กินทามะฉบับอนิเมตอนนี้อยากทำเป็นส่วนตัวเนื่องจากตามต้นนฉบับมังงะนี้ มาถึงตอนที่พอมาเป็นอนิเมแล้ว ตอนนี้อย่างมันสุดๆแต่มุกตลกดันฮาสุดๆ

ช่วงแรกคุณกินปะทะกับสลัดอวกาศฮารุซะเมะระดับหัวหน้าที่เป็นนักดาบอย่าง ดวงดาวมรณะ บาโทว

แล้วบาโทวจำได้ว่าเคยสู้ซามูไรอย่างคุณกินมาก่อนแต่จำได้ว่าเป็น.............

พาคุยะสะ!!


"นั้นน่ะไม่ใช่ตูน่ะ"


"เอ๋ ตูจำผิดได้ไงเนี่ย?"

ที่ตอนนั้นจำผิดน่ะ คงเป็นเพราะเจ้าพาคุยะสะน่ะ........


"จงฝ่ากองทัพข้าศึก.... ไปซื้อขนมปังยากิโซบะยกโหลมาให้ตูหน่อยดิ...."


เอ๊ะ?


"อ้อ ถ้าอยากเจอกับเจ้าตัวจริงๆล่ะก็ ตูมีเบอร์ติดต่อกับช่องทางการติดต่อหมดทุกช่องทางเลย เอามั้ย?"


[ ฉับ!! ]


ฝีมือนักดาบแห่งฮารุซะเมะอย่างบาโทวนั้นถึงจะเย็บตาปกติไปหมดทั้งคู่แล้วฝังดวงตาพิเศษไว้ที่หน้าผากเพื่อไว้สำหรับมองหาการโจมตีของศัตรูอย่างง่ายดาย


พร้อมยังบอกด้วยว่าในอดีตในช่วงสงครามขับไล่ต่างแดนเมื่อ 10 ปีก่อนเขาเป็นคนทำให้ข้อมือขวาของซากาโมโตะ ทัตสึมะ ที่เป็นเพื่อนสนิทคุณกินนั้นเป็นแผลเป็นจนจับดาบอีกครั้งไม่ได้อีกต่อไป ดูเหมือนว่าบาโทวจะได้เปรียบในแง่ฝีมือดาบแต่ไปๆมาๆนั้นกลับกลายมาเป็นว่า

ถึงเขาจะรู้ว่าคุณกินจะมาพุ่งมาฟันเขาแต่กลับฟันไม่ถูกเลย เพียงเพราะ


"ดวงตาแกมันดีเกินไปจนหาตัวจริงๆไม่เจอเองต่างหาก"


เมื่อบาโทวดวลดาบแพ้กับเสียดวงตาสำคัญในการสู้ไปก็ไม่ต่างกับแพ้คุณกินแล้ว

ตัดมาที่ฝังคางูระกับมาทาโกะที่กำลังตามหาทาคาสุงิบริเวณเชิงเขาแต่กองเรือบินรบฮารุซะเมะของอุซึโระยิงปืนใหญ่จนเส้นทางถูกตัดแต่ร่างทาคาสุงิเองก็ร่วงจากการยิงปืนใหญ่

ส่วนชินปาจิกับบันคาระ บันไซที่มาถึงพื้นที่กว้างบนเชิงเขาเองก็ถูกไล่ยิงไปตามทางกระเด็นจนถูกล้อมด้วยกองทัพนักรบที่โอโบโระนำทัพมาเอง


บันไซขอเวลาประมาณ 5 นาทีจัดการกับทหารของโอโบโระแล้วให้ชินปาจิกับซาดาฮารุทะลวงฝ่าไปโดยไม่ต้องสนใจตน ซึ่งซาดาฮารุงาบชินปาจิให้ขึ้นไปขี่หลังซึ่งบันไซเองก็ดูเหมือนว่าซาดาฮารุเองก็เข้าใจความต้องการของตนคงเพราะอยู่กันคุณกินมานานจึงเข้าใจความต้องการของบันไซ

