สวัสดีครับชาวพันทิปทุกคน วันนี้ผมจะมาบอกเล่ารีวิว ประสบการณ์เที่ยวคนเดียวบ้าบอคอแตก ตามประสาเด็กหาดใหญ่อย่างผมนะครับ ซึ่งกระทู้นี้เป็นกระทู้ท่องเที่ยวอันที่สองของผม หลังจากที่ห่างหายจากพันทิปไปนานแสนนาน เพราะด้วยความยุ่งวุ่นวาย ภาระมากมายของชีวิต ทั้งการเรียน การงานและเรื่องส่วนตัว พอมีเวลาว่างก็ได้กลับมาบ่น เอ้ย มาพร่ำเพ้อ เอ้ย มาบอกเล่าเรื่องราวกันอีกครั้ง

        ก่อนอื่นนะครับ หลังจากที่ผมเคยได้ตั้งกระทู้ท่องเที่ยวคนเดียวทางรถไฟ แบบไม่ไกลบ้านเมื่อปีก่อน [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้https://ppantip.com/topic/34899869 ผมก็ไม่ได้มีโอกาสวางแผนไปเที่ยวไหนคนเดียวเลย เพราะด้วยความวุ่นวายในหน้าที่ต่างๆที่ต้องทำ จนเวลาล่วงมาเกือบปี จนกระทั่งเมื่อไม่นาน ผมก็บ่นกับตัวเองว่า ไม่ไหวแล้วโว้ย อยากหนีไปเที่ยวไกลๆ เอาให้หายเหนื่อยหายเซ็ง แล้วมันเกิดความคิดบ้าขึ้นในหัว ไปหัวหินดีฟ่า (สงขลาก็มีทะเลนะ เบื่อมากๆ บ้านพ่อแม่นะครับ ออกทะเลทุกครั้งที่กลับบ้าน อีกอย่างหัวหิน ผมไม่ได้ไปนานมากเลยตั้งแต่เด็กๆ) ผมเลยไปนั่งบ่นๆกับเพื่อนๆ กิ๊กๆ อยู่หลายวัน ว่าไปหัวหินดีมั้ย เพื่อนกับกิ๊กก็บอก "แล้วแต่สิ ไปคนเดียวเลย พอดียุ่งๆคงไม่ได้ไปด้วย" ผมก็แบบตัดสินใจเลยว่า เอาวะ ไปก็ไป จากนั้นผมก็หาวันว่างแอบไปเที่ยวจริงๆคนเดียว โดยไม่บอกใครเลยไปวันไหนยังไง แต่บอกก่อนเลยนะครับว่า ไม่มีการวางแผนการเที่ยว จะไปไหนพักไหนกินอะไรทั้งสิ้นเลย คิดสดๆบนรถไฟเลย เอาละ เริ่มการเดินทางดีฟ่า บ่นมากเกินไปแล้ว อิอิ

        อุปกรณ์สำหรับการเดินทางครั้งนี้ของผม มีกระเป๋าหนึ่งใบ เสื้อผ้าสามชุดของใช้สำหรับสามวัน มีโทรศัพท์ Xiaomi Mi Max (คู่บุญบารมีของผมในการเดินทางทั้งดูแผนที่และข้อมูลทั้งหลายรวมถึงถ่ายภาพทั้งหมดในทริปนี้ [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้แอพที่ใช้ถ่ายรูปทั้งหมด(แบบมั่วๆขำๆไม่สวยเท่าไหร่) คือ Google Camera เปิด HDR Mode No filter เลือกความละเอียด 11.9 Mpx ย่อรูปด้วยโปรแกรม Xnview เหลือขนาด 1024x768 px พาวเวอร์แบงค์ และกระเป๋าตังค์ที่มีแต่บัตรกับแบงค์นิดหน่อย โอเคไปกันเลย

       ####ถ้าเรื่องราวของผมยาวไปนะครับ ขี้เกียจอ่าน ไปดูสรุปตามสปอยล์กับสรุปค่าใช้จ่ายและเวลาเดินทางในคอมเมนต์ที่ 3 เลยนะครับ####

        วันนั้นหลังจากเรียนเสร็จตอนเที่ยง รีบแว้นจากมอกลับบ้านไปจัดกระเป๋าทันใด ตอนแรกก็คิดนะครับว่า รถไฟน่าจะเสียเวลามากๆ แล้วมาสถานีรถไฟ

พอมาถึงสถานีรถไฟปุ๊บ ทริปเกือบล่มครับ เพราะว่า สถานีประกาศพอดี "ขณะนี้รถไฟรถเร็ว ขบวนที่ 172 รับส่งผู้โดยสารจากสถานีสุไหงโกลก ปลายทางสถานีกรุงเทพ ที่กำลังจะออกจากสถานีชุมทางหาดใหญ่ในอีก 5 นาที" (รถไฟมาถึงสถานีตรงเวลาสัสๆ) ตายโห่งแหล่ว วิ่งเกียร์หมาเลยครับ เอาตั๋วที่ตู้ขายแล้วรีบขึ้นรถไฟทันทีทันใด หอบ-ขึ้นรถไฟทันพอดี เกือบแล้วจริงๆ

        เอาล่ะ ออกเดินทางมุ่งหน้าสู่หัวหินกันเลย

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้เปิดเพลงนี้คลอตามกระทู้ไปนะครับ จะให้โมเมนต์เหมือนร่วมเดินทางกับผม ผมเปิดเพลงนี้ฟังเพลงแรกบนรถ แม้เพลงศิลปินโปรดของผมจะมีความหมายไม่ค่อยตรงกับทริปเท่าไหร่ อิอิ


        ด้วยความที่ผมไม่นั่งรถไฟชั้นสามแบบนั่งนานๆมามากแล้ว ก็ตื่นเต้นสิครับ นั่งไปเรื่อยๆ มองนู่นนี่ไปเรื่อย หิวก็หาไรกินบนรถ แล้วก็หาข้อมูลบ้างแชทบ้างบ่นบ้างในเฟสตลอดทาง ถามว่าได้นอนมั้ย ไม่เลย นอนน้อยมาก (คงจะนึกกันออกนะครับ ว่ารถไฟฟรีชั้นสามนั่งยาวจากหาดใหญ่ไปหัวหิน จะทรมานเพียงใด แต่ด้วยความตื่นเต้นที่จะได้เที่ยวคนเดียว มันทำให้ไม่คิดมากเรื่องเมื่อย) นั่งนับสถานีที่จอดได้ดังนี้ (บางสถานีจอดด้วยไม่ยักรู้) ออกจากหาดใหญ่หารเทา บางแก้ว พัทลุง ชุมทางทุ่งสง คลองจันดี บ้านส้อง นาสาร สุราษฎร์ธานี ไชยา ท่าชนะ ละแม หลังสวน ชุมพร บางสะพานน้อย บางสะพาน ทับสะแก ประจวบคีรีขันธ์ ปราณบุรี แล้วก็ถึงสถานีหัวหินครับ ก่อนเวลาตามตั๋ว 5 นาที (เป็นไปได้นะเนี่ยรถไฟไทย)

        ด้วยความถึงแต่ตีสี่กว่า จะทำไงได้ละครับ ให้ไปไหนละ ตลาดเช้ายังไม่เปิดเลย ก็ฝากกระเป๋าที่สถานีไว้ แล้วนั่งคุยกับป้าคนนึง ป้าแกเป็นคนหัวหินจะไปกรุงเทพ แต่ตกรถไฟคันที่ผมลงมานั่นแหละ O_o ผมคุยกับป้าเรื่องที่เที่ยวหัวหิน (แม้ผมจะรู้มาบ้าง แต่เรื่องเดินทางแบบไม่เช่ารถมอไซค์ ผมไม่รู้ครับ เพราะกะว่าจะไม่เช่ารถ เพราะผมไม่ชำนาญและไม่อยากระวังการขับรถด้วย) ผมก็มีแผนแรก กะว่าจะไปดูพระอาทิตย์ขึ้นยามเช้าที่ จุดชมวิวเขาหินเหล็กไฟ เห็นว่าไม่ไกลจากสถานีรถไฟ เลยเริ่มเดินไป

        สำหรับเรื่องเดินจากสถานีรถไฟไปเขาหินเหล็กไฟระยะทางเกือบ 2 กิโลนั้น ไม่เป็นปัญหาสำหรับผม เพราะปกติแล้ว ผมชอบเดินเล่นมาก (เคยมีครั้งหนึ่งเดินบ้าจากมหาลัยกลับบ้านเกือบ 5 กิโลในเมืองมาแล้ว ไม่ยอมโบกรถกลับ ไม่ใช่ไม่มีตัง แต่บ้าเฉยๆ คริคริ) เลยแบบชิวๆกับการเดิน แต่ผมหยุดพักที่ร้านข้าวร้านนึงแถวๆเซเว่น ที่พึ่งกำลังตั้งร้าน ก็หยุดคุยถามทางกับป้าขายข้าว ป้าก็พูด (สำเนียงหัวหิน) ตอบกลับผมเลยว่า "ลูกอย่าไปเลยลูก ตอนเช้าๆ แถวนั้นมีคนโดนฉุดไปข่มขืน ไม่ก็จี้เอาตังบ่อยนะแถวนั้น อย่าไปเลย" ผมก็แบบคิดทันที "กูอย่าเสี่ยงเอาชีวิตไปทิ้งเลยนะ" เลยตัดสินใจเดินกลับไปเริ่มต้นใหม่จากสถานีรถไฟ แม้จะเดินมาสักพักละ จากนั้นผมก็คิดออกว่า นั้นไปวัดเขาตะเกียบเป็นที่แรกตามที่ตั้งใจเลยดีกว่า เลยตัดลิสต์หินเหล็กไฟออก เลยเดินไปตลาดโต้รุ่งหัวหิน แม้จะยังมืดมากๆ (ป้าที่สถานีรถไฟบอกว่า จะไปไหนก็ตามในหัวหิน ให้ไปขึ้นรถสองแถวสีเขียวๆ ที่ในตลาด เป็นรถสองแถววิ่งในเมืองหัวหิน)
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้

