ครับขอแนะนำตัวเองก่อนนะครับ ผมคือเด็กมหาลัยคนหนึ่งนี่แหละครับ เป็นเด็กปกติทั่วไปที่เข้ามหาวิทยาลัยได้เหมือนคนอื่น ผมเป็นนักกีฬาฟุตซอลของ มหาวิทยาลัย ผมเป็นคนที่เพื่อนๆชอบแกล้ง ผมเป็นคนหัวเราะง่ายเฮฮาปาร์ตี้ โกรธง่ายหายเร็ว เป็นคนซื่อๆโง่ๆ ใครๆก็ชอบแกล้งชอบหลอก ผมเป็นคนไม่รู้ทันคนครับ ผมชอบไว้ใจเชื่อใจและไม่คิดมาก ผมชอบพูดแบบไม่ค่อยคิดอะไร และสำคัญที่สุดครับผมติดการพนันตอนเรียนมหาลัยหนักมาก
          ตามหัวข้อเลยนะครับเริ่มจาก Story 1 ''ความรัก'' ผมก็เป็นผู้ชายคนหนึ่งที่อยากมีคนที่รักอยากมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกับคนที่เราชอบในรั้วมหาวิทยาลัยสักครั้ง และแล้วเพื่อนผมคนหนึ่งก็แนะนำผมให้รู้จักกับเพื่อนของแฟนมัน ซึ่งผมไปส่องเธอในเฟสบุ๊คผมชอบมากครับ ผมแพ้ผู้หญิงยิ้มง่ายเอาใจเก่งน่ารักเป็นกันเองสุดท้ายผมก็ตัดสินใจจะทุ่มเทแรงรายแรงใจแรงจีบให้กับผู้หญิงคนนี้คือผมอยากได้จริงๆ *3* วันหนึ่งพวกผมกำลังจะขึ้นรถบัสของมหาลัยไปแข่งกีฬาฟุตซอล เพื่อนผมก็สังเกตุเห็นว่า''เห้ยนั้นไงน้องคนนั่นที่ชอบอะเรียนอยู่ห้องนั้นไปเร็วๆๆๆ จีบเลยๆรอค..ยไรละ'' ด้วยความที่ผมเป็นโรคจิตชอบเขิลผู้หญิงที่สวยและไม่สบตาทำเป็นเหมือนไม่สนใจแต่ที่จริงแอบมองแอบดูตลอด ผมไม่ได้หล่อขนาดมั่นหน้าไปจีบใครได้ ผมลังเลและคิดอยู่สักครู่จนรถบัสจะออกแล้ว ไอ่เพื่อนเหี้..ยของผมมันก็ดันยุผมจนสำหรับผมรีบวิ่งไปโรงอาหารไปซ์้อน้ำที่มีชื่อของเธอมา และผมก็เดินเข้าไปในห้องที่เธอกำลังเรียนภาษาอยู่กับเพื่อนๆอยู่ มีนักศึกษาจำนวนหนึ่งและอาจารย์อยู่ในห้อง ผมหน้าด้านมากและไม่รู้ไปเอาความมั่นใจมาจากไหน ผมเดินเข้าไปแล้วพร้อมกับพูดว่า ''ขอโทษนะครับอาจารย์ แล้วก็ยิ้ม'' เดินไปที่น้องคนนั่นที่ผมชอบ แล้วพูดอีกว่า ''อะพี่ให้'' ส่งสายตาที่โครตจะเขิลให้น้องเค้า แต่สิ่งที่ทำให้ผมไม่ลืมผู้หญิงคนนี้ก็คือ เธอกลับยิ้มออกมาด้วยสีหน้าที่เขิลแดง ยิ้มหวานนตาแดงงง ผมตัวอ่อนไปหมดอยากจะอยู่ตรงนั้นนานกว่านี้ท่ามกลางเสียงกร๊ดและความตกใจของเพื่อนๆเธอ ผมรีบวิ่งออกจากห้องและเก็บภาพความทรงจำนั่นมาตลอด ผมก็รีบวิ่งขึ้นรถบัสไปแข่งกีฬาระหว่างนั้นผมมีความสุขมาก ผมยืมไอโฟนเพื่อนคุยกับเธอ ผมยืมเพื่อนหลายคนมากสลับกันไปด้วยความไม่มีไอโฟนแบบคนอื่น ผมพยายามจีบเธอจนคุยกันแบบฟินมาก