สวัสดีค่ะ.. คำถามที่อยากทราบก็ตามหัวข้อเลยค่ะ
เรื่องของเรามีอยู่ว่า..
เรามีแฟนอยู่คนนึงค่ะ ซึ่งก็เป็นทอมด้วย ..แฟนอายุมากกว่าเรา2ปีค่ะ และเราก็ยังเรียนอยู่ ..เราคุยกับแฟนได้ประมาณ4-5เดือน แล้วคบกันได้2เดือนกว่าๆแล้วค่ะ ถึงมันจะไม่ได้นานสำหรับใครบางคน.. แต่สำหรับวัยรุ่นอย่างเราถือว่านานพอสมควรนะคะ555 เราก็คบกันมาเรื่อยๆก็ไม่ได้มีปัญหาอะไร จนกระทั่ง.. แม่ของเราบอกว่าอยากให้เราย้ายรร.มาเรียนต่อที่กทม.ค่ะ ซึ่งมันค่อนข้างไกล (ตอนนี้เรากับแฟนอยู่ขอนแก่นค่ะ) พอเราได้ทราบแล้ว ก็เฟลมากค่ะ คือร้องไห้หนักมากทั้งคู่.. ถึงจะเป็นช่วงเวลาสั้นๆแต่เราผ่านอะไรมาด้วยกันพอสมควร และเราก็ไม่รู้ว่าจะได้กลับมาอีกตอนไหน เหมือนต้องจากกันทั้งๆที่ยังรักอ่ะค่ะ คือ.. ทราบค่ะว่า..ถ้ารักกันจริง รักแท้จะไม่แพ้ระยะทางค่ะ แต่ด้วยเจ้าของกระทู้เคยมีประสบการณ์มาก่อนค่ะ ซึ่งมันก็ไม่รอด.. ด้วยความที่เรายังรักกันอยู่ จึงทำข้อตกลงกันไว้ว่า.. เราจะคุยกันแบบเดิม (แบบแฟนค่ะ) แต่เราจะไม่ผูกมัดกัน หรือเป็นเจ้าของกัน.. เขาจะคุย จะเป็นแฟนกับใครก็ได้ ส่วนเราก็จะคบกับใครก็ได้เหมือนกันค่ะ เพราะเรายังเป็นวัยรุ่น ยังไงก็ต้องหวั่นไหวกับสิ่งที่เข้ามาอยู่แล้ว ส่วนเราก็ไม่อยากตัดคนดีๆที่จะเข้ามาในชีวิตเขา เพราะเขาก็น่าจะเจอคนที่ดีกว่า และคิดว่า.. ถ้าเขาไม่กลับมาแสดงว่าเขาไม่ได้เป็นของเราเลย แต่ถ้าเขากลับมาแสดงว่าเขาเป็นของเรามาโดยตลอด เราก็คิดกันแบบ.. ถ้าเรารักกันมากพอ.. เราก็จะได้กลับมาคบกันค่ะ เราทั้งคู่ก็เลยตกลงกันแบบนั้น แต่เขาก็บอกกับเราว่า เขาจะไม่รับปากว่า.. หลังจากนี้เขาจะไม่คบกับใคร แต่เขาจะรับปากว่า.. เขาจะรักเรา และจะรอวันที่เราได้พบกันอีกครั้ง เขาจะอดทนและพยายามไปพร้อมกับเราค่ะ เขาบอกอีกว่า.. เขาอยากให้เราอยู่กับเขา ไม่อยากให้ไปไหน แต่เขาไม่อยากตัดอนาคตของเรา อยากให้เราไปทำตามความฝัน อยากเห็นเราไปได้ไกลกว่านี้ ไม่อยากเป็นตัวถ่วงในชีวิตของเรา ครอบครัวของเราต่างกันมากค่ะ ซึ่งคนรอบข้างก็งงว่าคบกันได้ยังไง แต่เราไม่สนใจคำพวกนั้นค่ะ เพราะถึงเขาจะมีอดีตที่แย่ แต่อดีตก็คืออดีตค่ะ.. เราเป็นคนให้โอกาสคนค่ะ อดีตของเขาคือ.. ตอนนั้นเขาเกเรมากค่ะ เคยเสพสิ่งไม่ดี เรียนไม่จบ2ปีเลยค่ะ แต่พอเราได้มารู้จักกับเขาจริงๆ.. คือเขาเป็นคนดีมากค่ะ เขาเลิกสิ่งไม่ดีพวกนั้น เพราะสงสารแม่ค่ะ เขาเป็นคนที่สูบบุหรี่จัดมาก เราเป็นห่วงสุขภาพเขาเลยขอให้เขาสูบแค่วันละ5ม้วนพอ เพราะถ้าให้เลิกเขาคงทำไม่ได้อ่ะค่ะ555 และมันก็เป็นตัวตนของเขา เราไม่อยากจะเปลี่ยน เราบอกให้เขาเรียนต่อเพื่ออนาคตของตัวเอง เขาก็ทำค่ะ เขาคอยดูแลเราตอนที่เราเมา ตอนที่เราไม่สบาย.. คือเราอยากหยุดเวลาไว้มาก อยากอยู่ให้นานที่สุด แต่เวลามันไม่เข้าใจเลย เหมือนต้องจากกันทั้งที่ยังรักกัน มันยากมากค่ะ แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ ได้แต่ยอมรับชะตากรรม.. เราบอกเขาว่า ถ้าวันไหนที่เรากลับมาแล้ว เขายังไม่มีใคร ส่วนเราก็ยังไม่มีใคร.. และเราทั่งคู่ยังรู้สึกเหมือนเดิม เราจะกลับมาคบกัน.. คือถ้าคนมันจะใช่ ต่อให้ไม่เจอนานแค่ไหนมันก็ใช่อยู่ดี แต่ถ้าคนมันไม่ใช่ ต่อให้อยู่ใกล้แค่ไหน มันก็ไม่ใช่ค่ะ
#สิ่งที่อยากรู้ตามหัวข้อกระทู้เลยค่ะ #ถ้าย้ายรร.จำเป็นต้องเลิกกันไหมคะ?
#ขออภัยถ้าหากผิดพลาดอะไรด้วยนะคะ #เขียนกระทู้ครั้งแรกค่ะ
#ถ้าพล่ามเยอะไปนิดก็ขอโทษด้วยนะคะ555 อยากระบายมากค่ะ
ถ้าย้ายรร.จำเป็นต้องเลิกกับแฟนไหมคะ?
เรื่องของเรามีอยู่ว่า..
เรามีแฟนอยู่คนนึงค่ะ ซึ่งก็เป็นทอมด้วย ..แฟนอายุมากกว่าเรา2ปีค่ะ และเราก็ยังเรียนอยู่ ..เราคุยกับแฟนได้ประมาณ4-5เดือน แล้วคบกันได้2เดือนกว่าๆแล้วค่ะ ถึงมันจะไม่ได้นานสำหรับใครบางคน.. แต่สำหรับวัยรุ่นอย่างเราถือว่านานพอสมควรนะคะ555 เราก็คบกันมาเรื่อยๆก็ไม่ได้มีปัญหาอะไร จนกระทั่ง.. แม่ของเราบอกว่าอยากให้เราย้ายรร.มาเรียนต่อที่กทม.ค่ะ ซึ่งมันค่อนข้างไกล (ตอนนี้เรากับแฟนอยู่ขอนแก่นค่ะ) พอเราได้ทราบแล้ว ก็เฟลมากค่ะ คือร้องไห้หนักมากทั้งคู่.. ถึงจะเป็นช่วงเวลาสั้นๆแต่เราผ่านอะไรมาด้วยกันพอสมควร และเราก็ไม่รู้ว่าจะได้กลับมาอีกตอนไหน เหมือนต้องจากกันทั้งๆที่ยังรักอ่ะค่ะ คือ.. ทราบค่ะว่า..ถ้ารักกันจริง รักแท้จะไม่แพ้ระยะทางค่ะ แต่ด้วยเจ้าของกระทู้เคยมีประสบการณ์มาก่อนค่ะ ซึ่งมันก็ไม่รอด.. ด้วยความที่เรายังรักกันอยู่ จึงทำข้อตกลงกันไว้ว่า.. เราจะคุยกันแบบเดิม (แบบแฟนค่ะ) แต่เราจะไม่ผูกมัดกัน หรือเป็นเจ้าของกัน.. เขาจะคุย จะเป็นแฟนกับใครก็ได้ ส่วนเราก็จะคบกับใครก็ได้เหมือนกันค่ะ เพราะเรายังเป็นวัยรุ่น ยังไงก็ต้องหวั่นไหวกับสิ่งที่เข้ามาอยู่แล้ว ส่วนเราก็ไม่อยากตัดคนดีๆที่จะเข้ามาในชีวิตเขา เพราะเขาก็น่าจะเจอคนที่ดีกว่า และคิดว่า.. ถ้าเขาไม่กลับมาแสดงว่าเขาไม่ได้เป็นของเราเลย แต่ถ้าเขากลับมาแสดงว่าเขาเป็นของเรามาโดยตลอด เราก็คิดกันแบบ.. ถ้าเรารักกันมากพอ.. เราก็จะได้กลับมาคบกันค่ะ เราทั้งคู่ก็เลยตกลงกันแบบนั้น แต่เขาก็บอกกับเราว่า เขาจะไม่รับปากว่า.. หลังจากนี้เขาจะไม่คบกับใคร แต่เขาจะรับปากว่า.. เขาจะรักเรา และจะรอวันที่เราได้พบกันอีกครั้ง เขาจะอดทนและพยายามไปพร้อมกับเราค่ะ เขาบอกอีกว่า.. เขาอยากให้เราอยู่กับเขา ไม่อยากให้ไปไหน แต่เขาไม่อยากตัดอนาคตของเรา อยากให้เราไปทำตามความฝัน อยากเห็นเราไปได้ไกลกว่านี้ ไม่อยากเป็นตัวถ่วงในชีวิตของเรา ครอบครัวของเราต่างกันมากค่ะ ซึ่งคนรอบข้างก็งงว่าคบกันได้ยังไง แต่เราไม่สนใจคำพวกนั้นค่ะ เพราะถึงเขาจะมีอดีตที่แย่ แต่อดีตก็คืออดีตค่ะ.. เราเป็นคนให้โอกาสคนค่ะ อดีตของเขาคือ.. ตอนนั้นเขาเกเรมากค่ะ เคยเสพสิ่งไม่ดี เรียนไม่จบ2ปีเลยค่ะ แต่พอเราได้มารู้จักกับเขาจริงๆ.. คือเขาเป็นคนดีมากค่ะ เขาเลิกสิ่งไม่ดีพวกนั้น เพราะสงสารแม่ค่ะ เขาเป็นคนที่สูบบุหรี่จัดมาก เราเป็นห่วงสุขภาพเขาเลยขอให้เขาสูบแค่วันละ5ม้วนพอ เพราะถ้าให้เลิกเขาคงทำไม่ได้อ่ะค่ะ555 และมันก็เป็นตัวตนของเขา เราไม่อยากจะเปลี่ยน เราบอกให้เขาเรียนต่อเพื่ออนาคตของตัวเอง เขาก็ทำค่ะ เขาคอยดูแลเราตอนที่เราเมา ตอนที่เราไม่สบาย.. คือเราอยากหยุดเวลาไว้มาก อยากอยู่ให้นานที่สุด แต่เวลามันไม่เข้าใจเลย เหมือนต้องจากกันทั้งที่ยังรักกัน มันยากมากค่ะ แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ ได้แต่ยอมรับชะตากรรม.. เราบอกเขาว่า ถ้าวันไหนที่เรากลับมาแล้ว เขายังไม่มีใคร ส่วนเราก็ยังไม่มีใคร.. และเราทั่งคู่ยังรู้สึกเหมือนเดิม เราจะกลับมาคบกัน.. คือถ้าคนมันจะใช่ ต่อให้ไม่เจอนานแค่ไหนมันก็ใช่อยู่ดี แต่ถ้าคนมันไม่ใช่ ต่อให้อยู่ใกล้แค่ไหน มันก็ไม่ใช่ค่ะ
#สิ่งที่อยากรู้ตามหัวข้อกระทู้เลยค่ะ #ถ้าย้ายรร.จำเป็นต้องเลิกกันไหมคะ?
#ขออภัยถ้าหากผิดพลาดอะไรด้วยนะคะ #เขียนกระทู้ครั้งแรกค่ะ
#ถ้าพล่ามเยอะไปนิดก็ขอโทษด้วยนะคะ555 อยากระบายมากค่ะ