ขอบคุณรูปจากในเน็ตนะครับ รถนี้จะมีต้นทางจากสนามบินหัวหิน ไปถึงบ้านเขาตะเกียบนะครับ จุดชุมทางรถอยู่ที่ตลาดโต้รุ่งหัวหินนะครับ เดินตรงออกมาจากสถานีรถไฟแล้วเลี้ยวซ้ายมาตลาด รถเที่ยวแรกคือหกโมงเช้าครับ รถจะผ่านใจกลางเมืองและสถานที่ท่องเที่ยวเกือบทั้งหมดของหัวหินเลยครับ

        ประมาณหกโมงรถสองแถวออกไปยังบ้านเขาตะเกียบเลยนะครับ ผมกะว่าจะไปให้ทัน "พระอาทิตย์ยามเช้าขึ้นที่วัดเขาตะเกียบ" นะครับ ระยะทางประมาณ 5 กิโลครับจากตลาดโต้รุ่งหัวหิน

        พอรถมาถึงบ้านเขาตะเกียบ จุดนี้รถจะจอดแล้วเลี้ยวกลับไปตลาดหัวหิน เราก็ลงตรงจุดเลี้ยวแล้วเดินไปวัดกันนะครับ จุดลงรถจะมีสองวัดอยู่บนเขา คือวัดเขาตะเกียบกับวัดเขาไกรลาศ (เราจะไปวัดเขาตะเกียบกันนะครับ เดินไปให้ถูกนะคับดูตามภาพที่ผมถ่ายไว้แล้วเดินมานะครับ)


        เดินตรงมาจาก สุภัทรา หัวหินรีสอร์ทมาเลยนะครับ ไปตามถนนก็ได้นะครับ เดินไปเรื่อยๆ ไม่ไกลครับ ไม่ถึงครึ่งกิโล ไปจนถึงวัดเขาตะเกียบเลยนะครับ แต่ผมเลือกเดินแบบนี้ เพราะอยากไปแบบนี้ตามประสาคนบ้า อิอิ เดินเลียบไปจนเจอหาดแล้ว เลาะไปทางเก่าๆ ตามรูปนะครับ

        จนมาเจอนี่

        แล้วก็เจอความงามยามเช้าแบบนี้ (มันคือทางขึ้นเก่าของวัดนะครับ หรือป่าวนะ ไม่แน่ใจ)

        ก็ชมภาพไปแล้วกันนะครับ ระหว่างทาง

        และแล้วผมก็รู้ความจริงว่า ผมมาทางวัดเก่าครับ ว่าแล้วทำไม ถึงดูน่ากลัวมากๆ เพราะเงียบมาก สิ่งก่อสร้างหักพังเยอะแยะมาก มีถ้ำมืดๆ แล้วบันไดตะกี้หลายขั้นมาก สรุปเหนื่อยจริงๆ มาผิดที่ ผมก็หาทางลงเดินไปวัดจริงๆตอนนี้ที่อยู่ทางนู่น เสียค่าโง่ค่าบ้าไปเลย แต่ช่างเถอะ มาเที่ยวเดินออกกำลังกายแทนอิอิ แต่เริ่มเห็นอาทิตย์ขึ้นละ เลยเดินเลาะทางมาเรื่อยๆไปวัด เจอลิงมากมายอิอิ ลิงที่นี่น่ารักครับ อยู่นิ่งๆ เห็นวิ่งหนีคนนะครับ ดูบรรยากาศไปเนอะ

        
        ในที่สุดก็มาถึงวัดจริง ห้าๆๆๆๆ เดินแป๊บเดียวสองนาที ขำๆ (ปางตาย) ก็มาสำรวจวัดกันตามภาพนะครับ

        
        พอมาถึงวัด โอเคหายเหนื่อยเลยเจอเจดีย์มีบันไดสูงขึ้นไป (ซึ่งแน่นอนผมไม่ขึ้นไปละ ตะกี้เจอมาหนึ่งบันไดละ ไม่ปีนละ) แต่พอดี มีเจ้าถิ่นเยอะมากเลยวัดนี้ หมานะครับ วัดนี้หมาเยอะมาก หลายตัวหลายพันธุ์เลย แต่ตัวนึงที่ผมชอบ เพราะมันพุ่งมาหาผมตั้งแต่เห็นผมเลย เป็นพันธุ์ที่ผมชอบ แม่ชีบอก มันเป็นหมาที่ชอบเล่นเชือกรองเท้ามาก ซึ่งผมเกือบล้มเพราะมันดึงเชือกรองเท้าผม ห้าๆ น่ารัก อยากเก็บกลับไปเลี้ยงที่บ้านมากเจ้าหมาน้อย


        ในวัดมีอีกที่หนึ่งนะครับ ทางไปศาลเจ้าจีน ก็เดินไปมั่วๆ ไม่กลัวหมากลัวลิงเลยผม (บอกแล้วผมบ้า) แล้วก็เจอความงามอาทิตย์ขึ้นที่แท้จริง


     ผมไปต่อความเห็นต่อไปนะครับ เต็มจำนวนข้อความ 10000 ตัวอักษรแล้ว อิอิ