เหมือนใจของเราผูกพันธ์กันไปแล้ว เราไม่เคยคิดว่าจะรักกันได้ง่ายแบบนั้นเลยแต่มันเกิดขึ้นแล้วความรัก ผมท๊อปฟอร์มมากรายการแข่งนั้นรู้สึกมีพลัง แต่ทีมก็ไม่ประสบผลสำเร็จพ่ายแพ้กลับมา สุดท้ายผมก็เซอไพร์น้องเค้าขอเป็นแฟนแบบที่ไม่เคยทำมาก่อน จุดเทียนรอบบันไดยาวตามทางรอไว้ ฉีดน้ำหอมๆ จัดห้องนอนของผมสวยๆ นำภาพเธอมาติดเยอะเยะมากมาย ภาพที่เราถ่ายคู่กันติดบนฝาพนังห้องผม บนหัวเตียง บนเตียงโรยด้วยกลีบกุหลาบ ผมว่าผมทำไปได้ไงว่า มุ้งมิ้งชิหายแต่ผมก็ทำไปแล้ว มีการเปิดเพลงในโน้ตบุ๊คคลอด้วย เพลงเธอคือของขวัญ สิงโตนำโชค แล้วก็หลอกเธอจะพาไปเอาของที่หอหน่อย เพื่อนผมไม่มีใครอยู่สักคนเลยวันนั้น ผมทำคนเดียวทำอยู่นานมากทั้งวันและเมื่อเธอได้มาเห็นก็ตามสูตรครับใครจะไปทนได้ ก็ต้องยอมเป็นแฟนผมในที่สุดผมว่าตอนนั้นมั่นเหมือนจุดเปลี่ยนอีกอย่างของช่วงชีวิตมหาลัยไปเลย การที่คนเรามีแฟนมันก็เป็นเรื่องดีนะครับ บางคนมีแฟนแล้วลืมเพื่อน บางคนมีแฟนแล้วเสียเพื่อน บางคนมีแฟนแล้วช่วยกันเรียนได้ดิบได้ดี บางคนมีแฟนดีก็ช่วยกันสร้างงานสร้างเงินกันไป แต่ตัวของผมนั่นมีแฟนแล้วแบ่งเป็น 5 ช่วงครับ ตลอดเวลาที่คบกันประมาน 2 ปี ผมเป็นนักกีฬาก็ไม่อะไรมาก เรียนๆซ้อมบอลๆพรีเซ้นงาน ทำงานกลุ่มบ้าง ไปเรียนบ้างไม่ไปบ้าง แล้วก็อยู่กับแฟนตลอด แต่ช่วงที่ 1 คือ หลง ผมหลงแฟนหัวปักหัวปำไม่ยอมไปไหนกับเพื่อนเลย เพื่อนชวนไปไหนไม่ไปสักอย่างยกเว้นไปเตะบอลกับซ้อมบอล ผมแทบจะเสียเพื่อนดีๆไปหลายคน แต่ผมแฮ๊ปปี้กับแฟนมากพวกเรามีความสุขทุกอย่างที่หญิงชายคู่หนึ่งจะรู้สึกกันได้ ช่วงที่ 2 คือ ทุ่มเท ผมทุ่มเททุกอย่างให้แฟนผมหมดตัว เพราะผมคิดว่าผู้หญิงคนนี้จะเป็นคนแรกและคนสุดท้ายของชีวิตผม(น้องเค้าผม) ผมจึงไม่อยากมีใครอีกและผมก็พอใจกับสิ่งที่เป็นอยู่ตอนนี้และอยากจะพัฒนาตัวเองให้ดีขึ้นแต่ผมก็ทำพลาด ผมปล่อยตัวเองให้อ้วน ผมไม่ดูแลตัวเอง ผมชวนแฟนผมกินบุฟเฟ่ชาบูหมูกะทะ ทุกอย่างที่เป็นบุฟเฟ่ผมรู้สึกว่าแฟนผมชอบและทำให้ผมอยากจะทำให้เธอมีความสุข แต่ลืมไปว่ากูอ้วนขึ้นแล้วนะ น้ำหนักผมจากตอนแรก 86 ซ้อมบอลเหลือ 80 ตอนชวนแฟนกินก็กลับมา 85 อีก ผมก็ทำให้ตัวเองดูแย่ลงเรื่อยๆ จนเหมือนกับว่าแฟนผมเริ่มเบื่อผมขึ้นมาแล้วครับแต่ผมยังเหมือนเดิม ยังไม่เปลี่ยนแปลงตัวเอง ช่วงนี้ผมไม่รู้ตัวเลยว่าผมกำลังถูกแฟนเบื่อหน่าย