คำเตือน เปิดเผยเนื้อหาของรายการ
จริง ๆ หลายคนคงพอทราบจากวีคที่แล้วแล้วว่า
พี่เสนาหอย กับพี่แจ๊ค แฟนฉัน น่าจะมาเป็น Cameo ขำ ๆ เท่านั้น
คนแรก
หน้ากากผีเสื้อสมุทร หรือพี่หอย กับเพลง
พูดตรง ๆ
คณะกรรมการ และในโลกออนไลน์หลายท่านชมว่าดีมาก อิน
ส่วนตัวผมก็โอเค เพราะพี่เขามีทักษะด้านนี้อยู่แล้ว
เผื่อคนไม่ทราบ พี่หอยจบศิลปกรรมศาสตร์ เอกดนตรีตะวันตก
จากจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยนะครับ ไม่ใช่ไก่กา
แต่ถ้าพูดถึงความรักในเพลง หรือแรงบันดาลใจในการออกแบบหน้ากาก
ผมไม่อินเท่าไหร ฮ่าๆ
แต่ที่อยากจะชื่ชนชมให้ฟังวันนี้คือหน้ากาก Cameo อีกท่านนึงครับ
พูดถึง
หน้ากากนักรบ พี่แจ๊ค แฟนฉัน กับเพลง
Lost Stars
เพลงนี้ของอดัม เลวีนนั้น ถือเป็นเพลงที่ค่อนข้างยาก และใช้คีย์ที่สูงมว๊ากก
ต่อให้นักร้องอาชีพของเรา ก็ใช่จะฮิตโน้ตกันได้ง่าย ๆ
และด้วยความที่เป็นภาษาปะกิด น่าจะยิ่งขยี้ความพิเศษของมันออกไปอีก
เมื่อย้อนกลับมาที่ศิลปินภายใต้หน้ากากนักรบ อย่างคุณแจ๊ค
แม้จะเคยมี Single มาแล้ว ก็คงไม่ได้ลดทอนความยากแต่อย่างใด
บอกก่อนว่าจริง ๆ แล้ว มันก็ไม่ได้เป็นเพลงที่ดีอะไร แต่ก็ไม่ได้แย่
ตอนแรกผมปักธงในใจแล้วว่า อยากรู้จริง ๆ จะรอดตลอดลอดฝั่งไหม
ช่วงท่อนแรก ยันจบฮุค 1 จบเริ่มมีความคิดว่า เออ พอได้แฮะ
พอไปท่อน 2 ยันช่วงโซโล่ ผมคิดว่าผมชอบนะ อินเลยแหละ
แม้ช่วงที่โน็ตสูง ๆ หน้ากากนักรบเลือกจะไม่ปีนขึ้นไป และเลือกเสียงหลบแทน
ผมก็ยังคิดว่าโอเค มันพอฟังได้ (ต้องขอบคุณจารย์หนึ่งที่น่าจะช่วยดีไซน์การร้องไว้เยอะ)
หรือการออกเสียงที่มีบางคำยังแปร่ง ๆ หู ฟังเป็นภาษาอังกฤษแบบไทย ๆ เรา
ผมก็ยังรับได้
เหตุผลที่ผมรับได้ทั้งหมดข้างต้น เพราะผมคิดว่า
"เขามีความตั้งใจมาก เพื่อให้โชว์วันนี้ออกมาดีที่สุด"
และความตั้งใจนั้น ผมคิดว่าหลายคนคงสัมผัสได้ด้วยตัวเองนะครับ
ไม่น่าจะมีแค่ผมที่รู้สึกหรอก ว่ามันมีอะไรบางอย่างซ่อนอยู่ลึก ๆ
เมื่อท้ายสุด เขาถอดหน้ากากมา เขาเล่าให้ฟังว่าเขาใส่ "ใจ" ลงไปกับมันมากแค่ไหน
ยิ่งทำให้ผมประทับใจ ประทับใจในความดีงามที่ซ่อนอยู่ในความเกือบดี ฮ่า ๆ
เอาเรื่องนี้เป็นแรงบันดาลใจนะครับ
ผลงาน และความตั้งใจที่ดี มันส่งต่อถึงผู้อื่นได้แคร่บ
จากเพจ : โตแล้วคุยอะไรก็ได้ by ข้าวพอง
https://www.facebook.com/TalksWithKaowPong/
