มีเพื่อนน้องคนหนึ่งเขาเรียนไฟฟ้า ปวช ต่อ ปริญาตรี เอกภาษาอังกฤษ ปี2แล้วดรอป ฐานะยากจน มีรถจักรยานยนต์เก่าๆคันหนึ่ง อายุ21 จึงหางาน สารพัด โรงงานเส้นก๋วยเตี๋ยว(แผนกห่อเส้น) โรงงานไข่ไก่(เรียงไข่ไก่) ล่าสุดไปโรงแรมกลางๆ ส่วนใหญ่ได้ สจ๊วตล้างจาน ครีนเนอร์ คนสวน พออายุใกล้ 30 ปี กว่าจะรู้ขี้รู้ตดอีกที ฝ่ายบุคคลโรงแรมเขา connect หากัน น้องจึงสมัคร พนักงานต้อนรับโรงแรมบูติกเล็กๆ(รับเข้าง่ายมากๆ)ได้ภาษาอังกฤษ และ ภาษาจีน แถมได้ฝึกขับรถตู้อีก ได้ทิปอีก เป็นอาชีพที่มีอนาคต มันทำให้ผมได้รู้ว่าถ้าเราต้องการเจริญด้านสายโรงแรมต้องเริ่ม บูติก โรงแรมเล็กๆ ที่เป็นพนักงานส่วนหน้าที่ใช้อังกฤษ เราก็จะพัฒนาภาษาอังกฤษไปด้วย แล้วค่อยไต่เต้าไปโรงแรมใหญ่ มีหลายคนที่โดนฝ่ายบุคคลยัดแผนกไม่ตรงกับที่เรียนมา ไม่ยอมไปโรงแรมเล็กๆก่อนไปพัฒนาภาษาก่อน จนมารู้อีกทีเมื่อแก่แล้วนั่นเอง