เรื่องนี้ยาวมากนะใครไม่อยากอ่านข้าม 123 เริ่ม
ตอนนี้มีเรื่องน่ายินดีคือเราสอบได้ที่
วิทยาลัยดุริยางคศิลป์ มหาวิทยาลัยมหิดล และวันพรุ่งนี้เรากำลังจะไปรายงานตัวที่คณะ เย่ๆๆๆๆๆ
เลยจะมาเล่าครั้งแรกที่เคยไปที่นั้น
เรื่องมีอยู่ว่า มีนวันนึ่งอาจารย์คุมวงสมัยที่เราอยู่ม.2 อยากให้เด็กในวงอ่ะไปดูแข่ง TIWEC สมัยปี2015 นานมาแล้วแหละเหมือนกับการแข่งรายการที่มหาวิทยาลัยรังสิตนั้นแหละ สถานที่ที่แข่งจำได้ว่าแข่งในอาคารภูมิพลสังคีต
อาจารย์ออกค่าแท๊กซี่ให้ ออกค่าตั๋วให้
เราก็แบบไปแบบไม่รู้เรื่องนะ ไปแบบเอ๋อๆว่าเราจะไปไหนหรอ เราจะไปทำอะไรกันรู้แค่ว่าไปดูแข่งดนตรี 555555
การไปที่นั้นทำให้เราได้เปิดโลกมาก ได้ไปเห็นอะไรใหม่ๆ ซึ่งมันดีมากเลยแหละสำหรับเด็กคนนึ่ง 555+
หลังจากนั้นน่าจะเว้นมาสักสามปี ตอนเราม.5
เราคิดอยากจะเรียนดนตรีเฉยเลย
เราเลยเริ่มจริงๆจังๆ แบบว่าตอนนั้นนี่มืดไปหมดไม่รู้จะเริ่มจากไหน แต่เราก็ซ้อมๆจนมีคนรู้จักแนะนำค่ายอะไรสักค่ายแต่!!!เราก็ไม่ไปเพราะว่าเราคิดว่าค่ายนี้คนเก่งน่าจะไปแยะ(ตอนนั้นไม่น่าคิดแบบนั้นเลย)
ไปๆมาๆ วันหนึ่งคนที่เรารู้จักก็แนะนำ
โครงการที่ชื่อว่า MCGP Youh Wind Ensemble 2016
เราเลยตัดสินใจเลือกไปที่นั้น
โครงการนี้จักที่วิทยาลัยดุริยางคศิลป์ มหาวิทยาลัยมหิดล
เราเลยตัดสินใจสมัครไป การจะเข้าร่วมได้เราต้องไปออดิชั่น และอีกอย่างที่สำคัญคือค่าใช้จ่ายทั้งหมด9,500บาท ยังมีค่าสมัครอีก1,000บาทและอื่นๆอีกมากมาย คือเราก็ไม่ได้ถามแม่ก่อนจะสมัครนึกอยากจะสมัครก็สมัคร มาบอกแม่อีกทีตอนติดโครงการนี้ แม่ตกใจมาก 555+(แต่แม่เราก็จ่ายนะ) จำได้ว่าโครงการนี้เราได้เข้าตอนม.5 เทอม2
โครงการนี้ก็เป็นอีกโครงการหนึ่งที่เปิดโอกาสเรา
ทำให้เราได้รับความรู้นำกลับมาพัฒนาตนเองได้
ทำให้เราได้เจออาจารย์กอล์ฟ พี่เปล ที่เป็นคนติวให้เรา อ้อลืมอีกอย่างเรามีโรคประจำตัวอย่างหนึ่งนะ
โรคนี้มีชื่อว่าสมาธิสั้น เราก็จะซนนิดนึง555+ แต่เค้าก็ปรามเราอยู่
ส่งเราถึงฝั่งจนเราสอบได้ที่
วิทยาลัยดุริยางคศิลป์ มหาวิทยาลัยมหิดล
จากวันนั้นถ้าไม่มีอาจาร์ยคนที่ออกค่าตั๋วให้เราไปดูแข่งTIWECเราก็ไม่มีโอกาสไปเปิดโลกกว้าง
ไม่มีโครงการMCGP Youh Wind Ensemble 2016
เราก็ไม่มีโอกาสได้เจออาจาร์ยกอฟกับพี่เปล
ต้องขอขอบคุณทุกท่านที่ให้โอกาสเรา
ใครบอกโอกาสไม่ใช่สิ่งสำคัญ
ใครว่าเงินไม่ใช่สิ่งจำเป็น555+ ในสมัยนี้การเรียนดนตรี
ไม่ใช่สิ่งง่ายๆ มาตั้งแต่สมัยไหมแล้ว
ใครคิดว่าดนตรีง่ายๆอะไม่จริงเลยสักนิด55555
ไปและมาบ่นเฉยๆใครไม่อยากอ่านก็ไม่เป็นไร แต่คนที่อ่าน ให้คิดว่าคุณคือคนที่มีความอดทนฟังคนบ่นได้555+