ชื่นชมศิลปินใต้หน้ากากกรุ๊ป D คนนึงเมื่อคืนมากครับ
จริง ๆ หลายคนคงพอทราบจากวีคที่แล้วแล้วว่า
พี่เสนาหอย กับพี่แจ๊ค แฟนฉัน น่าจะมาเป็น Cameo ขำ ๆ เท่านั้น
คนแรก หน้ากากผีเสื้อสมุทร หรือพี่หอย กับเพลง พูดตรง ๆ
คณะกรรมการ และในโลกออนไลน์หลายท่านชมว่าดีมาก อิน
ส่วนตัวผมก็โอเค เพราะพี่เขามีทักษะด้านนี้อยู่แล้ว
เผื่อคนไม่ทราบ พี่หอยจบศิลปกรรมศาสตร์ เอกดนตรีตะวันตก
จากจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยนะครับ ไม่ใช่ไก่กา
แต่ถ้าพูดถึงความรักในเพลง หรือแรงบันดาลใจในการออกแบบหน้ากาก
ผมไม่อินเท่าไหร ฮ่าๆ
แต่ที่อยากจะชื่ชนชมให้ฟังวันนี้คือหน้ากาก Cameo อีกท่านนึงครับ
พูดถึง หน้ากากนักรบ พี่แจ๊ค แฟนฉัน กับเพลง Lost Stars
เพลงนี้ของอดัม เลวีนนั้น ถือเป็นเพลงที่ค่อนข้างยาก และใช้คีย์ที่สูงมว๊ากก
ต่อให้นักร้องอาชีพของเรา ก็ใช่จะฮิตโน้ตกันได้ง่าย ๆ
และด้วยความที่เป็นภาษาปะกิด น่าจะยิ่งขยี้ความพิเศษของมันออกไปอีก
เมื่อย้อนกลับมาที่ศิลปินภายใต้หน้ากากนักรบ อย่างคุณแจ๊ค
แม้จะเคยมี Single มาแล้ว ก็คงไม่ได้ลดทอนความยากแต่อย่างใด
บอกก่อนว่าจริง ๆ แล้ว มันก็ไม่ได้เป็นเพลงที่ดีอะไร แต่ก็ไม่ได้แย่
ตอนแรกผมปักธงในใจแล้วว่า อยากรู้จริง ๆ จะรอดตลอดลอดฝั่งไหม
ช่วงท่อนแรก ยันจบฮุค 1 จบเริ่มมีความคิดว่า เออ พอได้แฮะ
พอไปท่อน 2 ยันช่วงโซโล่ ผมคิดว่าผมชอบนะ อินเลยแหละ
แม้ช่วงที่โน็ตสูง ๆ หน้ากากนักรบเลือกจะไม่ปีนขึ้นไป และเลือกเสียงหลบแทน
ผมก็ยังคิดว่าโอเค มันพอฟังได้ (ต้องขอบคุณจารย์หนึ่งที่น่าจะช่วยดีไซน์การร้องไว้เยอะ)
หรือการออกเสียงที่มีบางคำยังแปร่ง ๆ หู ฟังเป็นภาษาอังกฤษแบบไทย ๆ เรา
ผมก็ยังรับได้
เหตุผลที่ผมรับได้ทั้งหมดข้างต้น เพราะผมคิดว่า
"เขามีความตั้งใจมาก เพื่อให้โชว์วันนี้ออกมาดีที่สุด"
และความตั้งใจนั้น ผมคิดว่าหลายคนคงสัมผัสได้ด้วยตัวเองนะครับ
ไม่น่าจะมีแค่ผมที่รู้สึกหรอก ว่ามันมีอะไรบางอย่างซ่อนอยู่ลึก ๆ
เมื่อท้ายสุด เขาถอดหน้ากากมา เขาเล่าให้ฟังว่าเขาใส่ "ใจ" ลงไปกับมันมากแค่ไหน
ยิ่งทำให้ผมประทับใจ ประทับใจในความดีงามที่ซ่อนอยู่ในความเกือบดี ฮ่า ๆ
เอาเรื่องนี้เป็นแรงบันดาลใจนะครับ
ผลงาน และความตั้งใจที่ดี มันส่งต่อถึงผู้อื่นได้แคร่บ
จากเพจ : โตแล้วคุยอะไรก็ได้ by ข้าวพอง
https://www.facebook.com/TalksWithKaowPong/