เพราะอะไรถึงเลิก ไม่รักหรือเพราะมีคนอื่น?
ที่ผ่านมาคืออะไร เราคบกับเเฟนมาได้5 จะ6 ปีเเล้ว เเต่พอมาวันนี้ถึงต้องเลิกกัน
มันเริ่มจากใกล้สิ้นปี จนถึงตอนนี้ พอดีเราไปเล่นเเชร์เเล้วล้มละลาย จากนั้นเราก็เริ่มห่างจากเเฟนเพราะต้องไปทำงานพาสทามเพื่อหาเงินให้เเฟนไปทำงานเพราะเงินเดือนก็เอาไปลง เเฟนเราทำงานโรงงานเเห่งหนึ่งเงินเดือนไม่ต่ำกว่า แปดเก้าพัน ส่วนเราเรียนปีสี่ใกล้จบเเล้ว ต้องบอกก่อนว่าบ้านเราก็ไม่ได้ร่ำรวยพอมีพอกินเเฟนเราคิดไปเองว่าจะหาเงินให้เราใช้ทั้งๆที่หักค่าใช้จ่ายที่ต้องรับผิดชอบเเทบจะไปเหลือ เรื่องนี้เพื่อนเรารับรู้มาตลอดว่าเราใช้จ่ายอะไรไปบ้างไม่ได้อยากได้อยากมีเหมื่อนคนอื่น เเต่ก็อารมผู้หญิงอะนะ ต้องอยากได้อยากมีเเต่พอคิดๆดูเเล้วเรากลับนึกถึงมันก่อนเป็นอันดับเเรก อยากได้อะไรซื้อให้หมดช่วงเเรกที่เล่นเเชร์ เราได้เงินจิงก็เอามาดาวรถเวสป้าให้มัน สองหมื่นห้า นอกนั้นเก็บไว้ให้มันใช้เเต่มันก็ไปกินเหล้าบ้างไปเที่ยวกับเพื่อนบ้างซึ่งเราไม่เคยว่า พอเราเก็บเงินได้ก้อนต่อไปหนึ่งหมื่น เรากลับเอาไปซื้อกระเป๋าให้มันใบเจ็ดพัน ซื้อรองเท้าที่มันอยากได้ให้มันใส่ ไม่เคยคิดถึงตัวเอง เเต่พอมาวันหนึ่งมันบอกว่าเหนื่อยที่ต้องหาเงินให้เราใช้ มันบอกว่าเรามีอะไรไม่ชอบพูด เราก็เลยตอบกลับไปงั้น เราก็เลิกกันเถอะ มันบอกอืมอย่างไม่ใยดีทุกครุ้งที่มีปัญหาเล็กๆน้อยๆทำอะไรไม่ได้อย่างใจมันมันก็จะงอล ซึ่งเราก็ง้อตลอดทั้งๆที่ไม่รู้ว่าตัวเองถูกหรือผิดหลังจากนั่นเราก็หายไป พอเรากลับไปง้อกลับไปขอคืนดีมันก็ไม่ยอมบอกว่าตอนมีทำไมไม่รักษามันไว้ ซึ่งตอนนั้นเรานั่งโทษเเต่ตัวเองว่าทำไม ทำไม ทำไมต้องเป็นแบบนี้ เเละอีกสองวันต่อมาเราตามฟายไอโฟนมันไป ซึ่งเป็นหอพักใกล้ๆโรงงาน ซึ่งเปิดประตูไปเจอมันนอนกับผญคนอื่น นอนใกล้กันมากเเทบจะเป็นคนเดียวกันพอเราเห็นเราก็ชีหน้าผญเเล้วถามมัน ว่าที่มันบอกว่าเหนื่อยเพราะอีนี้ ใช่มั้ย มันบอก อืม เเล้วอีนั่นก็สะกิดให้มันลุกขึ้นมาคุย มันก็ลุกขึ้นมาคุยนะ เเต่กำมัด ถ้าวันนั้นเราไปตบอีนั่น คงโดนมันทำลายไปล่ะ เเละเเม่เราก็โทมาตอนนั้นพอดี เราเลยบอกว่ามาตามหามันเเล้วมาเจอมันนอนกับผญคนอื่น พอกลับบ้านเราโทไปบอกพ่อเเม่มัน