ตอนที่พี่ช่าเดินออกมาจากห้องดำแล้วมองหน้าพี่เกด ประมาณว่ารอว่าพี่เกดจะพูดไร แต่พี่เกดไม่พูด ได้แต่จ้องหน้าพี่ช่า ก็เลยจ้องกันไปมาประมาณครึ่งนาที ซีนนี่แหละที่รู้สึกว่าเรียลที่สุดตั้งแต่ดูเดอะเฟสซีซั่นนี้มา คือเหมือนพี่เกดโกรธจริงและยังคิดไม่ออกว่าจะพูดอะไร ส่วนพี่ช่าก็มองประมาณว่ามองหน้ามีอะไรจะพูดกับพี่มั้ย อ่ะไม่มี งั้นพี่ไป...
เป็นซีนไม่ถึงหนึ่งนาทีที่เรียลมาก รู้สึกได้ถึงรังสีอำมหิตที่ทั้งสองแผ่ใส่กันโดยไม่ต้องพูดอะไรสักคำเดียว พอตัดไปที่บี หน้าบีประมาณว่า กรูนึกว่าพวกเมิงจะตบกันซะแล้ว 555+
เนี่ยอยากได้แบบเนี้ย ไม่ต้องเล่นใหญ่ แค่เล่นทางสายตามันดูเรียลกว่าพูดเยอะแอคติ้งเยอะเป็นไหนๆ เทียบกับอีกซีนที่พี่เกดวีนตอนขุนให้จับสลาก ที่พี่ช่าย้ำ สติๆๆ ซีนนี้ดูไม่เรียลเท่าซีนจ้องตากันเลยจริงๆนะ ว่ามั้ย?
ซีนที่เรียลที่สุดตั้งแต่ดูเดอะเฟสซีซั่น 3 มาคือ...
เป็นซีนไม่ถึงหนึ่งนาทีที่เรียลมาก รู้สึกได้ถึงรังสีอำมหิตที่ทั้งสองแผ่ใส่กันโดยไม่ต้องพูดอะไรสักคำเดียว พอตัดไปที่บี หน้าบีประมาณว่า กรูนึกว่าพวกเมิงจะตบกันซะแล้ว 555+
เนี่ยอยากได้แบบเนี้ย ไม่ต้องเล่นใหญ่ แค่เล่นทางสายตามันดูเรียลกว่าพูดเยอะแอคติ้งเยอะเป็นไหนๆ เทียบกับอีกซีนที่พี่เกดวีนตอนขุนให้จับสลาก ที่พี่ช่าย้ำ สติๆๆ ซีนนี้ดูไม่เรียลเท่าซีนจ้องตากันเลยจริงๆนะ ว่ามั้ย?