และกำลังจะทิ้งผมไป ในระหว่างนี้ผมก็มีความสุขกับแฟนแบบปกติโดยที่ไม่รู้เลยว่าเธอมีแผนซ่อนอยู่ ช่วงที่ 3 คือ ความมืดและแสงสว่าง เป็นช่วงที่พี๊คคคที่สุดของชีวิตผม เริ่มตั้งแต่ผมไปดำน้ำที่กระบี่กับเพื่อนๆ กระโดดเล่นไปมาในทะเลด้วยความสนุกสนาน สร้อยพระที่ผมใส่ติดตัวตั้งแต่เด็กหายไปในทะเล ผมเสียใจและหดหู่กับชีวิตมากและนั่นเป็นจุดเริ่มต้นยุคมืดของผม แฟนผมหลอกผมไปเที่ยวกับผู้ชายคนอื่นทั้งๆที่ผมไม่รู้(โง่แสนดี) แฟนผมเริ่มจะโกหกผมมากขึ้นเรื่อยๆ เธอเริ่มเปลี่ยนไปโพสเฟส โพสอินสตาแกรมแปลกๆ ทำนองว่าไม่มีความสุขกับชีวิตตอนนี้เลย ผมจึงถามเธอว่าเกิดอะไรขึ้น เธอก็ไม่บอกอะไรบอกพี่อะคิดมากไปเอง เราก็เลยไม่ได้คิดอะไร พอผ่านมาระยะหนึ่งเพื่อนผมชวนไปเที่ยวปาร์ตี้แห่งหนึ่งบนเกาะชื่อดัง ผมก็อยากไปจึงบอกแฟนว่าจะไปนะ แฟนตกใจมากโกรธโมหาอารมณ์ร้ายใส่ทั้งๆที่มันน่าจะไม่ต้องโกรธขนาดนั้นบอกว่าผมจะไปมีคนอื่น จะไปมั่วผู้หญิง เลยขอร้องไม่ให้ผมไปได้ไหม อ้อนผมแบบสุดๆ ไม่งั้นก็โกรธรุนแรงไปเลย ผมคิดไม่ได้เลยตอนนั้นสุดท้ายผมก็ยอมใจอ่อนเพราะติดซ้อมบอล+กับอารมณ์ไม่อยากมีปัญหากับแฟนก็เลือกที่จะไม่ไปเที่ยวกับเพื่อน สุดท้ายแสงสว่างในชีวิตของผมก็มาถึงเพื่อนผม5-10คนได้ไปขึ้นเรือที่ท่าเรือแห่งหนึ่งแล้วบังเอิญเกิ๊นน ไปเจอกับแฟนของผมที่แอบนัดเพื่อนๆไว้ไปเที่ยวปาร์ตี้บนเกาะนั้นกัน แฟนผมนิ่งมากทำเหมือนไม่เกิดอะไรขึ้นเลย เดินมาบอกเพื่อนผู้หญิงของผมว่า ไม่ต้องบอกพี่เค้านะเดี๋ยวจะบอกเอง เพื่อนผมก็โอเคแต่ทุกคนก็ต้องช๊อคกับสิ่งที่เห็นคือ แฟนของผมดูสนิทสนมกับผู้ชายคนหนึ่งมากเกินไปผิดปกติกว่าคนรู้จัก เพื่อนผมจึงถ่ายรูปเก็บไว้ให้ผมดู ผ่านไปสักพักแฟนของผมก็โทรมาสารภาพผิด(บอกแต่ไม่หมดตามสูตรเลยครับ) ผมก็โกรธมากที่ห้ามผมไม่ให้ไปเที่ยวกับเพื่อนแต่ตัวเองดันไปซะงั้นคืออะไร มาบอกว่าถ้าบอกพี่พี่จะโกรธมากและไม่ให้น้องไป เราก็หล่ออีกแหละครับตามสูตรผมก็ใจอ่อนไปไม่ได้ว่าอะไร ผ่านไป พอกลับมาจากเที่ยวกันเพื่อนๆผมก็รีบมาหาผมที่บ้านและคุยกันว่าจะบอกผมดีมั้ย สรุปว่าไม่บอกผมดีกว่าว่าพวกมันไปเจออะไรบนเกาะแห่งนั้น แต่พอกลับมาเจอหน้าผมด้วยความที่เพื่อนมันก็คงจะรักเรามากมีคนหนึ่งพูดออกมาก เล่าแบบหมดเปลือกว่าเจออะไรมา ผมช๊อคและอึ้งหนักมากครับ ด้วยความหลงแฟนและไม่คิดว่าผู้หญิงคนหนึ่งจะกล้าทำอะไรแบบนี้ผมสวนด่าเพื่อนไป