อานนท์ ! ถ้าเธอจะเข้าไปหาภิกษุคิริมานนท์แล้ว
กล่าวสัญญา ๑๐ ประการแก่เธอแล้ว ข้อนี้เป็นฐานะที่จะมีได้
คือภิกษุคิริมานนท์ฟังสัญญาสิบประการแล้ว อาพาธอัน
เป็นทุกข์หนักของเธอ ก็จะระงับไปโดยควรแก่ฐานะ
สัญญา ๑๐ ประการ นั้นคือ อนิจจสัญญา อนัตตสัญญา
อสุภสัญญา อาทีนวสัญญา ปหานสัญญา วิราคสัญญา
นิโรธสัญญา สัพพโลเกอนภิรตสัญญา สัพพสังขาเรสุ-
อนิจจสัญญา อานาปานสติ.

อานนท์ ! อนิจจสัญญา เป็นอย่างไรเล่า ?
อานนท์ ! ภิกษุในกรณีนี้ ไปสู่ป่า สู่โคนไม้
หรือสู่เรือนว่าง พิจารณาอยู่โดยประจักษ์อย่างนี้ ว่า
“รูป ไม่เที่ยง; เวทนา ไม่เที่ยง; สัญญา ไม่เที่ยง;
สังขาร ไม่เที่ยง; วิญญาณ ไม่เที่ยง” ดังนี้ เป็นผู้เห็นซึ่ง
ความไม่เที่ยงในอุปาทานขันธ์ทั้งห้าเหล่านี้ อยู่ด้วยอาการ
อย่างนี้ : นี้เรียกว่า อนิจจสัญญา.