สวัสดีครับ😀 ขอบอกก่อนนะครับ กระทู้นี้ตั้งขึ้นมาเพื่อคุยกัน เเละขอคำเเนะนำนะครับ #ขอร้องครับอย่าด่า
ข้อมูลเบื้องต้น เป็นเพศทอมครับ เป็นคนชอบคนอายุมากกว่าอยู่เเล้ว 20+ แต่ก้ไม่เกิน 30 นะครับ
เรื่องมีอยู่ว่า....ผมจบ ม.3 ที่ รร.เเห่งหนึ่ง เเล้วย้ายมาเรียนต่อที่ รร.ใกล้บ้าน ผมก้เด็ก ม.4 นี่เเหละครับ แรกๆก็ไม่มีอะไร ที่ปรึกษาคนนี้ เขาทำตัวน่ารักอยู่เเล้วครับเป็นนิสัยโดยปกติของเขา เขาชอบคุย ชอบเล่นกับเด็ก เเต่จะสนิทกับกลุ่มผมมากกว่า ผมก็มองเขาน่ารักมาตลอดนะครับ แต่ก็ยังไม่ได้รู้สึกอะไร เเต่วันนั้นอารย์เขาโดนเศษเเก้วมาบริเวณข้อเท้า ผมมีพี่เป็นผู้ช่วยอยู่ห้องฉุกเฉิน ก็เลยบอกให้อาจารย์เขาไป รพ. อาจารย์ให้ผมไปด้วย ผมก็ชวนเพื่อนไปอีกหนึ่งคน หลังจากทำแผลเสร็จอาจารย์ก็พาไปเลี้ยงข้าวต่อ นั่งคุยกันปกตินะครับ แต่พักหลังๆนี่สิ ผมรู้สึกแปลกๆ เริ่มห่วงมากขึ้นเวลาที่เขาเป็นอะไร ไม่ว่าจะไม่สบาย ปวดฟัน หรือเเม้กระทั่งทำงานหนัก เเล้ววันหนึ่งผมก้ได้ทักอาจารย์เขาไปทาง Facebook เเรกๆก้คุยกันเเต่ธุนะจริงๆครับ แต่พอหลังๆผมเริ่มจะถามเรื่องส่วนตัว เเละก้ถามว่าอาจารย์มีครอบครัวรึยัง อาจารย์ก็บอกว่าไม่มีครับ (ผมนี่ยิ้มแก้มเเทบเเตก) พิมไปคุยไปยิ้มไปครับ ผมมีความสุขมากๆเวลาที่ได้คุย ได้เจอ เเต่ก็ไม่เคยนัดไปไหนกันนะครับ เพราะอาจารย์เขาวางตัวดีมากๆ แต่พอเวลาผ่านมา ความรู้สึกเริ่มชัดเจนครับ ว่าผมชอบ เริ่มตามหาบ้าน พอเจอก็เริ่มซื้อขนมไปให้บ้างอะไรบ้าง ส่วนเวลาเเชทคุยกันผมก้เริ่มหยอดบ้าง เเต่ก็เหมือนอาจารย์เขาก้วางตัวครับ แต่ทำไงได้ผมเองก้มีความสุขที่ได้ดํเเลอาจารย์เขาเเบบนี้ จนตอนนี้ผมเริ่มสับสนไม่รู้ว่าจะเอายังไงต่อดี ใจหนึ่งผมก้อยากหยุดเพราะอาย์จะต้องอยู่กับพวกผมไปอีก 2 ปี เเล้วศิษย์ที่คิดเเบบนี้ก้ไม่ดีเลย ใจหนึ่งก้อยากจะถามอาจานย์ไปตรงๆเรยเเต่ก้กลัวว่าถ้ามีอะไรที่มันไม่ใช่เเบบที่เราคิดมันจะอึดอัดทั้งสองฝ่าย ตอนนี้สับสนมากๆครับ แต่จะให้เลิกรู้สึกก็ทำไม่ได้ แต่ทางครอบครัวผมรู้นะครับ เขาก้บอกอาจารย์แกน่ารัก แกดูอบอุ่น แต่ผมเป็นห่วงทางอาจารย์มากกว่าถ้ามีคนรู้เรื่องนี้กลัวคนจะมองอาจารย์ไม่ดี😢 ควรทำยังไงต่อไปดีครับ
