เราเคยคบกับแฟนเกือบ5ปี ตอนคบกันเขาก็ไม่เคยเถียง ดีมาตลอดเลยคะ ไม่คิดว่าจะมีเรื่องแบบนี้ ส่วนมากเราห่วงเขาเรื่องเหล้าเบียร์มากกว่า เพราะเพื่อนๆพี่ๆๆที่ร่วมงานเขาส่วนมากดื่มกัน รวมถึงเรื่องบุหรี่ด้วย เราเลิกกันเพราะเขามีอีกคนคะ ตอนนั้นเราเพิ่งเริ่มทำงาน ก็ไม่ค่อยสนใจไรคะ แต่ตอนนั้นเราลาออกจากงานไปช่วยงานพ่อแม่ที่บ้านคะเพื่งกลับไปไม่กี่วัน เขาก็โทรมาปกติ แต่มีวันหนึ่งเขาโทรมาย้ำว่าตกลงแต่งานกับเขาไม่ได้ใช่ไหม เราบอกว่าเพิ่งได้ทำงาน อีกอย่างแต่งไปแล้วถ้าไม่เลี้ยงพ่อแม่ฝ่ายเราด้วยเราไม่แต่งหรอก เขาบอกโอเครงั้นก็ไม่ต้องเสียเวลาคุยกันน้อ ต่างคนต่างไป   (ทะเลากันบนาๆๆ เขาบอกตอนนั้นเราเป็นคนไล่เขาไปเอง เราบอกตอนนั้นเราโมโห แล้วมันก็นานแล้ว เธอก็ไม่ได้โกรธเราตอนนั้นเธอก็คุยกับเราปกติ ที่จริงเราก็มีเรื่องกันหลายอย่างยิ่งช่วงหลังๆๆเขาพูดแต่เรื่องแต่งงาน แล้วเราก็โมโหบ่อยๆๆเรื่องแต่งงาน เพราะเราเพิ่งจบเพิ่งทำงานแล้วข้อลงมันก็ไม่โอเครเลย เราต้องไปอยู่บ้านเขา ต้องเปลี่ยนศาสนา และเลี้ยงดูพ่อแม่เขา แล้วเราถามว่าแล้วเราเลี้ยงดูพ่อแม่ด้วยป่ะ เขาบอกไม่รู้ ถามว่ารักไหม เรารักนะ แต่เรารักพ่อแม่มากกว่า แม่คลอดเรามาแต่โตมาทำงานเลี้ยงคนอื่นซึ่งไม่ได้เป็นคนเลี้ยงเรามา ที่จริงเราก็ไม่มีปัญหานะ เเค่ต้องเลี้ยงดูพ่อแม่เราด้วย พ่อแม่ใครๆๆก็รักเนาะ)   เราก็บอกเลิกก็เลิก เราคิดว่ามันคงผ่านไปได้ ต่างตนต่างเริ่มใหม่ แต่พอพรุ่งนี้เราเห็นผญ ขึ้นเสเตตัสกับเขา เราถามว่าคบกันนานละหรอเพิ่งเลิกทำไมมีใหม่เร็วจัง เขาบอกคบได้1เดือน เสียใจมากเหมือนควายเลยคบก่อนหน้าที่จะเลิก ตอนนี้ก็เลิกได้7เดือนแล้วเราก็ยังไม่คุยกับใครเลย มีคนเข้ามานะ แต่เรามักปฏิเสธ บางทีโทรมาก็กลายเป็นรำคราญ บางคนก็หยอดคำหวานมาทุกๆๆวันแต่เฉยๆๆ ไม่อ่อนไหวเลย มีน้องคนหนึ่งเราลองเปิดใจคุยประมาณสองอาทิตย์เาก็เฉยๆๆเราไม่เห้นจะชอบใครเลย จนตอนี้เราก็ไม่คุยกับใคร ว่างๆๆดูหนังฟังเพลง มันก็สบายดี เฉยๆๆ ไม่ได้อยากมีใครเลย นั่นเป็นเพราะเราสร้างกำแพงตัวเองหรือป่าว
**ส่วนแฟนเก่าเราคิดไม่ถึงเลยว่าจะเป็นแบบนั้นเขาแทบไม่เปลี่ยนไปเลย ทุกวันนี้ก็ไม่เคยเจอเขาอีกเลย เจอแต่แฟนใหม่เขา