แตกประเด็นจาก กระทู้นี้นะครับ https://ppantip.com/topic/36169673

1.เป็นวัดที่มีการเรียนการสอนพระปริยัติธรรม มีพระมหาเปรียญเอก คือ ป.ธ.๙ ,ป.ธ.๘ ,ป.ธ.๗ มากที่สุดในประเทศไทย แต่พระมหาเปรียญเอกเหล่านั้นเลี่ยงจะตอบคำถาม สังคมทุกครั้งเมื่อเวลาการตั้งคำถามว่า " นิพพาน เป็น อนัตตา หรือ เป็นอัตตา "


2.เป็นวัดที่มีพระราชาคณะประดับบารมีวัดถึง 2 รูป คือพระเทพญาณมหามุนี อดีตเจ้าอาวาสวัดพระธรรมกาย , พระราชภาวนาจารย์ รักษาการณ์ เจ้าอาวาสวัดพระธรรมกาย




และเป็นพระราชาคณะ 2 รูป ในประเทศไทยที่ " ถวายอติเรก " ไม่เป็น



3.เป็นวัดที่ พระมหาเปรียญธรรม ๙ ประโยค ต้องลี้ย้าย ออกจากวัดมากที่สุด อาทิ พระมหาสามารถ ธมฺมตฺถรํสี สามเณรนาคหลวง รูปแรกของวัด ถึงขนาดพระธัมมชโย ได้คิดชื่อ ฉายาให้ คือ ธมฺมตฺถรํสี  ที่แปลเอาตามใจนึกของพระเดชพระคุณต้นธาตุต้นธรรม ว่า " ผู้ทำความปราถนาของหลวงพ่อให้สำเร็จ " ที่รับกับพฤติกรรมบางเรื่องไม่ได้โดนบีบจนต้องลาสิกขา หรือพระมหาสุวิทย์ วิเชสฺสโก ป.ธ.๙  เปรียญธรรม ๙ ประโยค รูปแรกของวัด ยังต้องระเห็จกระเด็นออกนอกวัด ไหนจะยังมี พระมหาจำเรียน สิกฺขาสโภ ที่ต้องไปอยู่วัดพระยายัง เพราะอะไรหรือครับ จขกท. ทราบไหม ยังพระมหาสมพรณ์ ธมฺมิฏฺฐเมธี นี่ก็นาคหลวง ที่รับไม่ได้กับพฤติกรรมแหกพระธรรมวินัยสอน ให้สอนอะไรเณรหรือกครับ จนท่านต้องลาสิกขา พระมหาสมาน ธีรญาโณ ป.ธ.๙ อีกรูปที่ลาสิกขา เพราะอะไรครับ เพราะไปทวงบุญคุณให้ท่านบวชตลอดชีวิตไม่ใช่หรือ ยังไม่หมดนะครับ ยังมี พระมหาสุพล สุพโล ที่ต้องกระเด็นไปไกลถึงอุดร พระมหาเพชรกล้า สิริมนฺโต ป.ธ.๙ ที่ลาสิกข ไม่ยอมถวายหัวพระเดชพระคุณต้นธาตุ ต้นธรรม และพระมหานิพนธ์ ญาณธโร ที่ต้องหอบอัฐบริขารไปอยู่ภูเก็ต พระมหาอานนท์ อานนฺโท ขอลาสิกขาบท และนาคหลวง ป.ธ.๙ อย่าง พระมหาพรเทพ ธมฺมนฺตทสฺสี ก็อยู่ไม่ไหวต้องลาสิกขา เช่นกันหลังจากเจอเงื่อนไขต้องบวชถวายชีพ และยังมีอีกหลายๆรูป อาทิ
พระมหาทิพย์ โอภาสโก ขอลาสิกขา
พระมหาชาตรี ธมมทสฺสี สามเณรนาคหลวง
พระมหาสิงหนาท สีหชโย ขอลาสิกขา
พระมหาภัทรชัย กิตฺติชโย ระเห็จไปอยู่ เพชรบูรณ์

ยังไงครับ มีพระเปรียญ ๙ ประโยคเต็มวัด แล้วอยู่กันกี่รูปครับในวัด ทำไมถึงอยู่ไม่ได้ครับ เพราะอะไร ในเมื่อสิ่งแวดล้อมก็ดี การเรียนการสอนก็ดี และเห็นโฆษณาว่าตั้งใจบวชเรียน บวชพลีชีพถวายหลวงพ่อต้นธาตุ ต้นธรรม ทีนี้จะต้องลาสิกขาไปทำไมครับ มีใครพอให้คำตอบได้ไหม นี่ยังไม่นับรวม พระเด็ก เณรน้อย ที่เป็นเปรียญ ๓ ถึง ๘ นะครับที่ทยอยพากันออก พากันลาสิกขากันเป็นแถวๆ จนต้องไปหาเณรมาเสริมให้เข้าเรียน

