เรื่องมันเกิดตอนปี 2555
ตอนนั้นผมเป็นเด็ก ปี 1 มหาลัยแห่งหนึ่งใน จ.พิษณุโลก ตอมาครับผมได้ไปรู้จักปับสาวคนนึ่งครับ จากพี่ๆที่รู้จักกันเขาชวนไปปล่อยปลาที่บึงของมหาลัยตอนนั้นผมไม่รู้หรอกครับว่าเป็นกิจกรรมของอะไรแล้วผมก็เจอเธอ ตอนนั้นก็ไม่ได้คิดอะไร พอคุยกันปกติ ปมก็จะไปปล่อยปลาเป็นประจำแล้วก็มารู้ทีหลังว่านี่คือชมรม พุทธ จากนั้นผมก็มาเรื่อย แล้วก็ได้คบกันกับ เธอคนนั้นตอนนั้นผมก็คิดว่าเธอ เป็นคนจิตรใจดีมาก ต่อมาเธอก็มาชวนไปทำวัดเย็นด้วยกันผมก็ไปเกือบจะทุกวัน แล้วเรืองมันไม่ได้จบ แค่นั้นวันหนึ่งมีพระมาจาก จ.อุตรดิตถ์ มาเทศน์ ในวันนั้นผมก็รู้ว่าชมรมนี้เป็นของธรรมกาย ตอนนั้นผมก็ไม่รู้หรอกว่าธรรมการคืออะไรรู้แต่ว่าธรรมกายคือวัดที่ใหญ่ ผมก็ช่วยกิจกรรมมาเรื่อยๆวันหนึ่งมีคนมาจากธรรมกายเป็นผู้หญิงตัดผมสั้นชอบพูดว่าเอสบุญจากที่นั้นที่นี่มาฝากจากทำสิ่งนั้นสิ่งนี้ผมก็คิดในใจว่านี่มันอะไร ตอนนั้ก็คบกับเธอคนนั้นอยู่ ต่อมาเราก็ได้ร่วมกับคนในชมรม จัดการตักบาตรพระขึ้นแล้วคนจากธรรมกายมาดูแลควบคุมงาน แล้วคนจากธรรมกายตอนนั้นก็มาชวนผมและเพื่อนๆไปบวชภาคฤดูร้อนที่วัดธรรมกายตอนนั้น ตอนแรกก็คิดว่าผมไม่ไป แต่แฟนผมธอไป (มันมีกิจกรรมของผู้หญิงด้วย)  จากนั้นก็ปิดเทอมแล้ว ผมก็คิดไงไม่รู้ผมได้ไปอยู่วัดไปได้ไปอยู่ที่ชมรมพุทธ ตอนนั้นคือรอไปบวช ที่นั้นก็มีงานให้ทำคือโทรศัพหาครูที่โรงเรียนประถมบ้าง มัธยมบ้าง บางทีก็มาบางที่ก็จะไม่มา ตอนนั้นผมก็ไม่รู้หรอกว่ามันคืออะไร จากนั้นผมถึงเวลาไปบวช ตอนนั้นมีเพื่อนไปด้วยกัน 3 คน กิจกรรมแรกให้ไป ฝึกที่ค่ายทหาร สามวันทางค่ายเขาก็เหน็บว่าที่นี่เขามาฝึกเพื่อช่วยสังคมแต่พวกคุณฝึกทำไมฝึกไป บิณฑบาต ตอนนั้นก็ไม่ได้คิดอะไรมาก พอกลับมาก็ได้อยู่ในวัดนั้นแหละ ตอนนั้นนุ่งขาวอยู่สักพักใหญ่ๆ กิจกรรมก็ฟังพระเทศน์ เรื่อง ต่างๆ ตอนนั้นผมจับ พิรุธ ในคำสอนได้คือ การนำให้ทำสมาธิแล้วเอาข้าวไปถวาย พระพุทธเจ้า แบบให้คิดเอา ผมก็คิดในใจว่า เฮ้ยมันใช่เหรอวะ จากนั้นก็ สอนลูกแก้วนั้งสมาธิ ทุกวับ อ๋อลืมบอกไปตอนนั้น เพื่อนที่ไปด้วยกันสามคนเขาหนี่กลับบ้าก่อนหนึ่งคนหลัง กลับจากค่ายทหาร ก็เหลือเพื่อนรุ่นพี่อีก หนึ่งคน จากนั้นไม่นานรุ่นพี่อีกคนก็ออกจากค่ายนั้นเพราะป่วย จากนั้นก็เหลือผมอยู่คนเดี่ยวที่มาจาก ม. เดียวกัน แล้วก็มีงานใหญ่ ตอนนั้นคือมผมบวชแล้ว มีงานถวายของอะไรสักอย่าง น่าจะมีเงิน ถววยแก่พระที่มาจากวัดทั่วประเทศ บอกเลยว่าใหญ่จริงงาน น่าจะเป็นงานวันเกิดของหลวงพ่อ ธรรมชโย หรือป่าวไม่แน่ใน ตอนนั้นก็ทำตามเขาไปไมาคิดอะไร จากนั้นสักพักเป็นช่วงที่ใกล้จะจบค่ายเขาก็พาไปทำกิจกรรมต่อที่เชียงใหม่ สถานที่อย่างกับรีสอร์ต นอนกาง เต็นท์ เรื่องราวเรื่มเข้มค้นพระที่ควบคุมเริ่มจะพูดใหัอยู่ต่อให้บวชอยู่ในวัดนี้ต่อพูดแบบทำนองจิตวิทยาสกดจิตรหน่อยๆ แบบไหนไม่ขอพูดถึงแล้วกัน จากนั้นก็จบโครงการผมก็กลับมาแล้วผมก็ได้เจอเธอแฟนของผมเขาเปลี่ยนไปมาก ถึงขั้นคุยกับลูกแก้ว เป็นเหมือนคนที่มาช่วยจัดงานเมือตอนอยู่มหาลัย จากนั้ก็เริ่มทะเลาะกัเรื่องเธอไปหลอกน้องๆในเอกเธอมาเข้าชมรมบอกว่าเป็นชมรมประจำเอกบังคับ จากนั้นก็เรืองวัดที่ไม่ลงรอยกันมาตลอด
จากนั้นมาผมก็ไม่ค่อยได้คุยกันมาเรื่อยๆจนไม่ได้ติดต่อกันอีกเลย
จากที่ผมไปรู้เรื่องในวัดนี้ด้วยตังเองเจอมากับตัวผมก็ไม่คิดที่จะไปเหยียบวัดนี้อีกเลยจะเอาแต่เงินอย่าเดียวและวัดนนี้ก็ส่งคนไปทำชมรมในมหาลัยหลายๆแห่งชมรมพุทธในมหาลัยส่วนมากเป็นของวัดนี้