ไปและบรัย
การไปดูแข่งครั้งแรกทำให้มีวันนี้
ตอนนี้มีเรื่องน่ายินดีคือเราสอบได้ที่
วิทยาลัยดุริยางคศิลป์ มหาวิทยาลัยมหิดล และวันพรุ่งนี้เรากำลังจะไปรายงานตัวที่คณะ เย่ๆๆๆๆๆ
เลยจะมาเล่าครั้งแรกที่เคยไปที่นั้น
เรื่องมีอยู่ว่า มีนวันนึ่งอาจารย์คุมวงสมัยที่เราอยู่ม.2 อยากให้เด็กในวงอ่ะไปดูแข่ง TIWEC สมัยปี2015 นานมาแล้วแหละเหมือนกับการแข่งรายการที่มหาวิทยาลัยรังสิตนั้นแหละ สถานที่ที่แข่งจำได้ว่าแข่งในอาคารภูมิพลสังคีต
อาจารย์ออกค่าแท๊กซี่ให้ ออกค่าตั๋วให้
เราก็แบบไปแบบไม่รู้เรื่องนะ ไปแบบเอ๋อๆว่าเราจะไปไหนหรอ เราจะไปทำอะไรกันรู้แค่ว่าไปดูแข่งดนตรี 555555
การไปที่นั้นทำให้เราได้เปิดโลกมาก ได้ไปเห็นอะไรใหม่ๆ ซึ่งมันดีมากเลยแหละสำหรับเด็กคนนึ่ง 555+
หลังจากนั้นน่าจะเว้นมาสักสามปี ตอนเราม.5
เราคิดอยากจะเรียนดนตรีเฉยเลย
เราเลยเริ่มจริงๆจังๆ แบบว่าตอนนั้นนี่มืดไปหมดไม่รู้จะเริ่มจากไหน แต่เราก็ซ้อมๆจนมีคนรู้จักแนะนำค่ายอะไรสักค่ายแต่!!!เราก็ไม่ไปเพราะว่าเราคิดว่าค่ายนี้คนเก่งน่าจะไปแยะ(ตอนนั้นไม่น่าคิดแบบนั้นเลย)
ไปๆมาๆ วันหนึ่งคนที่เรารู้จักก็แนะนำ
โครงการที่ชื่อว่า MCGP Youh Wind Ensemble 2016
เราเลยตัดสินใจเลือกไปที่นั้น
โครงการนี้จักที่วิทยาลัยดุริยางคศิลป์ มหาวิทยาลัยมหิดล
เราเลยตัดสินใจสมัครไป การจะเข้าร่วมได้เราต้องไปออดิชั่น และอีกอย่างที่สำคัญคือค่าใช้จ่ายทั้งหมด9,500บาท ยังมีค่าสมัครอีก1,000บาทและอื่นๆอีกมากมาย คือเราก็ไม่ได้ถามแม่ก่อนจะสมัครนึกอยากจะสมัครก็สมัคร มาบอกแม่อีกทีตอนติดโครงการนี้ แม่ตกใจมาก 555+(แต่แม่เราก็จ่ายนะ) จำได้ว่าโครงการนี้เราได้เข้าตอนม.5 เทอม2
โครงการนี้ก็เป็นอีกโครงการหนึ่งที่เปิดโอกาสเรา
ทำให้เราได้รับความรู้นำกลับมาพัฒนาตนเองได้
ทำให้เราได้เจออาจารย์กอล์ฟ พี่เปล ที่เป็นคนติวให้เรา อ้อลืมอีกอย่างเรามีโรคประจำตัวอย่างหนึ่งนะ
โรคนี้มีชื่อว่าสมาธิสั้น เราก็จะซนนิดนึง555+ แต่เค้าก็ปรามเราอยู่
ส่งเราถึงฝั่งจนเราสอบได้ที่
วิทยาลัยดุริยางคศิลป์ มหาวิทยาลัยมหิดล
จากวันนั้นถ้าไม่มีอาจาร์ยคนที่ออกค่าตั๋วให้เราไปดูแข่งTIWECเราก็ไม่มีโอกาสไปเปิดโลกกว้าง
ไม่มีโครงการMCGP Youh Wind Ensemble 2016
เราก็ไม่มีโอกาสได้เจออาจาร์ยกอฟกับพี่เปล
ต้องขอขอบคุณทุกท่านที่ให้โอกาสเรา
ใครบอกโอกาสไม่ใช่สิ่งสำคัญ
ใครว่าเงินไม่ใช่สิ่งจำเป็น555+ ในสมัยนี้การเรียนดนตรี
ไม่ใช่สิ่งง่ายๆ มาตั้งแต่สมัยไหมแล้ว
ใครคิดว่าดนตรีง่ายๆอะไม่จริงเลยสักนิด55555
ไปและมาบ่นเฉยๆใครไม่อยากอ่านก็ไม่เป็นไร แต่คนที่อ่าน ให้คิดว่าคุณคือคนที่มีความอดทนฟังคนบ่นได้555+
ไปและบรัย