4.ถ้าการสอนเรื่องพระไตรปิฏกไม่บิดเบี้ยว ก็คงไม่มีพระลิขิตฉบับนี้



และมหาเถรสมาคมก็คงจะไม่มีมติให้ปฏิบัติตามคำวินิจฉัยของเจ้าคณะภาค 1 คือ ให้ปรับปรุงคำสอนของวัดพระธรรมกายว่า นิพพานเป็นอนัตตา ไม่ใช่อัตตา และยุติการเรี่ยไรเงินนอกวัด ซึ่งวัดพระธรรมกายและพระธัมมชโยเองก็รับปฏิบัติ ถ้าหากไม่ผิดจะแก้ทำไมหรือ


5.ถ้าวัดเน้นการปฏิบัติเป็นหลัก เรื่อง การก่อสร้าง เรี่ยไร บุญก็คงไม่เอกเริก จนพระมหาเถระผู้ใหญ่ติงมาแบบนี้หรอกนะครับ



พระพรหมมุนี หรือ สมเด็จพระวันรัต รักษาการเจ้าอาวาสวัดมกุฏกษัตริยาราม ผู้ช่วยเจ้าอาวาสวัดบวรนิเวศวิหาร ในฐานะแม่กองธรรมสนามหลวง เป็นประธาน "เปิดการอบรมครูสอนพระปริยัติธรรม แผนกธรรม" ในเขตปกครองคณะสงฆ์ภาค 1 ณ วัดสามพระยา เขตพระนคร กรุงเทพฯ กล่าวสัมโมทนียกถา ว่า การสอนพระปริยัติธรรมถือเป็นหน้าที่ของพระสงฆ์อยู่แล้ว โดยเฉพาะการสอนพระปริยัติธรรมให้กับพระเณร ถือเป็นหน้าที่ที่สำคัญอย่างยิ่ง แต่จากการที่ได้ลงพื้นที่ตรวจเยี่ยมตามสำนักเรียนต่างๆ พบว่าบางที่ยังมีการเรียนการสอนที่ไม่เคร่งครัดเท่าที่ควร ซึ่งอาจจะมาจากการที่ปัจจุบัน สังคมทางโลกเข้ามาหามากขึ้น จึงทำให้พระสงฆ์มีกิจกรรมมากขึ้น มีธุระมากขึ้น ทำให้มีการเรียนการสอนน้อยลง ขณะเดียวกันประชาชนมีการศึกษามากขึ้น มีปัญญา มีความรู้มากขึ้น ซึ่งหากพระที่สอนธรรมศึกษาไม่มีความรู้จริง หรือสอนเรื่องที่ไม่เป็นสาระ คงไปสอนประชาชนไม่ได้



อย่างเมื่อเร็วๆ นี้ มีพระเอารูปทางอินเตอร์เน็ต ระบุว่าเป็นสร้อยส้มตำปู ที่มีบางวัดทำขึ้นมา และระบุว่าหากทำบุญถวายส้มตำปู จะได้รับสร้อยดังกล่าว ซึ่งเป็นเรื่องที่ไม่ใช่สัจธรรม และหากมีการนำไปพูด นำไปสอนคนที่มีความรู้ ก็จะถูกมองว่าพระพุทธศาสนาหลอกลวง และเกิดความไม่ศรัทธา ทั้งนี้ ในการสอนธรรมศึกษา ควรสอนให้คนเกิดศรัทธา เพราะพระพุทธศาสนาจะดำรงอยู่ได้เพราะพุทธศาสนิกชนมีความศรัทธา "ส่วนในการสอนนักธรรม ขอให้อบรมนักเรียนให้มีจิตใจที่ดี ตั้งใจเรียน ครูก็ต้องตั้งใจสอน ไม่ควรให้เกิดเรื่องบกพร่องจนทำให้ถูกติฉินนินทา ซึ่งการทำอะไรไม่ดีในการสอบนักธรรมจะก่อให้เกิดความเสื่อมศรัทธาต่อพระพุทธศาสนาด้วยเช่นกัน" แม่กองธรรมสนามหลวง กล่าว

ที่มาของข่าว : ข่าวสด 3 สิงหาคม 2551