ละครเพลิงพระนาง ไม่ใช่ละครน้ำเน่า แต่มีเเง่คิดหลายอย่าง ซึ่ง ละครเรื่องนี้ แท้จริงแล้ว ดัดเเปลงมาจาก งานเขียน เรื่อง "พม่าเสียเมือง" จาก ปลายปากกาของ ท่าน มรว.คึกฤทธิ์ ปราโมช ซึ่งท่าน ได้จากโลกนี้ไปแล้ว แต่งานเขียนนี้ ได้แฝง ข้อคิด หลายอย่าง
  1. ได้คนไม่ดี ครองบ้าน ครองเมือง ก็พัง (เช่น เจ้าบูรพคราม หลงในทรัพย์สมบัติ สินบน สุดท้ายก็พัง)
  2. แม้เจ้าหลวงเมืองคุ้ม จะเป็นคนดี แต่ไปได้ เจ้าอนัญทิพย์(ซึ่งมีแต่ความแค้น พยาบาท ชิงชัง) มาเป็นคู่ครอง ก็ไปไม่รอดอยู่ดี ซึ่งจำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องหาคู่ครองที่ดี ๆ อย่าหลงไหลเพียงความงามที่เปลือกนอก ในสังคมปัจจุบัน สามีจะก้าวหน้าถ้าภรรยารู้วิธีส่งเสริม และวิ่งเป็นเบื้องหลังให้ หรือหญิงที่มีสามีดี คอยส่งเสริมเกื้อหนุน ดูลู่ทางให้ ก็ไปได้เร็วรุ่งเรื่อง
  3. เป็นคนดีได้ แต่อย่าอ่อนแอ และต้องท้นเล่ห์เหลี่ยมคนด้วย (เช่น พระนางหน่อเจ้าหลวง เศกขระ  อ่อนแอเกิน ไม่เหมาะกับการบริหารในสภาวะ ที่มีเจ้านางลอบจัด อย่าง อนัญทิพย์ ตองนวล ฯลฯ)
  4. เรื่องนี้ดี ที่แต่ละคน มีคนรับใช้ที่จงรักภักดี คนเราจะเป็นใหญ่ จำเป็นต้องหาคนที่ไว้ใจได้ และจงรักภักดี ยอมตายแทนได้สักคน ในเรื่องนี้จะโดดเด่นมาก เช่น ริมบึง ก็ภักดี กับเศกขระ บัวไหลก็ภักดีต่อเจ้านางอนัญทิพย์ แบบนี้ แหละที่คนเป็นใหญ่ต้องมี
              
           เพื่อน ๆ ที่ดูละครเรื่องนี้ แล้วได้แง่คิด อะไร อื่น ๆ อีกบ้างมา แชร์กันนะครับ
          ปล. ไม่เอา เรื่อง เสื้อผ้า หน้า ผม นะครับ เพราะ จขกท ไม่ขอบสไตล์ที่แบบ มาติติง เรื่องเสื้อผ้า ชุด สวย ไม่สวย ผมจะเอาแนว theme จากเรื่องครับ