กระทู้นี้เราก็อยากมาแชร์ประสบการณ์ความรักของตัวเอง เรื่องมีอยู่ว่า..

เรามีแฟนคนนึง เราคบกันมาเกือบ3ปี วันวาเลนไทน์ที่ผ่านมาคือวันครบรอบ3ปีของเรา
ก่อนวาเลนไทน์ประมาณอาทิดกว่าๆ เพื่อนเรามันโทรมาบอกว่า..
เห็นผญ.คนนึง เดินขึ้นรถแฟนเรา เราก็ไม่เชื่อนะ เพื่อนเราถ่ายรูปไว้ได้มันก็ส่งมาให้ดู
พอเราเห็นน้ำตาก็ไหลมาเลย คือมันใช่แฟนเราจริงๆ แล้วรถแฟนเราจริงๆ แต่ไม่เห็นหน้าผญ.คนนั้น

ตอนนั้นคือเราก็ทำไรไม่ถูกเลยอ่ะ เราเลยลองโทรไปหาแฟนดู นางก็รับสาย เราก็ถามว่าทำไร?
เขาก็บอกเขากำลังเรียนอยู่..แล้วน้ำตาเราก็ไหลกว่าเดิมอีก

หลังจากเราวางสายจากแฟน เราก็โทรหาเพื่อนเราอีกคน เป็นเพื่อสนิทของเราเอง
(เรียกว่าเพื่อนรัก เพื่อนตายเลยแหละ เราสนิทกันมาตั้งแต่ประถมเลย)
เราโทรไปเล่าให้นางฟัง แล้วนางก็มาหาเราที่คอนโด เราก็นั่งกอดนางร้องไห้หนักเลย
คือเราคบกับแฟนมา3ปี แฟนเราไมเคยนอกใจเราเลยนะ คือรักกันดีมาตลอดอ่ะ มีทะเลาะบ้างเล็กๆน้อยๆ
เพื่อนเราก็คอยปลอบเราา บอกเราให้ใจเย็น จนพอเรารู้สึกดีขึ้น นางก็กลับไป..

พอแฟนเรากลับมาคอนโด เราก็ทำตัวปกติ ทำเหมือนไม่มีไรเกิดขึ้น
แฟนเราก็ทำตัวปกติ หยอกล้อเล่นกับเราปกติ
ในใจตอนนั้นคือเรายังไม่พร้อมจะเสียเขาไปอ่ะ เรารักเขามากจริงๆ

จนก่อนวาเลนไทน์3-4วัน เราไปเดินห้างกับเพื่อนอีกคนนึง เราก็ไม่ได้บอกแฟนก่อนนะ
เพระาใกล้วาเลนไทน์บวกกับวันครบรอบ3ปีของเราด้วย เลยกะว่าจะซื้อของเซอไพร์

แต่ที่เซอไพร์กว่าคือ..เราดันมาเจอแฟนเราเดินกับผญ.คนนึงเว้ย ซึ่งเราเห็นหน้าผญ.นั้นชัดเจน
ผญ.คนนั้นก็คือ..เพื่อนของเราเอง..เพื่อนสนิทเรา คนที่มาหาเราที่คอนโด คนที่เรานั่งกอดแล้งร้องไห้
คนที่คอยปลอบเราวันนั้น..ตอนที่เห็นคือเราโครตช็อคอ่ะ
ภาพที่เห็นคือแฟนเราเดินกอดคอเพื่อนเราอยู่ น้ำตาเรานี่ไหลมาเป็นทางเลย
เพื่อนที่มากับเราก็ลากเราจะให้เดินไปหาพวกมัน แต่เราก็ขัดไว้ คือเราอยู่ห้างไง คงไม่ด้านพออาละวาดที่ห้างหรอก
เราเลยถ่ายรูปพวกมันไว้ก่อน แล้วก็ลากเพื่อนกลับคอนโด ตอนอยู่บนรถเราก็ไลน์หาเพื่อนเราให้มาหาที่คอนโด

เรานั่งรอพวกมันสักพักแฟนเราก็เดินเข้ามาในห้องก่อน นางก็ยังทำตัวปกติเหมือนเดิม
แล้วไม่นานเพื่อนรักเราก็มา..
พอนางเข้ามา เราก็เดินเข้าไปตบหน้านางเต็มแรง แฟนเราก็วิ่งเข้ามาจับเรา
เพื่อนรักเราก็จับหน้าแล้วทำหน้าแบบงงๆ นางก็ถามว่าเราตบนางทำไม?
เราก็ชูรูปที่เราถ่ายให้นางดู นางก็ยิ่งทำหน้าตกใจอีก เราเลยตบหน้านางแรงๆไปอีกที

สงสัยนางคงทนไม่ไหว ทำท่าจะตบเรา แต่แฟนเข้ามากัดไว้ เราก็ผลักแฟนเราออก
แล้วพุ่งเข้าไปตบเพื่อนเราอีกที แล้วกระชากหัวลงไปนอนกับพื้น
จากนั้นก็..ตบกันสนั่น ตอนนั้นคือเลือดลมซูบฉีดมาก
เพื่อนที่เรารัก..เพื่อนที่เราไว้ใจ..เพื่อนที่เราคิดว่ามันคือเพื่อนตายของเรา
ทำไมมันถึงทำกับเราแบบนี้ เราไปทำไรให้ ถึงต้องแทงข้างหลังกันแบบนี้
เราตบนางไปร้องไห้ไป จนแฟนเราเข้ามาอุ้มเราออกจากร่างเพื่อนรักที่หน้าเต็มไปด้วยรอยเล็บ