ว่าไปเจอมันนอนกับผญคนอื่น ตอนนั่นอารมเเบบถ้ามันกลับมาคงไม่คืนดี เเล้วมันก็ไม่กลับมา พอถึงบ้านพี่เราเอาไลน์เราไปคุยกับมัน มันบอกไม่มีไรเเค่นอนดูหนัง เเล้วทำไมไม่มาง้อเราถ้ารู้ว่าตัวเองผิด มันบอกพี่เราว่าไม่พร้อมจะเลี้ยงใคร เเล้วอาจจะไม่มีใครอีกก็ได้ อ่อ เเล้วพี่เราก็ส่งข้อความไปด่าอีนั่นในเฟส เเล้วพี่อีนั่นก็แอดมาหาพี่เราเเต่พี่เราไม่รับเราเลยแอดไป มันเลยมาคุยกับเรา บอกว่าพี่น้องมีปํญหาทางจิตหรือป้มด้อยที่มาด่าคนอื่นเขา เราก็บอกว่าไม่ได้เป็น เเล้วพี่รู้ยังค่ะว่าทำไมถึงไปด่า น้องพี่เล่าให้ฟังยัง มันบอกเล่าเเล้วคงจะหลายท่านะคะ เราก็ได้เเต่ตอบไปว่าค่ะ หลังจากนั้นไม่กี่วันมันขึ้นสถานะในเฟสว่าคบกับตอนนั้นอยู่มอ ร้องไห้เสียใจเเล้วโทหามันเป็นสองสามสายเเล้วมันก็รับเเล้วเพื่อนเราก็คุยให้ มันบอกเพื่อนว่าเหนื่อยที่ต้องหาเงินให้เราขนาดพ่อเเม่เรายังไม่หาเงินให้เลย เพื่อนเรากลัวเราเสียใจมากกว่าเลยพูดเเค่นั่นเเล้วเพื่อนเราก็บอกว่าอีนั่นไม่รู้ว่าโยมีเเฟนเเล้ว มันจะดูไม่ออกเลยหรอว่ามีเเฟนทั้งๆเป็นเพื่อนกันในเฟสเเท้กรูปหากัน เหตุผลโง่ๆ เเล้วเราก็หายไปอีกสองสามวันเเล้วกลับมา ทักไปหาเพราะอยากคุยบอกมันเพราะว่ายังงรักอยู่กลับมาได้มั้ย เเรกๆมันก็ตอบหลังมาไม่อ่านไม่ตอบ เราก็รู้ตัวเเหละเพราะเพื่อนทุกคนบอกว่าต้องใช้เวลาทุกคนเคยอกหัก ถึงขั้นเพื่อนจะพาไปหาจิตเเพทย์เพราะสามวันดีสี่วันเเค้น เป็นอย่างี้ตั้งเเต่เลิกกัน ใหม่ๆเรานอนไม่หลับต้องกินยาเเก้เเพ้เพื่อให้ง่วงซึ่งก่อนหน้านั้นเรากินยาเเก้เเพ้จนดื้อเพราะภูมิเเพ้กำเริบเลยต้องทานทุกวัน หลอกตัวเองว่ามันจะง่วงเเล้วนอนไปพร้อมน้ำตา เเล้วมันก็คบกัน เราพยายามไปหาที่บ้านเเล้วมันโทมาด่า ว่าอุส่าเรียนสูงทำไมต้องให้พ่อเเม่มันมานั่งเฝ้า ใครมันจะไปรู้ล่ะเเล้วเราก็รีบกลับ เเล้วเราก็ทักเฟสทักไลน?ไปทุกวันเพื่อเล่าว่าวันนี้เราทำไรมาบ้าง พยายามโทหาทุกวันเเต่มันก็ไม่รับ ไปง้อที่บ้านอีกทีถามว่าทำไม ทำไม ถึงเลิกกับเราได้เเล้วเลิกกับอีนั่นไม่ได้ เพราะไม่ได้รักไง? ร้องไห้ตั้งเเต่เจอหนัายันขัยรถกลับถึงบ้านเเล้วก็เก็บตัว วันนั้นที่ไปพอออกไปมันบอกอย่าทำตัวน่าเบื่อไปกว่านี้เลย เรากลับมานั่งพิมในกลุ่มเพื่อนเก่าเพื่อว่ามาจะมาอ่าน