บ้านตัวเองนี่แหละ เป็นโรงงานสมุด แถว เขตสาทร โรงงานอยู่ในซอย นราธิวาส สักซอย

ครอบครัวอยู่กัน 3 ครอบครัว
ถ้านับตามอายุลูก ก้จะมีครอบครัวคนโต กลาง เล็ก
ครอบครัวผม ถือว่าลูกอายุน้อยสุด เป็นครอบครัวคนเล็ก

ครอบครัวผมมักจะถูกแกล้งโดย ครอบครัวคนโต แต่ก็จะมีครอบครัวคนกลาง เข้าข้างครอบครัวคนโต (ไม่รู้สาเหตุว่าทำไมเข้าข้างกันอยู่ได้ทั้งที่ๆ มันมาก)

เรื่องขายน้ำ เจ้าของห้ามขาย ถ้าอยากขายก็ไปขายนอกบ้าน (ใช้ขี้ส่วนไหนคิดว่ะ)
ครอบครัวผมขายน้ำให้คนงานเวลาพัก แต่โดนกลั่นแกล้ง บอกว่าเจ้าของห้ามขาย ถ้าอยากขายให้ไปขายนอกบ้าน

มีเรื่องจะเล่า ไม่ได้โดนกับตัวหรอก แต่อดไม่ได้ที่จะบ่น เดือดแทนคนอื่น
ความงี่เง่าของญาติ ถามจริงเหอะ คำว่าอำนาจ ตายไปแล้วเอาไปได้ไม๊ ไม่รู้จะบ้าอำนาจกันไปถึงเมื่อไร บอกได้คำเดียว ยิ่งแก่ ยิ่งทำตัวปัญญาอ่อน

ที่บ้านอยู่กัน 3 ครอบครัว
ลูกของอา ปากก็บอกว่ายุติธรรม สุดท้ายก็ไม่พ้น เข้าข้างพ่อตัวเอง เข้าข้างสะใภ้คนโต ใช่ตรรกะส่วนไหนคิดฟร่ะ ยิ่งวันก็ยิ่งทำตัวเหมือนผู้ใหญ่ บ้าอำนาจ ไปทุกวัน

ส่วนอา ก็กลัว สะใภ้คนโตเกิน จะกลัวไรหนักหนา เขาพูดไรก็เชื่อ โดนยุ โดนเป่าหูก็ทำตาม ไปซะทุกเรื่อง มองไม่เห็นความยุติธรรมล่ะ

สะใภ้คนโต ผัวตาย ยัยคนนี้ โคตรโรคจิตเลย ทำแต่ละเรื่อง กดขี่คนอื่น รังแกคนอื่น แม้แต่คนงานยังเอารัดเอาเปรียบได้ตลอดเวลา ไม่มีความเป็นคน เป็นเหมือนหมาบ้าตัวนึง หาเรื่องกัดคนไปทั่ว

ถามจริง ผัวมันตาย ทุกคนเลยต้องเอาใจมันซะทุกเรื่องเหรอ แม้แต่เรื่องไร้สาระ งี่เง่า ปัญญาอ่อน เรื่องผิดๆๆก็ยังต้องไปเอาใจ เกลียดวัฒธรรมคนจีนโคตร

ปากก็บอกว่าเป็นกฎ อยากรู้เหมือนกันว่า กฎของใคร ใครตั้ง ตั้งเมื่อไร หรือแค่ทำเพื่อแค่
1) อยากอวดตัวว่ามีอำนาจ
2) เป้นโรคจิต อยากหาเรื่องแกล้งคนอื่น
3) อิจฉาตาร้อน ในใจทนไม่ได้ ร้อน ถ้าเห็นคนอื่นมีความสุข

ละครเรื่องนี้ยังไม่จบ ที่ผ่านมาผมก็เจออะไรมาเยอะ ไว้วันหลังจะ เล่าให้หมดเปลือกเลย
สร้างภาพ กันดีนัก กรูคนใน จะแฉให้หมดเปลือกเลย