กับ 10 ปีที่ผ่านมา  กับการไม่ยอมรับตัวเองในความห่วยแตก-ดักดาน ตกยุคของแท๊คติกตุ๋มติ๋ม หลงตัวเอง อีโก้กระบือๆ
ตะบี้ตะบันดันเข็นนักเตะลูกรักลงสนามเป็นตัวหลัก  เด็กปั้นอ่อนต่อโลกเช่น วาวคอต แรมเซ่ย์ วิวเชีย ที่เล่นบอลทื่อๆไร้จินตนาการ
ซื่อเกินไป ไร้เบสิค ไร้เล่ห์เหลี่ยมแห่งความฉลาดในการเล่นฟุตบอล ไร้ซึ่งความแข็งแกร่ง ไร้ซึ่งสมอง ขาดแชมป์ยาวนานมา 7-8 ปี
เล่นลุ้นที่ 3-4 ไปวันๆ

แฟนบอลร้องไห้ระงม ( เพราะขึ้นค่าตั๋วตลอด แพงติดอับดับท็อปทรีของประเทศ )
แฟนบอลกรีดร้องออกมาเสียงดัง ชูป้ายก็แล้ว ทวิตด่าก็แล้ว ตะโกนด่าในสนามก็แล้ว วองแจร์ ยังคงอยู่  ยังคงสร้างกำไรให้สโมสรต่อไป
กดเครื่องคิดเลขออกมา  มันโอเค ประคองตัวได้ ซื้อตัวชาญฉลาด บวกลบคูณหารแล้วทำกำไรในระดับที่บอร์ดชอบและหลงรัก
ปรบมือให้ กราบแทบเท้าให้ทำทีมต่อไป

มาวันนี้ แว่วๆมาจากเอียน ไร้ท์ว่าท่านจะวางมือแล้ว พอแล้วกับความยิ่งใหญ่ เสียงสรรเสริญที่ท่านได้รับมาทั้งชีวิต สิ่งที่ท่านทำไม่มีทีมไหน
จะทำได้ในผืนแผ่นดินอังกฤษ  ขอให้โชคดีกับเส้นทางที่เลือก  ประสบความสำเร็จกับการทำงานในสายอื่น หรือท่องเที่ยวให้สนุก
ให้คุ้มกับความเหนื่อย  ที่ท่านได้ทำให้ปืนมาทั้งชีวิต บริหารทีมได้กำไรมาทั้งชีวิต บอร์ดร่ำรวย แฟนบอลยิ้มเพราะเกมบุกเร้าใจแต่ไร้แชมป์
ขอบคุณเวลาที่ผ่านมา  ขอบคุณจริงๆ  เป็นเกียรติอย่างสุดซึ้งที่ได้ดูบอลของท่าน อาร์เซน วองแจร์
ขอให้โชคดี