สวัสดีครับ ผมอายุ 18 ปี ตอนนี้กำลังเรียนยุ เทคนิก ปวส.แห่งหนึ่ง ตามหัวข้อเลยครับ หลังจากที่ผมมีภาวะเสี่ยงมาก่อนหน้านี้ประมาน3เดือน ผมมีอาการตรงแปะทุกอย่างที่คนเป็น hiv ระยะแรก มีแค่ ไข้ ที่ผมไม่เป็น นอกนั้นเป็นตามที่ข้อมูลในเน็ตให้มาแทบทุกอย่าง เช่น เจ็บคอ ท้องเสีย อ่อนแรง ต่อมน้ำเหลืองโต ลิ้นชาบ้างบางวัน ผมรู้สึกว่าผมได้รับเชื้อตั้งแต่ อาทิตย์ถัดมาของวันที่เสี่ยง แต่ผมไม่ไปตรวจ เพราะกลัว และอาการอาทิตย์แรกผมแค่เจ็บคอ ผมไม่คิดสงไสอะไรเพราะผมเป็นโรคภูมิแพ้ยุแล้วเลยไม่คิดมาก แต่พอนานวันเข้า อาการต่างๆก็ตามมา ท้องเสีย ท้องอืด ไปหาหมอ และ รักษาอาการเจ็บคอไปด้วย ใช้เวลาอาทิตย์เดียวอาการท้องเสียก็หาย แต่เจ็บคอหยังเหลือยุ เลยกลับไปหาหมออีกทีก็ได้ยามากิน ฉีดยาอีก1เข็ม กินยาแก้เจ็บคอไปร่วมอาทิตย์ จนรู้สึกว่าลิ้นชา ผมก็เลยสงสัยว่าคงเพราะกินยามากไปเลยไม่คิดสงสัยอะไร แต่พอลองมาเปิดอินเตอร์เน็ตหาข้อมูลเกี่ยวกับhiv เขาว่าต่อมน้ำเหลืองจะโตด้วย ก็เลยคลำๆดู (เชี้ยยยยย
)เต็มๆเลยครับ ต่อมน้ำเลืองตรงขาหนีบ โต TT ผมนิแทบจะร้องให้เลยครับ อาทิตย์ถัดมา เรื่มเหมือนเป็นผื่นที่แขน แต่ถ้าไม่สังเกตุไม่เห็นนะ ต้องคลำๆดู ถึงจะรู้สึก ผมเลยตั้งใจจะไปตรวจจริงๆละแต่ก็ใจไม่กล้า ผ่านมาหลายอาทิตย์ ที่วิลัยผมเข้ามีการออกฝึกงาน ต้องมีการตรวจสุขภาพเพื่อเข้าทำงาน และตรวจในที่นี้ ตรวจหลายโรคมาก ที่แน่ๆ คือ ไวรัสตับอักเสบ ผมเลยคิดว่าถ้าตรวจไวรัสตับ ถ้าผมมีเชื้อhivยุ น่าจะเจอเข้าเต็มๆ(ความคิดผมนะ) แต่ถ้าไม่เจอก็จะไปตรวจ hiv ตรงๆไปด้วย
ก็เลยว่าจะไปตรวจพรุ้งนี้ ทำใจยากมาก มะกี้โทรคุยกะแม่ เล่าทุกอย่างให้แม่ฟัง แม่ผมนิเสียงสั่นๆ แต่ก็ไม่ด่าผมนะ ปลอบใจ อะไรไป ถ้ามีเชื้อจริงก็ไม่ต้องไปฝึกงาน เรายุบ้านก็พออยู่พอกินยุ เรียนก็ไม่ต้องก็ได้แล้วแต่เรา ผมนิแทบร้องให้เลย แต่ถ้ามีเชื้อจริงๆจะให้พ่อแม่มาเลี้ยงเราอย่างนี้ก็ไม่ได้ละอายใจอีก เชื่อว่าทุกคนน่าจะคิดแบบนี้ ส่วนพ่อผมไม่พูดอะไรสงสัยรับไม่ได้ คงโกรธผมยุ
จนวันเสี่ยงตั้งแต่ 4 ธ ค 59 จนถึงเดียวนี้ 28 กค 60 ก็ประมานเกือบ3เดือน อย่างน้อยถ้าผมมีเชื้อจริงๆขอให้ไม่สายเกินไปนะ
#และผลจะออกมาเป็นยังไง เดียวพรุ้งนี้จะมาเล่าให้ฟังนะครับ บ๊ายยย
ผมจะไปตรวจเชื้อ hiv พรุ้งนี้ครับ
ก็เลยว่าจะไปตรวจพรุ้งนี้ ทำใจยากมาก มะกี้โทรคุยกะแม่ เล่าทุกอย่างให้แม่ฟัง แม่ผมนิเสียงสั่นๆ แต่ก็ไม่ด่าผมนะ ปลอบใจ อะไรไป ถ้ามีเชื้อจริงก็ไม่ต้องไปฝึกงาน เรายุบ้านก็พออยู่พอกินยุ เรียนก็ไม่ต้องก็ได้แล้วแต่เรา ผมนิแทบร้องให้เลย แต่ถ้ามีเชื้อจริงๆจะให้พ่อแม่มาเลี้ยงเราอย่างนี้ก็ไม่ได้ละอายใจอีก เชื่อว่าทุกคนน่าจะคิดแบบนี้ ส่วนพ่อผมไม่พูดอะไรสงสัยรับไม่ได้ คงโกรธผมยุ
จนวันเสี่ยงตั้งแต่ 4 ธ ค 59 จนถึงเดียวนี้ 28 กค 60 ก็ประมานเกือบ3เดือน อย่างน้อยถ้าผมมีเชื้อจริงๆขอให้ไม่สายเกินไปนะ
#และผลจะออกมาเป็นยังไง เดียวพรุ้งนี้จะมาเล่าให้ฟังนะครับ บ๊ายยย