร้องเรียน , รปภ.ตัวเล็กจึงพาไปหาจึงได้มา เบอร์ 1690 . เวลา ณ ตอนนั้นประมาณ14.50 .

ที่พล่ามมาทั้งหมดจริงๆอยากจะถามว่า ผู้ใช้บริการ ไม่มีสิทธ์ขอใช้ห้องน้ำบนสถานีบ้างเลยหรอ บางคนเขาก็จำเป็นต้องใช้  ซึ่งบางครั้งมันฉุกเฉินจำเป็นต้องใช้ ผมไม่ได้หมายถึงต้องมีห้องน้ำเหมือนสถานีใหญ่ๆนะคับ ขอแค่ความเห็นใจ มีใจบริการบ้าง .
ฝากไปถึงผู้บริหาร ควรให้ความสำคัญกับห้องน้ำด้วยนะคับ