สวัสดีค่ะ เราอายุ 18 ค่ะ กำลังศึกษาที่ม.เอกชนแห่งหนึ่ง อยู่ ปี 1ค่ะ แม่เราเปิดร้านกาแฟให้เรา ทุกครั้งที่มหาลัยหยุดเราก็ต้องลงมาช่วยแม่ทำที่ต่างจังหวัด
ทุกครั้งที่เราลงมาทำเรากดดันหลายอย่าง หรือเรายังเด็กไป จริงๆเราเคยทำตอนช่วงปิดเทอมมาหลายเดือนก่อนมาเรียนก็กดดันเหมือนกัน คือร้านเราถ้าเทียบกับต่างจังหวัดค่อนข้างหรูนะคะ กดดันหลายอย่างเช่น ลูกค้าจิกหัวใช้เรามองเราเปนลูกจ้างเพราะดูจากอายุและลักษณะของเรามั้งง แต่เรื่องนี้ไม่ใช่ประเดนหรอก ประเด็นคือ เวลาคนเยอะ เราจะกดดัน เพราะต่างคนก้ต่างรีบ บางคนเราทำไม่ถูกใจก็ขำเราบ้าง ด่าเราบ้าง ล่าสุดคือเด้กเล้กคือขำเราค่ะ เลียนแแบบเรา ล้อเลียนเรา คืองงอะ แต่ในใจก้คิดตามประสาเด้กค่ะ เราเหนื่อยจริงๆ หรือเราประสบการณ์น้อยไป เพราะเปนครั้งแรกที่มีธุรกิจของตัวเอง(แม่เเปิดให้) แล้วเพื่อนๆเคยได้รับความกดดันจนอยากเลิกทำเลยมั้ย เรารุ้สึกว่าเราไม่อยากทำแล้ว แต่แม่บอกไม่อยากให้เราเปนลูกจ้างใคร แต่เรากดดันมากอะ เราควรจะทำยังไงดี  จริงๆเราอยากเป็นแอร์ค่ะ แต่แม่บอกถ้าจบให้มาทำงานที่ร้านดูแลกิจการให้แม่ค่ะ แต่เราเบื่อค่ะ หาทางออกไม่เจอจริงๆ ไม่กล้าบอกแม่เลย เพราะแม่เปิดร้านให้ เสียไปหลายล้านเลยค่ะ เห้อ...