โดยส่วนตัวแล้วเราค่อนข้างที่จะชอบเรื่องธรรมแต่หลังๆเราก็ออกห่างจากธรรม เล่นแต่โทรศัพท์ทั้งวันร่วมถึงเราไม่ชอบแม่ตัวเองด้วยเพราะแม่ทำไม่ดีกับเราไว้ญาติผู้ใหญ่บอกสอนเราก็ไม่ฟังไม่เชื่อ และเป็นคนที่หงุดหงิดฉุนเฉี่ยวง่ายมากใครพูดไม่ถูกหูมีอารมณ์ล่ะ  จนวันนึงเราอยู่กับน้า น้าเราก็เปิดธรรมะฟังแรกๆเราไม่สนใจฟังผ่านๆหูแต่ต่อมาเราเริ่มที่จะคิดตามเรื่องธรรมะ และคนเล่าก็เล่าได้ดีฟังแล้วนึกภาพตามได้เป็นฉากๆพอฟังแล้วเราก็ได้กลับมามองดูนิสัยตัวเองว่าแย่มากแค่ไหนเราจึงเริ่มปรับเปลี่ยนโดยเริ่มจากการที่เราให้อภัยแม่ เริ่มพูดคุยกับท่านมากขึ้นทั้งที่ก่อนหน้านั้นไม่พูดคุยกะท่านเลย
ต่อมาก็เรื่องขี้โมโหของเราเดี๋ยวนี้เวลาใครทำอะไรให้ขุ่นเคืองใจเราจะทำหน้าเฉยซะแล้วพูดบอกตัวเองในใจเรื่องธรรมะซึ่งมันช่วยได้มากทำให้เรามีสติยั้งคิดห้ามคำพูดร้ายๆที่จะออกมาจากปากเราได้มาก
และเราก็เริ่มทำบุญ สวดมนต์ก่อนนอน มันรู้สึกดีมากจริงๆตื่นขึ้นมาแจ่มใสหากมีเรื่องทุกข์เราก็ฟังธรรมะนี่แหละ คนที่เล่าธรรมะชื่ออาจารย์ยอดใครที่เคยฟังเรื่องของท่านก็จะรู้ว่าท่านเล่าได้สนุกมากแค่ไหน...
ช่วยบอกด้วยนะว่าธรรมะของคุณดีอย่างไร?