ฉันรักคนคนหนึ่งนะ แต่เขาไม่ได้รักฉันหรอกนะ และไม่มีวันรักด้วย อย่างมากก็แค่หวั่นไหวแหละมั้ง ก็เขายังลืมแฟนเก่าไม่ได้นิ🙁 แต่ที่น่าแปลกใจอย่างหนึ่งนี่สิ เราไม่เคยเจอกันจริงๆ เลย เคยเห็นก็แต่รูปถ่ายของเขา เรารู้จักกันผ่านเฟซลับของฉันและก็เลิกคุยกันเพราะเฟซลับเป็นเหตุ😢 ฉันผู้ไม่เคยหลงคารมผู้ชายในแชทเลย ฉันภูมิใจและมีความสุขกับชีวิตแบบโคตรโสดมา 18 ปีเต็ม แต่เมื่อได้คุยกับเด็กผู้ชายหน้าตาหน่อมแน้มซึ่งอายุห่างจากฉันสองปีคนนี้ ทำไมมันถึงต่างไป แค่ครั้งแรกที่ได้คุยก็รู้สึกได้ทันทีว่าเขาคือคนที่ใช่ แค่ครั้งแรกก็รู้สึกผูกพัน ไม่อยากจากไปไหน หรือฉันเหงารึเปล่านะ ประมาณว่าโสดนานเกิน😁 ฉันเป็นอะไรไปแล้วว ฉันไม่เคยคิดจะชอบคนที่เด็กกว่าเลย แต่ฉันก็ชอบเขา😭 เขาเคยสัญญากับฉันด้วยว่าจะรอฉันจนกว่าอายุฉันจะถึง 20 (ฉันเคยบอกเขาว่าฉันจะมีแฟนอย่างน้อยก็ตอน 20+ ) แต่ก็นะ ฉันน่ะแทบจะไม่มีเพื่อนเป็นผู้ชายเลย  ฉันจึงรู้จักผู้ชายไม่ดีพอ ไม่รู้ว่าผู้ชายชอบผู้หญิงยังไง เลยเผลอลำเส้นจุ้นจ้านกับชีวิตเขาเกินไป จนเขารำคานแหละมั้ง ถึงตอนนี้สัญญานั้นเขาคงไม่ได้ใส่ใจแล้ว และตอนนี้เราก็เหมือนอยู่คนละโลกกันแล้ว แต่ไม่รู้สิมีอะไรบางอย่างบอกให้ฉันต้องรอ อย่างน้อยก็ขอให้ได้เห็นหน้า ได้สบตากันสักครั้ง เพื่อพิสูจน์ว่า 'เขาคือคนที่ใช่จริงหรือไม่?'
และมีบางอย่างที่ฉันยังแปลกใจ ทำไมฉันถึงรู้สึกได้เวลาที่เกิดเรื่องไม่ดีขึ้นกับเขาล่ะ หรือไม่ก็จะมีลางบอกเหตุเวลาเกิดเรื่องไม่ดีขึ้นกับเขา อย่างเช่น ความฝัน มันเป็นแค่เรื่องบังเอิญ โชคชะตา หรือเพราะอะไรกันแน่นะ
#อยากรู้ว่าถ้าเป็นคุณ คุณจะเลือกตัดใจหรือรอ
ปล1.กรณีนี้เขากับเราอยู่คนละประเทศกัน เขาน่ะเป็นหนุ่มลาว ส่วนฉันคนไทย
ปล2.ฉันยังรักเขา
ปล3.ดูเหมือนจะเลิกรักยากสะด้วย
ปล4.เขายังโสด ณ ตอนนี้