ตามหัวข้อกระทู้เลยค่ะ เรารู้สึกว่าเราเป็นแบบนี้มานานแล้ว ประมาณ 3-4 ปีค่ะ
แบบตั้งแต่เข้ามหาลัยมาปี1 ก็เคยปลื้มแค่รุ่นพี่ปี4 ในคณะที่เป็นพี่ว้าก แล้วพอรู้ว่าพี่เขามีแฟนก็แบบไม่ได้สนใจไรมาก ก็อื้มเฉยๆ ประทับใจว่าพี่เขาเก่งกะหล่อแค่นี้ ไม่ได้กรี๊ดเหมือนช่วงแรกๆ ต่อมาได้คุยกับรุ่นพี่ต่างคณะคนนึงเขาอยู่ปี3 ก็คุยตอนแรกไม่คิดไร(คุยปกติ ไม่ใช่ทางsocial networkค่ะ) ต่อมาก็แบบอยากคุยต่อ แต่ก็ไม่ได้คุยต่อเหมือนพี่เขาหายไปเลยค่ะ ไม่มีช่องทางติดต่อไรเลย
จากนั้นขึ้นปี2 ปี3มา เราก็ไม่เคยชอบรึปลื้มใครเลย ปลื้มแต่ผญ. พวกดาวคณะต่างๆว่าแบบเออ สวยจัง โห เรียนปีเดียวกัน
ทำไมเค้าสวยจัง เป็นดารา/เน็ตไอดอลได้เลยนะเนี่ย บลาๆๆ (บางทีก็คิดว่านี่เราเป็นเบี้ยนรึป่าวเนี่ยย 5555)
อ้อ มีปลื้มผช คนนึงค่ะ ตอนเราอยู่ปี2 น้องเขาอยู่ปี1 เป็นเดือนคณะ หน้าคมๆ หล่อดี ยิ้มน่ารัก ตอนประกวดนี่เชียร์น้องเขายิ่งกว่าคณะตัวเองอีกนะ แต่พอรู้ว่าน้องมีแฟนแล้วก็เฉยๆ ไม่ได้ปลื้มอะไรอีก
ล่าสุด ประมาณเดือนที่แล้ว เราก็เจอคนนึงอยู่ตลาดแถวมอ แล้วเห็นว่าเออ ผช คนนี้หน้าตาดี หล่อแบบไม่เคยเห็นมาก่อน 5555 หล่อจริงๆนะ (ใครรู้จักพี่วอร์ สถาปัตย์ มข ก็หน้าตาประมาณนั้นอ่ะ แต่คนที่เราเจอดูเด็กกว่าพี่วอร์อีก ) แล้วก็อยากรู้จัก แต่แล้วก็นะ ก็เดินผ่านกันไปปกติค่ะ เราก็คิดแค่ว่าขอให้ได้เจออีกเถอะ
จนถึงทุกวันนี้เราก็ยังแบบเออ รู้สึกเฉยๆ ไม่ค่อยอะไรกับความรักแล้วค่ะ คิดว่าไม่มีก็ได้ ไม่เป็นไร มีเงินใช้ปกติ มีเพื่อน มีทุกอย่างก็มีความสุขดีค่ะ
แต่บางทีก็มีอารมณ์แบบเหงาๆเนอะ อยากไปกินข้าวกะแฟนงี้ เดินตลาดกะแฟน แต่สุดท้ายก็นะ แบบไม่มีคนมาจีบไง ไม่เคยไปจีบใครก่อนด้วย คือเป็นคนหน้าหยิ่งค่ะ ไม่ค่อยยิ้ม สายตาสั้นด้วย(แต่ไม่ชอบใส่แว่น) เลยไม่ค่อยมองใคร มองแต่ทางแค่นั้น55 ยิ่งดูโคตรหยิ่งกว่าเดิมอีก
นี่ก็ยังคิดนะว่าถ้าเรียนจบ เราก็คงทำงาน กลับบ้าน ชีวิตอาจจะวนลูปเหมือนตอนเรียนก็ได้ แล้วก็อาจจะไม่มีแฟนไปตลอดเลยก็ได้ ถ้าพ่อแม่ไม่หาให้ ฮือออ

Ps . ไม่ใช่ไม่อยากมีแฟนนะคะ แต่หาไม่ได้เฉยๆ เราไม่ได้สวยมาก แต่หน้าตาก็ไม่แย่ แต่พูดน้อย เข้าสังคมไม่เก่ง เฉยๆ
ใครหลงเข้ามาอ่านแล้วรำคาญ /เห็นว่าไม่มีสาระไรเลย/รำคาญ เสียเวลา เราก็ขอโทษด้วยนะคะ แค่อยากถามว่ามีใครเป็นแบบเรามั้ย บวกกับมาระบายเฉยๆค่ะ