สวัสดีครับ เพื่อนๆทุกๆคน
วันนี้ผมจะเล่าความฝันของผมให้ทุกคนที่สนใจที่อยากเรียนพยาบาล ได้มีกำลังใจ
และอยากจะเป็นกำลังใจให้ทุกคนที่กำลังมุ่งมั่นที่จะเรียนพยาบาลครับ

ผมเป็นเด็กธรรมดาคนหนึ่งครับ มีความฝันอยากเรียนพยาบาลตั้งแต่เด็ก
เนื่องด้วยตอนประถม ผมได้รับคัดเลือกเป็นประธานนักเรียน ได้ทำงานให้กับทางโรงเรียน
เช่น การตรวจสารต่างๆในอาหาร ได้ไปช่วยงานต่างๆเกี่ยวกับทางด้านสาธารณสุข ทำให้รู้สึก รักในการได้ช่วยเหลือคนอื่น
นั้นแหละครับเป็นจุดเริ่มต้นที่ทำให้ผมอยากเรียนพยาบาล
โตขึ้นมา ผมอยากเรียนโรงเรียนดังในจังหวัด แต่ผมก็สอบเข้าไม่ได้ 55 ไม่เก่งมากพอ
จึงตัดสินใจมาเรียนโรงเรียนประจำอำเภอ ตอนนั้นก็รู้สึกเสียใจ เพราะไม่ได้เรียนโรงเรียนดั่งที่ตั้งใจไว้ครับ
ผมตั้งใจเรียนมากน่ะครับ จนได้ที่ 1 ของห้องทุกชั้นปี
จนจะเข้า ม. 4 ผมก็อยากสอบเข้าโรงเรียนดังในจังหวัดอีก แต่ก็สอบเข้าไม่ได้อีก เห้อๆๆๆ เสียใจครั้งที่ 2 5555
จนกลับมาเรียนโรงเรียนเดิมอีก เรียนจนจบ ม. 6
ความฝันที่จะเรียนพยาบาลก็ไม่เคยจะยอมแพ้ แม้จะไม่ได้เรียนโรงเรียนในเมือง ก็จะต้องสอบเรียนพยาบาลให้ได้
จนมาถึง จบ ม.6 ต้องสอบเข้ามหาลัยต่างๆมากมาย เครียดมากอ่าตอนนั้น
สุดท้ายแล้ว สอบเรียนพยาบาลได้ตัวสำรอง แต่ สอบติดเวชฉุกเฉิน
ร้องไห้ๆๆๆๆๆๆหนักมาก 555
เลยต้องมาเรียนเวชกิจอยู่ 1 ปี ครับบบบบ

เวชกิจฉุกเฉินที่เรียนตอนนั้น คือชอบมากน่ะ ลุ้ยๆ ได้เรียนรู้อะไรเยอะมาก ได้รู้จักมิตรภาพที่ดี อาจารย์ที่ดี
จนมาถึงจุดหนึ่งถามตัวเองว่า ยังอยากจะเรียน "พยาบาล " อีกไหม
ใจก็ตอบว่า ยังอยากเรียนพยาบาล จะต้องไม่ล้มความฝันที่เราตั้งใจไว้

เอาจริงๆแล้ว เวชกิจ กับพยาบาลอาจจะทำงานต่างกัน แต่ จุดมุ่งหมายเดียวกัน นั้นแหละ คือการได้ดูแลผู้ป่วย ได้ช่วยเหลือชีวิต คน

จึงตัดสินใจทำความฝันอีกครั้ง ยื่นสมัครพยาบาลอีกครั้ง โดยใช้คะแนนสอบเดิม
และแล้ววความฝันของผม ก็เป็นจริงครับ ได้เรียนพยาบาลอย่างตั้งใจ เย้ๆๆๆๆๆๆๆๆ

เห็นไหมล่ะครับว่า การที่เราตั้งใจ และมุ่งมันกับความฝันของเรา แม้จะเห็นผลช้า แม้จะต้องเสียใจมาก่อน
แต่ถ้าเราไม่ล้มเลิกกับความฝัน เราก็สามารถทำให้ความฝันเป็นจริงได้ครับ

จนตอนนี้ผมเรียนพยาบาลอยู่ปี 3 ล่ะครับ