เเต่ก็ได้เเค่อ่านเเต่เราก็ดีใจนะจนว่าถึงวันนี้ เพื่อนเราบอกว่าขับรถเเล้วเจอมัน เห็นหมวกกันน้อคของเราเเต่กับอยู่ที่อีนั่นเรานี่คุ้มสติไม่อยู่เลย เเล้วมันก็โทมาขอสำเนาบัตร ปปช เราเพราะจะเอาไปปิดซิมที่จ่ายเป็นรายเดือน พากันหยุดงานเพื่อไปปิดซิม ถึงตอนนี้เราจะทำใจไม่ได้เพราะไม่ยอมรับความจิง ทั้งๆที่รู้ว่ามันคงไม่กลับมาเเต่เเค่อยากให้มันรู้ไว้ว่ามันเคยมีคนที่รักมันมากกว่าตัวเอง
ปล. เราทำทุกอย่างเเล้วที่ขอให้มันกลับมา เเละทำทุกอย่างเพื่อความชะใจ อุส่าบอกเพื่อนเราที่ทำงานโรงงานไปปล่อยข่าวว่าเลิกกับเราเพราะอีนั่นเเต่คนในโรงงานไม่มีใครสนใจเพราะเป็นเรื่องปกติที่คนในโรงงานทำกัน ไม่มีใครสนใจว่าจะมีผัวมีเมียหรือมีลูก ถ้าอยากได้คืดต้องได้เเอบคุยเเล้วได้กัน
ปล. เราทำให้เพื่อนเราต้องรำคานเพราะทักไปหาทุกคนที่ออนตอนที่เราเสียใจเกิดอารมน่อย เราไม่อยากไปไหนเลย อยากตุยกับเพื่อนเเต่ไม่อยากพิมเเชทเเละไม่อยากลับมาบ้านเพราะเห็นเเต่ภาพเดิมที่เคยอยู่ด้วยกัน
ปล. ตั้งเเต่คบกันมาข้อเสียที่คนอื่นรู้เรากับมองข้ามคืดเเต่เรื่องดีดีที่มีให้กัน มันอยากได้อะไรเราหาให้ได้ทุกอย่างตามใจทุกอย่างเพื่อนสนิทเรารู้ดีเพราะคุยกับมันตลอดเเละทุกเรื่อง เราไม่เคยนึกถึงตัวเองก่อนไปไหนจะซื้ออะไรต้องคิดถึงมันก่อน รักมากไปเลยเป็นแบบนี้
ปล. ถ้าคิดว่าเงินที่หามาได้เราก็ใช้หาเงินมาเพื่อเราก็คิดผิดนะ ถ้าหักค่าใช้จ่ายเเทบจะไม่เหลือ เเล้วใครกันเเน่ที่หามาให้ใช้
ปล. ล่าสุดที่ไปเจอถามว่า ผญคนนั้นดีกว่าเราหรอ มันบอกไม่เเต่ทำไมเลิกไม่ได้คงจะเพราะเงินสินะ ที่ทุกคนเล่ามาคงเป็นความจิงสินะ
ปล. ตลอดเวลาที่คบกันเราไม่เคยว่าที่มันคุยกับคนอื่น เพราะถ้าเจอมันก็เลิกคุย เเล้วเราก็ไม่ได้ว่าเรื่อง ผญ เลยเพราะไว้ใจเเต่ผิดกับเราที่ไม่เคยคุยกับใครเลย


เสียใจมากที่มันทิ้งไปเพราะเราไม่ได้ผิด เเต่คงเพราะมันหมดใจ ดูเเลตัวเองดีดีนะ ถ้าความสุขของคือการอยู่กับคนอื่นกูก็ดีใจ กระทู้พันทิปเป็นที่ระบายที่ดีนะคะ ทักมาคุยได้เพราะทุกวันนี้ก็รอเพื่อนทักมาคุยตลอด โครตเหงาเลยค่ะ ความรู้สึกของคนอกหัก ถ้ามีใหม่สัญญาว่าจะทำให้เค้าโชคดีที่เลือกเรายังมีอีกหลายเรื่องที่เล่าไม่หมด ไว้จะล้อกอินมาคุยบ่อยๆนะคะ