ตอนนี้ศึกษาอยู่ชั้นมัธยมศึกษาชั้นที่4 ครับ รู้สึกเบื่อหน่ายการเรียนมากเเต่ก็ต้องเรียนครับเพราะ ที่บ้านส่งเสียให้เรียนทำงานลำบากเเล้วจะเนรคุณท่านไม่ได้
ความรู้สึกเเย่ๆของผมเกิดขึ้นตั้งเเต่กลางภาคที่เเล้วครับ ช่วงที่ทำโครงงานวิทยาศาสตร์การทำโครงงานวิทยาศาสตร์ไม่ใช่เเบบที่ผมคิดว่าจะเอาไปใช้ประโยชน์ในชีวิตประจำวันได้เลยเเละทุกโครงงานก็นำมาเเสดงในวันวิทยาศาสตร์วันเดียว เเล้วก็ถูกนำมากองๆรวมกันโดยไม่ได้นำไปใช้อะไร วัสดุเเละต้นทุนที่ซื้อมากลายเป็นขยะที่ใช้ทำอะไรไม่ได้ โครงงานหนึ่งลงทุนหลายพันบาท ใช้เวลาอดหลับอดนอนเเต่ไม่ได้ก่อประโยชน์อันใดเลยครับ ทุกโครงงานเลย พอมาเทอมสองเข้าใจครับว่าวันหยุดเยอะการเรียนจึงต้องเร่งรีบ เเต่บางวิชาที่ต้องใช้ความละเอียดอ่อนในการสอนก็ยัดๆอย่างเดียว เเละก็สั่งการบ้านไปทำไอคนทำเป็นก็ทำไปดิ ไอคนทำไม่เป็นถ้าไม่มีงานส่งก็ต้องรอลอกอย่างเดียวเพราะไม่เข้าใจ เลิกเรียน4โมงกว่าเเละครูท่านก็สั่งการบ้านหลายวิชา เวลาตั้งเเต่5โมงกลับถึงบ้านก็เหลือเวลาเล็กน้อยจนไม่มีเวลาให้สิ่งอื่นเลยครับ