ปัญหานี้ผมทราบมานาน แต่ไม่คิดว่า มันจะมีมากหลายจุด หลายอย่างก็เพิ่งมาทราบว่า มันผิด ทั้งการอ่านออกเสียง(อันนี้เยอะที่สุด) ส่วนคำแปลอาจจะใช้ได้ แต่ไม่ตรงจริงๆ มันเลยทำให้ครูทั่วประเทศสอนผิดมาหลายสิบปี ต้นฉบับอย่าง ส เสถบุตร ที่พ่อผมบอกว่า ดีที่สุด (กำลังจะบอกว่า มันผิดมานานมาก) ก็ยังเขียนคำอ่านผิด

ตัวอย่างที่สำคัญมากและเรียนตั้งแต่อนุบาลหรือ ป 1 เลย คือ คำว่า Boy เราสอนให้อ่าน บอย ตั้งแต่ไหนแต่ไร แต่ฝรั่ง อ่านว่า โบย Toy ก็ โทย

oil เราสอนว่า ออย ฝรั่งงง ทำไมไม่เขียนว่า อออิล หรือ โออิล ไม่เป๊ะ แต่ใกล้เคียงกว่าเยอะ style เราอ่าน สะตาย ทำไมไม่เขียนเป็น สะตายอัล

amazon ใน dictionary ดังหลายฉบับ ยังอ่านว่า อะเมซอน ซึ่งมันทำให้การเน้นเสียงผิดพยางค์ไปเลย ทำไม่ไม่เขียนเป็น แอมมาซอน หรือ แอมาซอน ก็ยังดี (บางฉบับเขียนถูกแล้ว)

on the fly ทุกฉบับที่ค้นดูทาง internet แปลว่า ขณะกำลังบิน หมดทุกอัน

อย่าง want, need, require เราแปลว่า ต้องการ เหมือนกัน หมด บางทีไม่มีบริบท แปลได้ แต่เอาไปใช้ไม่ถูก

จริงๆมีเยอะมากๆ แต่เอาเท่าที่นึกได้ครับ เราสอนคำแปลแล้วจบ แต่ไม่สอนว่า เอาไปใช้ในบริบทไหน ซึ่งสำคัญกว่า เพราะมันคือการใช้งานจริง

มันเป็นแบบนี้มาเป็นร้อยปีแล้ว และก็ยังสอนแบบนี้อยู่เลย อ่านผิด ใช้ผิด แล้วใช้แบบผิดๆมานาน ที่สำคัญ นำไปถ่ายทอดผิดอีก ภาษาอังกฤษของคนไทยมันก็เลยไม่ไปถึงไหน

แค่มุมมองของผมนะครับ ผมเขียนตาม fact ที่เปิดดูใน dictionary นะครับ ว่ามันเป็นอย่างที่ว่าจริงๆ

และผมว่า ตรงนี้มันต่างจากการเรียนการสอนในประเทศเพื่อนบ้านที่เน้นการใช้งานมากกว่า แต่ผมไม่เห็นเหมือนกันว่า dictionary เขาเขียนการอ่านยังไง อย่างพวกยุโรปส่วนใหญ่ที่ภาษาอังกฤษไม่ใช่ภาษาแม่แต่ใช้ได้ดีมาก อย่างพวกสแกนดิเนเวียน และเยอรมันนี พวกมาเลย์ ปินอย หลายคนอาจจะบอกว่า มีการใช้เป็นภาษาหลักด้วย แต่ผมก็เห็นเขาพูดมาเลย์/ตากาล็อกผสมอังกฤษนะครับ ในรายการทีวีเลย โดยเฉพาะพวกปินอย พูด 2 ภาษาตลอด สลับไปมา เหมือนกับพูดมาเลย์หรือตากาล็อกเป็นหลักโดยธรรมชาติ แล้วภาษาอังกฤษเรียนเพิ่มอีกที (อันนี้ผมเดาเอานะครับ อาจจะผิด)