เราเคยคบกับเเฟนเก่าเราตอนม.3 เราเริ่มคุยกันมาตั้งเเต่ม.1 เทอม2 เราคุยกันมา2ปีกว่า เเล้วเราก็คบกัน เเต่สุดท้ายเราก็คบกันได้เดือนกว่า เราก็เลิกกัน ตอนนี้เราอยู่ม.5 เราเรียนห้องเดียวกันมาตั้งเเต่ม.ต้น ตอนเราเลิกกับเค้าใหม่ๆ เราไม่คุยกับเค้าเลยประมาน 6 เดือนกว่า แล้วช่วงปิดเทอมม.3 เค้าก็ทักเรามา เราก็เริ่มคุยกันเรื่อยๆ เเต่เค้าก็มีคนคุยของเค้าอีกคน(ตอนนี้เลิกกันเเล้ว) พอเปิดเทอมม.4 เราคิดว่าเค้าจะไปเรียนที่อื่น เเต่ไม่เลยเรียนที่เดียวกัน ห้องเดียวกัน เลขที่ติดกัน นั่งข้างกัน จากที่ความรู้สึกมันเคยหายไป มันก็กลับมาอีก เค้ามาคุยดีกับเรา ช่วงปิดเทอมม.4 เค้าก็มีแฟนต่าง รร. เเต่เค้าไปรับไปส่งเราไปเรียนพิเศษ โดยที่ไม่บอกเเฟนเค้า เค้าพาเราไปกินนู่น กินนี่ เราก็ไม่ได้คิดไรเพราะเค้ามีแฟนเเล้ว เเต่เค้าบอกว่าเค้าเป็นห่วงเราไม่อยากให้ขับรถไปไกลคนเดียว บ้านเราอยู่เเถวบิ้กซีชลบุรี ที่เรียนพิเศษเราอยู่หลังม.บูรพาบางเเสน เค้าก็คอยมารับมาส่งตลอดพอเปิดเทอมเราก็เริ่มห่างกันมากขึ้นทั้งๆที่อยู่ไกล้กัน เเตเราคิดว่าเราไม่อยากไปยุ่งวุ่นวายอะไรกับเค้ามาก เค้าก็ชอบมาถามเราเรื่องแนเค้า ถามว่าจะซื้ออะไรให้ดี ครบรอบนี้ให้ไรดี(เราคิดในใจว่าคนอื่นไม่มีให้ถามหรอว้าา55) เราก็เเนะนำไปหลายอย่างเลยล่ะ เราเคยคิดถึงเค้ามาก เคยรักเค้ามาก เเต่ตอนนี้มันเหมือนเป็นความทรงจำที่ฝังลึกอยู่ข้างใน ที่เราพยายามจะลืม เเต่เราก็ลืมไม่ได้ เรากลับมาคิดถึงเค้าอีกครั้ง เเต่เราไม่คิดจะกลับไปนะ เเต่เรายังลืมเค้าไม่ได้สักที เราไม่เข้าใจตัวเองเลย..
#เรื่องบ้าๆบอๆ555 -ขอบคุนที่เสียเวลาเข้ามาอ่านน้าา -