ทุกคนทำหน้าผิดหวังกับคำพูดของผมมากและพูดทิ้งท้ายไว้ว่า ''สักวันหนึ่งจะต้องมาขอโทษกู'' ผมทะเลาะกับเพื่อนด้วยเรื่องผู้หญิง ถ้าตอนนั้นผมคิดได้ว่าถ้าไม่จริงหรือไม่ชัวร์จะเอามาทำให้กับแฟนทะเลาะกันทำอะไรวะ เออตอนนั้นคิดไม่ได้จริงๆ ขอโทษอีกครั้งถ้าพวกอ่านกระทู้นี้อยู่ แฟนของผมก็กลับมาผมก็คิดว่าจะรัวคำถาม ร่ายยาวเลยครับแต่นางมาถึงก็กระโดดกอดผม หอมผม จูบผม ทำให้ผมพูดไม่ออกเลยครับ ก็คิดถึงไงครับจะทำไมละ ใจอ่อนไปดิสึส โดนมารยาหญิงเต็มๆ เราก็รู้แล้วแหละหรือว่าจะจริงวะ มาทำกลบเกลือนแบบนี้ผมก็เลยตัดสินใจถามไป สุดท้ายนางก็บอกว่าไม่ใช่ผู้ชายของนาง ของเพื่อน กิ๊กเพื่อนอะไรแบบนี้ เราก็เชื่อไปอีก ควายกกว่านี้มีอีกมั้ยครับบบ (เพื่อนพูด+พิรุจ+คำโกหก=ก็ยังควายอยู่) สุดท้ายก็ผ่านไปจนได้ละครับเพราะผมซื่อสัตย์และเชื่อใจไงใครผสมควายไปด้วยเยอะเลย ผ่านไปไม่กี่วันเพื่อนผมกับผมก็ไปเที่ยวกันจนได้ครับ ณ เขื่อนแห่งหนึ่งผมก็พาแฟนไปด้วยเลยเป็นทริปเพื่อน&แฟนประมานนั้นครับ พวกเราก็มีความสุขกันปกติแฟนผมทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลย เหมือนว่าเธอไม่เคยไปไหนกับผู้ชายคนอื่นเลย เพื่อนผมก็ไม่ได้ว่าอะไรเพราะว่าอยากให้ผมมีความสุขและสนุกกับเพื่อนมากกว่าจะมาทะเลาะกับแฟนมันก็เลยทำตัวเนียนๆ ปกติกันไป ก็เล่นน้ำกันพักกันบรรยากาศฟินไปอีกจนลืมไปเลยว่าผมกำลังหลอกตัวเอง กำลังไม่ยอมรับความจริง ว่าสิ่งที่เพื่อนผมบอกและตัวผมรู้สึกนั้นมันเป็นสิ่งที่ถูกต้องและชัดเจน แฟนผมกำลังมีคนอื่นกำลังเล่นละครตบตาผมอยู่ แต่ในใจผมตอนนั้นไม่ได้คิดเลยจริงๆว่าจะมีผู้หญิงที่รักผมและผมรักเธอมากมากล้าทำอะไรแบบนี้กับผม สุดท้าย ช่วงที่ 4 วันนี้ไม่มีค่าวันหน้าไม่มีแล้ว เหตุการณ์สุดช๊อคก็เกิดขึ้นครับ เมื่อกลับมาจากเล่นน้ำที่เขื่อนกัน 2 วัน 1 คืน แฟนผมก็บอกเลิกผมทั้งๆที่ก่อนหน้านี้เรายังเที่ยวและมีความสุขด้วยกันอยู่เลย เลิกแบบดื้อๆผมช๊อคหนักมาก คืออะไรมาบอกว่าพี่ดีเกินไป มาบอกว่าไม่เหมาะสมกับคนอย่างน้อง มาบอกน้องเป็นเสนียดชีวิตพี่พี่เป็นคนดีมากไปจากน้องเถอะ เอ้าาาา ไอ่ บอกเลิกกูแบบนี้ก็ได้หรอครับ ผมอึ้งพูดไม่ออกหน้าชาหูชา กูผิดอะไรว้าเพื่อนผมรีบสมน้ำหน้าทันทีครับ หญ้าหน้าบ้านขึ้นอีกแล้วไปกินสิเพื่อนเร็วๆ(ล้อยันลูกบวชมันบอก) แรกๆก็เจ็บนะครับ หลังๆเริ่มเข้าใจว่ามันรักเรามากขอด่าขอว่าหน่อยหนึ่งทำนองนั้นแหละ เพื่อนผมนี่แหละที่อยู่กับผมในวันที่ผมเหมือนควายที่โดนยิงแล้วไม่ตายพยายามไถนาต่อไป ไม่ยอมตายสักที ยังหน้าด้านมีชีวิตอยู่ยังไถนานอยู่แบบนั้นเลยครับ ร้านเหล้ารัวๆ อ้วกแล้วอ้วกอีก เมาแล้วเมาอีก จนเกือบเสียคน 1 เดือนเต็มๆ ที่ผมทำตัวแย่ขนาดนั้น และผมก็เริ่มตั้งสติได้ว่าการทำตัวแบบนี้มันไม่ใช่ทางออกของการแก้ปัญหาผมจึงใช้เวลาที่ผมโสดดูแลตัวเองและเริ่มเปิดใจให้กับผู้หญิงคนอื่นที่สนใจในตัวผม ก็มีคนคุยบ้างก็มีผู้หญิงบ้างครับแต่พอแฟน(เก่า)ผมรู้นางก็มาโวยวายใส่ผม มาทำร้ายผม มาทำตัวหึงหวงอยากจะได้ผมคืน ทั้งๆที่เธอเป็นคนทิ้งผมไปแบบไม่มีเยื่อใยเลยสักนิด แล้วตอนนี้มาเรียกร้องมาทำลายข้าวของที่ห้องผม ผมเสียใจมากทิ้งผมไปและยังกลับมาทำแบบนี้อีก ด้วยรักและผูกพันธ์ผมเลยกอดเธอและพยายามทำให้เธอใจเย็นลง สุดท้ายก็แฮ๊ปปี้นางปรับโหมดร้องไห้หนักมาก ขอร้องแล้วขอร้องอีกให้ผมกลับไป ผมพยายามห้ามตัวเองแล้วแต่ผมก็อดสงสารผู้หญิงที่ร้องไห้สะอึกสะอื้นเหมือนเสียของรักไปจริงๆไม่ได้ ตอนนั้นผมไม่รู้ว่าเธอมีคนอื่นผมไม่เชื่อใครจริงๆ สุดท้ายผมก็ยอมกลับไปเพราะรักและสงสารแฟนเก่ามากและยอมเลิกคุยกับผู้หญิงที่ผมคุยด้วยอยู่เพื่อคนที่อยู่ตรงหน้าผม สุดท้ายกลับไปได้ไม่กี่วันแฟนของผมก็กลับไปหาผู้ชายคนนั้นด้วยสารพัดคำโกหกผมไม่อยากจะพูดเลยมันเยอะมาก ผมรับไม่ได้ไม่ว่าจะไปอะไรมากน้อยแค่ไหนยังไงผมไม่รู้แต่คือผมจับได้แล้วว่าแฟนผมมีชู้แล้วจริงๆ ผมก็รู้สึกผิดกับเพื่อนมาก เลยโทรไปขอโทษเพื่อนที่ด่าแล้วก็ปรับความเข้าใจกับเพื่อน แฟนผมก็โกหกผมไปเรื่อยๆจนทางตันแล้วนางก็สารภาพ(ไม่หมด) ผมก็เกือบตายเลยครับช่วงนี้เกือบจะฆ่าคนตายเกือบจะเสียชีวิตเกือบจะเรียนไม่จบ ช่วงที่ 5 ความหวังใหม่ สุดท้ายแล้วผมก็หลุดพ้นมาจนได้ครับ และก็มาเจอกับผู้หญิงที่เป็นแฟนผมในปัจจุบันตอนนี้ เธอเข้ามาช่วงที่ต่ำที่สุดของชีวิตความรักผมแล้วผมจึงรักเธอมาก เธอเห็นผมในสภาพที่แย่ที่สุดแบบไม่เหลืออะไร แต่เธอก็ยังรักผมได้ยังกล้าที่จะให้โอกาสผู้ชายแบบผม เรา2คนจึงตัดสินใจเป็นแฟนกันในที่สุด เรียนจบจนได้ ตอนนี้นั่งฝึกงานอยู่ครับก็เลยพิมพ์เล่าให้เพื่อนๆฟัง จะได้หายเครียดและก็แชร์ๆกันไป เดี๋ยวมาเล่าตอนต่อไปนะครับชื่อตอนว่า การพนันสัสหมา