ในระหว่างเข้าปะทะในสภาพการดิ้นรนในกองทัพทหารของโอโบโระนั้น บันไซนึกถึงอดีตตอนอยู่ในเรือนจำเอโดะแล้วคุยกับทาคาสุงิที่อยากจะมีชีวิตเพื่อทำลายประเทศที่เน่าเฟอะจากการบุกขยายที่อยู่อาศัยของเอโดะจนเหล่าซามูไรไม่มีที่อยู่กับไปสัญญาว่าต้องมีชีวิตแม้จะต้องทำลายประเทศที่เน่าเฟอะไปแล้ว หรือแม้จะต้องการความหวังที่ประเทศแห่งซามูไรนั้นยังตายไปไม่ได้


บันไซเกือบถูกฆ่าแต่แล้วทหารคนนึงถูกคนปาดาบใส่จนบันไซรอดอย่างเฉียวฉิว


และแล้วตามคาด ทาคาสุงิฟื้นแล้ว และปาดาบใส่ทหารของโอโบโระ


ตอนนั้นทาคาสุงิตื่นขึ้นเพราะน้ำตาจากความเป็นห่วงอย่างมากของมาทาโกะ

และสั่งให้กองทัพอสุราทั้งหมดกวาดล้าง"พวกอีกา"ทหารของโอโบโระให้หมด







ทา:"หลบไปซะ พวกอีกา....." / กิน:"ชั้นกำลังอยากเจอหน้าไอ้ซี้เก่าของตูที่ตูอยากจะไปซัดหน้าหน่อย"

"หลีกทางไปซะ!!"

และแล้ว คาซึระ ซาคาโมโตะ ก็มาถึงสมรภูมิรบที่คุณกินกับทาคาสุงิกำลังสู้กับทหารอีกาอยู่พอดี




"กินโทกิ มนุษย์มันไม่ได้เปลี่ยนกันไปอย่างง่ายๆหรอก แม้จะตายไปหรือผ่านไป 10 ปีแล้วก็เหอะ ไม่ว่าหน้าไหนมันก็มีแต่พวกบ้าที่ไม่เปลี่ยนไปเลยทั้งนั้น"

"ตูไม่ได้คิดอย่างงั้นหรอก"


"ถ้าเป็น 10 ปีก่อน คงฆ่าแกไปนานแล้ว"


และแล้วในที่สุด 10 ปีที่วีรบุรุษซามูไรขับไล่ต่างแดนที่เคยแยกทางกันไป ก็ได้กลับมารวมตัวกันอีกครั้งในรอบ 10 ปีของผู้ชมอนิเมเรื่องนี้........


โอ๊ะ!? ภาพบางอย่างที่คุ้นเคย


เฮ้ย!?


"นั้นมันตูเอง..."


ได้เจอหน้ากันครั้งแรก


อ้าวเฮ้ย?


"นั้นมันตูอีก......"


"กินโทกิ ฝากอาจารย์ด้วยนะ"


"อย่าตายล่ะ!!"


"ก็บอกแล้วว่า มันตูเองโว้ย!! ปัดโธ่เอ้ย!!"


"ไอ้ท้ายตอนของตอนนี้มันอะไรกันฟะ!? ทำไมถึงมันเกรียนจนมันเละเทะไปหมดแล้ว!!"


"เดี๋ยว!! เดี๋ยวก่อน!! ตูยังพูดไม่จบ อย่าพึ่งปิดตอนก่อนเซ่.......!!"

ปึ้ง!!

- บันไซตอนถอดแว่นเองก็เท่เหมือนกัน
- ฉากบางฉากก่อนจบตอนนี่ จงใจเอาฉบับหนังโรงบทเบนิซากุระมาเลยแต่...... ไอ้พาคุยะสะมาโผล่ทำซาก'ไรฟะ!?
- แถมฉากประกอบเพลงเปิดตอนนี้คุณกินตอนสมัยเป็นชิโระยาฉะก็กลายเป็นพาคุยะสะอีก
- จะประทับใจกับตอนนี้อยู่แล้ว ไอ้บาโทว เพราะแก เพราะแกคนเดียว ช่วงท้ายของตอน คุณกินเลยโดนไอ้พวกผกก.เรื่องนี้เกรียนใส่ จนคุณกินกลายเป็นตัวตลกไปแล้ว เอาความประทับใจเกินครึ่งตอนนี้คืนมาให้หมดเลยไอ้พวกผกก.
- อนึ่ง กินทามะซีนี้ผลิดโดยสตูฯ บันไดนัมโค่ พิคเจอร์ จะไปว่าซันไรต์ไม่ได้นะแม้สตาฟอนิเมเกือบทั้งหมดเคยไปทำอนิเมในซันไรต์ก็ตาม