แววตระหนกตกประหม่ายังปรากฏ
กวางเหลียวหลังมิหมดระแวงไหว
เปรี๊ยวซ่านหวานซ่าส์ท้าทายใคร
มันมิใช่ประเพณีไทย..ไม่ลงตัว!!!

แดดลมบ่มแรงสำแดงฤทธิ์
แทนติดกระดำกระด่างทั่ว
ทูพีชกรีดกรายเกลือกทรายกลั้ว
ยิ้มหัวเริงร่า.ช่างน่าอาย

คลื่นซัดซอกซอนผ้าผ่อนน้อย
รัดรอยรูปร่างใจคว้างหาย
ปุ่มปมครัดเคร่งเบ่งท้าทาย
เฉิดฉายชมโฉมแดดลมเลีย

แววตระหนกสะทกสะท้อนวาบ
อายอาบฉายพร่าจนหน้าเสีย
ทะเลฤาอิ่มกระลิ้มกระเหลี่ย
คลอเคลียคลี่คลายละลายลน

หลอมเลาะเพาะพฤติกรรมใหม่
สิ้นไร้ยางอายฤาสับสน
ยุคสื่อเสี้ยมสารประจานตน
ตกหล่นหลอกล่อเกินพอดี

ทูพีซชิ้นนิดปกปิดร่าง
โพสต์วางสาธารณะจะจะนี่
เสื่อมสิ้นดินฟ้ามุดธรณี
ฤาชี้วัดค่าวัฒนธรรม
……………...

เด็ก ๆ โพสต์อวดทูพีชชายหาด เฮ้อ!!!  
ลมจับแพร๊บบบ

แรงบันดาลใจจากอาการระคายเคืองตา
และคิดถึงเจ้าของกระทู้ 18+
ท่านลุงโบรคเค่เพ็นสิ้น
ไม่เห็นทู้ท่านนานมากกก