แอบชอบอาจารย์ที่ปรึกษาครับ (อายุต่างกันรุ่นแม่ครับ)
ข้อมูลเบื้องต้น เป็นเพศทอมครับ เป็นคนชอบคนอายุมากกว่าอยู่เเล้ว 20+ แต่ก้ไม่เกิน 30 นะครับ
เรื่องมีอยู่ว่า....ผมจบ ม.3 ที่ รร.เเห่งหนึ่ง เเล้วย้ายมาเรียนต่อที่ รร.ใกล้บ้าน ผมก้เด็ก ม.4 นี่เเหละครับ แรกๆก็ไม่มีอะไร ที่ปรึกษาคนนี้ เขาทำตัวน่ารักอยู่เเล้วครับเป็นนิสัยโดยปกติของเขา เขาชอบคุย ชอบเล่นกับเด็ก เเต่จะสนิทกับกลุ่มผมมากกว่า ผมก็มองเขาน่ารักมาตลอดนะครับ แต่ก็ยังไม่ได้รู้สึกอะไร เเต่วันนั้นอารย์เขาโดนเศษเเก้วมาบริเวณข้อเท้า ผมมีพี่เป็นผู้ช่วยอยู่ห้องฉุกเฉิน ก็เลยบอกให้อาจารย์เขาไป รพ. อาจารย์ให้ผมไปด้วย ผมก็ชวนเพื่อนไปอีกหนึ่งคน หลังจากทำแผลเสร็จอาจารย์ก็พาไปเลี้ยงข้าวต่อ นั่งคุยกันปกตินะครับ แต่พักหลังๆนี่สิ ผมรู้สึกแปลกๆ เริ่มห่วงมากขึ้นเวลาที่เขาเป็นอะไร ไม่ว่าจะไม่สบาย ปวดฟัน หรือเเม้กระทั่งทำงานหนัก เเล้ววันหนึ่งผมก้ได้ทักอาจารย์เขาไปทาง Facebook เเรกๆก้คุยกันเเต่ธุนะจริงๆครับ แต่พอหลังๆผมเริ่มจะถามเรื่องส่วนตัว เเละก้ถามว่าอาจารย์มีครอบครัวรึยัง อาจารย์ก็บอกว่าไม่มีครับ (ผมนี่ยิ้มแก้มเเทบเเตก) พิมไปคุยไปยิ้มไปครับ ผมมีความสุขมากๆเวลาที่ได้คุย ได้เจอ เเต่ก็ไม่เคยนัดไปไหนกันนะครับ เพราะอาจารย์เขาวางตัวดีมากๆ แต่พอเวลาผ่านมา ความรู้สึกเริ่มชัดเจนครับ ว่าผมชอบ เริ่มตามหาบ้าน พอเจอก็เริ่มซื้อขนมไปให้บ้างอะไรบ้าง ส่วนเวลาเเชทคุยกันผมก้เริ่มหยอดบ้าง เเต่ก็เหมือนอาจารย์เขาก้วางตัวครับ แต่ทำไงได้ผมเองก้มีความสุขที่ได้ดํเเลอาจารย์เขาเเบบนี้ จนตอนนี้ผมเริ่มสับสนไม่รู้ว่าจะเอายังไงต่อดี ใจหนึ่งผมก้อยากหยุดเพราะอาย์จะต้องอยู่กับพวกผมไปอีก 2 ปี เเล้วศิษย์ที่คิดเเบบนี้ก้ไม่ดีเลย ใจหนึ่งก้อยากจะถามอาจานย์ไปตรงๆเรยเเต่ก้กลัวว่าถ้ามีอะไรที่มันไม่ใช่เเบบที่เราคิดมันจะอึดอัดทั้งสองฝ่าย ตอนนี้สับสนมากๆครับ แต่จะให้เลิกรู้สึกก็ทำไม่ได้ แต่ทางครอบครัวผมรู้นะครับ เขาก้บอกอาจารย์แกน่ารัก แกดูอบอุ่น แต่ผมเป็นห่วงทางอาจารย์มากกว่าถ้ามีคนรู้เรื่องนี้กลัวคนจะมองอาจารย์ไม่ดี😢 ควรทำยังไงต่อไปดีครับ