เหตุมันเกิดจากโรงเรียนในสงขลาใกล้ทะเล เป็นช่วงวันปัจฉิมนิเทศที่คนสำคัญจะมาให้โอวาท โรงเรียนจะทำการผักชีโรยหน้า ซึ่งเราไม่มีปัญหาอะไรเราพร้อมจะทำ แต่ว่าในวันปัจฉิมเนี่ย มันมีการแลกเปลี่ยนของขวัญรุ่นพี่รุ่นน้องกัน แบบระบบพี่รหัสอ่ะ ทีนี้ฐานะที่บ้านคือปกติค่อนไปทางจนเลยแหละ พี่รหัสเราบอกว่าอยากได้ตุ๊กตาตัวใหญ่ คือก็ไม่ได้บอกราคาหรอกว่าจะซื้อในราคาเท่าไหร่ แต่อยากได้ตัวใหญ่ๆอ่ะ แล้วทีนี้เราไปดูพวกร้านตุ๊กตาอ่ะ ตัวขนาดถึงเอวก็ปาเข้าไป650แล้ว ถ้าใหญ่กว่านั้นคงขึ้นพัน แล้วไม่ใช่แค่ของปัจฉิมให้พี่รหัสนะ งานบายเนียร์ก็ด้วย พวกเราต้องจ่ายให้ห้องพี่รหัสคนละห้าร้อย แล้วต้องจ่ายในส่วนของตัวเองอีกไม่รู้เท่าไหร่ (กำลังเก็บเงินห้องกันวันละสิบบาท) รวมๆแล้วแค่บายเนียร์ห้องพี่รหัสกับของขวัญให้พี่รหัสก็หนึ่งพันกว่าแล้ว ยังมีของตัวเองอีกไม่รู้กี่ร้อย คนที่มีเงินก็ไม่ค่อยจะเดือดร้อนอะไร แต่คนที่ไม่มีเงินอย่างเราเดือดร้อนมากๆ เราไม่ได้ทำงานที่จะมีเงินมาจ่ายเยอะขนาดนั้น แต่ถ้าตัดปัญหาโดยที่จะไม่จ่ายก็ได้ แต่จะต้องมีปัญหากับเพื่อนๆแล้วก็พี่ๆอีก ซึ่งสังคมที่เราอยู่อ่ะ ไม่จ่ายอยู่ไม่ได้ ไม่ทำตามรุ่นพี่อยู่ไม่ได้ จำเป็นต้องอยู่ แล้วก็จำเป็นต้องจ่าย จะทำอะไรเห็นใจพ่อแม่บ้าง
#ไม่มีเงินอยู่ไม่ได้   ไปถามมาแล้วค่ะไม่ไปก็ต้องจ่าย