นางก็ลุกขึ้นมาจะเข้ามาตบเรา แฟนเราก็เข้ามากัดอีก
เพื่อนรักก็ชี้นางเรา แล้วรู้มั้ยมันพูดว่าไง มันพูดว่า..
"ในเมื่อมาถึงขนาดนี้แล้ว งั้นกูก็จะบอกอะไรให้มุงได้ฉลาดสักทีนะ
กูกับxxอะเรารักกันมานานแล้วเว้ย แล้วเราก็ได้กันมาไม่รู้กี่ครั้งแล้วด้วย มุงได้ยินมั้ย"

เราก็ทำท่าจะเข้าไปตบมันอีก แต่แฟนเรามันกัดไว้อยู่ มันก็พูดต่ออีก..

"ทำไม? รับไม่ได้ไง ก็มุงมันน่าเบื่อไง เขาเลยต้องดิ้นมาหากู"

"กูเป็นเพื่อนมุงนะ" เราพูดทั้งน้ำตา

"ถ้ามุงเห็นกูเป็นเพื่อน งั้นผช.คนนี้ มุงให้กูได้มั้ยละ"

เราก็เงียบแล้วมองหน้าแฟนเรา แฟนเรามันก็ไม่สบตาเรานะ
เราเลยถามแฟนเราว่าจะเอาไง?
จะเลือกเราหรือเพื่อนเรา นางก็เงียบแปปนึง..นางไม่ตอบคำถามเรา แต่กลับพูดว่า..

"ขอโทษ"

เพราะงั้นคงไม่ต้องถามอะไรต่อเลย คำตอบมันก็ชัดแล้วว่าเขาเลือกเพื่อนเรา
เพื่อนเราก็ยิ้มอย่างซะใจมาก แล้วดึงแฟนเราไปยืนข้างๆมัน แล้วควงแขนแฟนเรา
เราก็ได้แต่มองพวกมันสองคนด้วยน้ำตา..

"มุงกับxx นานรึยัง?" เราถามเพื่อนเรา

"เกือบ2ปีแล้ว" เพื่อนเราตอบ พร้อมยิ้มมุมปากนิดๆ

"มุงทำแบบนี้กับกูได้ไงวะ มุงยังเห็นกูเป็นเพื่อนอยู่รึป่าว?" เราพูด

"กูขอโทษวะ แต่กูรักxxจริงๆ กูคิดว่ากูยอมมุงมานานแล้วนะ
มุงคิดดูว่าระหว่างที่มุงกับxxอยู่ด้วยกัน กูต้องอดทนและเก็บอาการขนาดไหน?
แล้ววันนี้แหละ กูขอทวงสิ่งที่กูควรจะได้สักที ถ้ามุงรักกู รักxx
ก็ปล่อยให้เราไปเหอะ"

"กูไม่คิดเลยนะว่าคนที่กูรักกับเพื่อนที่กูรักจะทำกับกูแบบนี้
กูก็ขอให้พวกมุงสองคน รักกันให้มากๆละกันนะ รักกันให้ถึงวันตายเลย" เราพูดไปทั้งน้ำตา

แฟนเราก็ไม่สบตาเราเลย แต่อิเพื่อนรักนี้จ้องหน้าเราทั้งน้ำตาคลอๆ
มียิ้มมุมปากนิดๆ เหมือยยิ้มเยาะๆเราอ่ะ เราก็ไม่พูดอะไรต่อ มองหน้ามันสองคนสลับกัน
แล้วเดินออกมาจากห้องเลย เราเดินมานั่งในรถ แล้วมานั่งคิดทบทวนเรื่องราวทั้งหมด

เราโง่มาตั้งเกือบ2ปี เราไม่เคยคิดเอะใจหรืออะไรเลย ทั้งเพื่อน ทั้งแฟนเราคือทำตัวปกติตลอด
ไม่มีอะไรที่ทำให้เราคิดสงสัยเลย เวลาเราทะเลาะกับแฟน เราก็โทรไประบายกับเพื่อนตลอด
มันก็คอยปลอบ ให้กำลังใจเราทุกครั้ง แต่ทำไมมันถึงมาทำกับเราแบบนี้
เราก็ไม่เคยไปทำอะไรให้มันนะ แต่ทำไม?

จนวันนี้เราก็ยังคงคิดอยู่ว่าทำไมมันถึงทำกับเราแบบนี้..

สุดท้ายวันวาเลนไทน์ปีนี้ ก็คงเป็นวันที่เราเจ็บปวดที่สุด
ที่ต้องมาทนเห็นคนที่เรารักกับเพื่อนรักเรามันมีความสุขด้วยกัน

สุดท้ายนี้..ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านกันนะคะ
คิดว่าเรื่องของเราคงจะเป็นอุทาหรณ์ให้กับบางคู่นะคะ