เรารู้สึกผิดกับเพื่อนคนนึง
นานมาแล้วเราสนิทกันมาก ไปไหนมาไหนด้วยกัน ทำทุกอย่างแทบจะด้วยกันตลอด เราก็พอจะรู้ว่าเขารู้สึกยังไงกับเรา แต่เราไม่อยากเสียเพื่อนไม่อยากต้องมาเลิกกันแล้วมองหน้ากันไม่ได้ ตอนนั้นคือสับสน เดินต่อไปก็ไม่ได้ จนวันนึงเขาเดินเอาช่อดอกไม้มาให้เรา พอเราเห็นปุ๊บเราก็พยายามเดินหนี พยายามไม่สนใจ คือใจนึงก็อยากได้ อีกใจก็ฟอร์มจัด กลัวไปทุกอย่าง จนเราให้ผู้ชายอีกคนเข้ามาในชีวิต ประกาศว่าคบกัน รักกันอยู่ ตอนนั้นคือไม่ได้รู้สึกอะไรแค่ไม่ต้องการให้เขามาวุ่นวาย อยากให้เป็นเพื่อนกันมากกว่า สุดท้ายเพื่อนคนนี้ก็เลิกวุ่นวายกับเราจริงๆ ห่างเหิน ไม่ติดต่อกันอีก คงจะเกลียดกันไปเลย
ที่ตั้งกระทู้นี้ขึ้นมา เผื่อเขาจะเข้ามาอ่านและได้ฟัง เราต้องการจะขอโทษ ขอโทษจริงๆ ขอโทษจากใจในสิ่งที่ทำผิดไป ไม่ต้องการจะให้เป็นแบบนี้ เราทำอะไรไม่คิดเอง จนสุดท้ายก็เพิ่งมารู้ว่าไม่มีใครดีกับเรามากไปกว่าเธอ แต่มารู้ตัวอีกทีก็ในวันที่มันสายไปแล้ว เราแก้ไขอะไรไม่ได้อีกแล้ว ขอโทษนะ Unlovable