ตอนชิงแชมป์โลกครั้งทึ่แล้วยังจำสีหน้ามดด๋อยกับมดจวงได้เลย ถูกด่าทีคืออยากเดินออกจากสนาม สีหน้าคือไม่อยากเล่นต่อเลยโดยเฉพาะมดด๋อยนี่เห็นชัดเจนมาก  คือ เด็กที่โรงเรียนแกนี่คงชินกับคำดุด่าหรือคำพูดไม่เพราะคงชิน แต่เด็กที่มาจากโรงเรียนอื่นเขาไม่ชินด้วยนี่ บางคนทั้งชีวิตอาจไม่เคยมีใครเรียกว่า ไอ้เ.ี้ย ไอ้.่า  คือเขาอาจจะถูกสอนให้พูดเพราะ ซึ่งก็ถูกต้องเพราะยังเด็กอยู่ หรือบางคนก็ไม่เคยถูกด่าแรงๆมาก่อน ซึ่งก็ไม่ควรจะโดนนะ แค่เล่นพลาดไม่ได้ไปฆ่าใครตาย ก็แค่แนะนำว่าควรเล่นยังไงก็พอ หรือถ้าดุก็เอาแต่พองามและไม่ควรใช้คำหยาบก็จะดี ถ้าอยากรู้ว่ามันมีผลต่อสมาธิแค่ไหน ก็ลองจินตาการว่ามีคนมาด่าคุณด้วยคำว่า ไอ้เ.ี้ย ไอ้.่า แบบใส่สีหน้าและน้ำเสียงแล้วคุณจะคุมอารมณ์อยู่หรือเปล่า? หรือถ้าบางคนจะบอกว่าต้องใช้คำแรง ๆ บ้างจะได้กระตุ้นเด็กจะได้เก่ง ลองไปดูทีมญี่ปุ่นดู โค้ชแต่ละคนคือสุภาพมาก และเด็กก็สุภาพมากเช่นกัน แต่เขาก็เล่นเก่งและสมาธิดีมากในเกม ไม่เห็นต้องใช้อารมณ์ในการกระตุ้น สมาธิกับการแก้เกมที่ดีต่างหากที่นักกีฬาต้องการ