เราเลิกกับแฟนมาเกือบ 10 เดือนแล้วค่ะ เค้าเป็นแฟนคนแรกของเราค่ะ คบกันได้ 2 ปีกว่า ตอนนี้ยังหวั่นๆไม่รู้ว่าตัวเองลืมได้หรือยัง บางทีก็คิดถึง บางทีก็ไม่ อยากเจอใครใหม่ๆแต่ก็ไม่เจอซักที
ต้องบอกก่อนว่าเราเป็นคนค่อนข้างเรียบร้อย ที่บ้านหวงมากๆ ต้องกลับบ้านตรงเวลา อยู่ในสายตาของคนในบ้านตลอด เราเลยต้องแอบคบเค้า เวลาเราอยู่บ้านคุยโทรศัพท์กันก็ไม่ได้ ขอออกมาเที่ยวบ่อยๆก็ไม่ได้ต้องโกหกตลอด
ต้นเหตุของการเลิกกันคือเราเอง มันเหมือนเป็นความรู้สึกชั่ววูบคือเรารู้สึกว่าเราไม่ได้รักเค้าแล้ว เรารู้สึกอยากมีความรักแบบผู้ใหญ่ ไม่ใช่มางอแงแบบเด็กๆ เราเป็นพวกคิดมากอ่ะค่ะ เค้าเรียนไม่เก่ง ติดเพื่อน ติดเกม ประกอบกับช่วงนั้นเป็นช่วงสอบเข้ามหาลัย ตอนนั้นเราก็คิดว่าเรายังเด็กยังเจอใครที่ดีกว่านี้ได้ ทำไมต้องมาฝากชีวิตกับผุ้ชายที่ดูไม่มีอนาคต เราเริ่มรู้สึกเบื่อเค้า คุยกันน้อยลง ไม่บอกรัก พูดจาทำร้ายจิตใจ แทบไม่ตอบแชทเลยด้วยซ้ำ งี่เง่า เอะอะบอกเลิก ทำร้ายจิตใจเค้าอ่ะ เย็นชาใส่นาน7-8เดือนก่อนเลิกกันได้อ่ะ เค้าก็ดีมากๆนะพยามยื้อเราไว้ พยามอ้อน ทำทุกอย่างให้เรากลับไปเหมือนเดิม คือที่ผ่านมาเราใช้เหตุผลโง่ๆของเราตัดสินเค้าทุกอย่าง บอกเลิกเค้าเพราะอยากให้เลิกสนใจเราแล้วไปอ่านหนังสือบ้างอะไรบ้าง จนมาช่วงหลังๆมันก็มีบ้างที่เราคิดจะกลับไปเป็นเหมือนเดิมแต่เราก็รู้มาว่าเค้าสนิทกับผู้หญิงคนนึง(ขอแทนว่าSนะคะ) ระหว่างที่เราทำตัวเหินห่าง จนมาวันนึงพอเค้าสอบทุกอย่างเสร็จอยู่ในช่วงรอผล เราก็บอกกับเค้าให้เลิกคุยแชทกับS แต่เค้าบอกเราว่าทำไม่ได้ เค้ารักเรานะแต่เค้าก็ชอบผู้หญิงคนนั้นไปแล้ว ตอนนั้นเค้าสนิทกับSได้3เดือนกว่าๆ เราบอกว่าถ้าไม่เลิกคุยก็เลิกกับเรา....ครั้งนี้เค้ายอมเลิกกับเราค่ะ ............วินาทีนั้นเรารู้สึกเหมือนหัวใจหยุดเต้นเลยค่ะ มันเจ็บแบบเจ็บสุดๆ เรามารู้ตัวเองตอนที่สายไป เรารักเค้ามาตลอดแต่มันคงเรียกว่าคบกันจนหมดโปร หมดความหวาน เลยคิดว่าหมดรักรึป่าว
ถึงตอนนั้นเราก็พยามง้อเค้านะแต่ว่าSมีเวลาอยู่กับเค้าตลอด ไปไหนไปด้วยกัน คุยกันได้ตลอด ช่วงที่เราทำตัวเหินห่างเค้ามีสนิท(ขอแทนว่าT)ไปไหนเค้าก็ไปกัน 3 คนกับ SกับT จนสุดท้ายทั้งแฟนเก่าเราแล้วก็TยังชอบSเลย เราก็ยอมแพ้อ่ะค่ะ ตอนนั้นเค้าบอกเราว่าเค้ากับTบอกชอบSแล้ว แล้วSก็บอกว่าสับสนชอบทั้งTแล้วก็แฟนเก่าเราทั้ง2คนเลย เค้าเลยบอกเราว่าเค้ามีหวังที่จะได้เป็นแฟนS และด้วยความไร้สติ.....เราทักแชทSไปถามว่าชอบแฟนเก่าเรามั้ย ตอนนั้นเราอยากให้เค้าคบกันจากใจจริง เรากะจะฝากข้อความว่าให้เค้ารักกันมากๆดูแลกันดีๆ แต่Sไม่ตอบแล้วแล้วเอาแชทเราไปให้แฟนเก่าเรากับTดู คราวนี้แฟนเก่าเราคงยิ่งเกลียดเราอ่ะ55555 ตอนนั้นรู้สึกโง่มาก จนสุดท้ายSคบกับT ส่วนแฟนเก่าเราก็เจ็บอีกครั้ง ตอนนี้ทั้ง 3 คนนั้นก็ยังสนิทกันเหมือนเดิมนะคะไม่ได้ทะเลาะกันSกับTก็ยังคบกัน ส่วนตัวเราก็เฟดตัวออกมาจากชีวิต3คนนั้น นานๆทีก็มีทักไปคุยกับแฟนเก่าบ้างแต่ก็แค่สถานะเพื่อน
ก็อยากฝากหลายๆคนอ่ะค่ะ บางทีเราอาจไม่รู้ตัวว่าเรารักใครมากแค่ไหน จนวันนึงที่เราเสียเค้าไปถึงจะรู้ก็สายไปแล้ว ถึงจะยังรักกันหรือเคยรักกันแค่ไหน แต่ก็คงกลับไปเป็นเหมือนเดิมไม่ได้แล้ว ตอนนี้ก็ต้องเดินหน้าต่อไปค่ะ ถึงจะเคว้งหัวใจแค่ไหน5555555
ปล.ยาวมากกกก ประหลาดใจ ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะคะ จะรักหรือจะเลิกกับใครก็ถามใจตัวเองให้มาก
ปล.กระทู้แรกผิดพลาดอะไรขอภภัยด้วยค่า
อยากเตือนคนที่ความรู้สึกไม่ตรงกับหัวใจค่ะ
ต้องบอกก่อนว่าเราเป็นคนค่อนข้างเรียบร้อย ที่บ้านหวงมากๆ ต้องกลับบ้านตรงเวลา อยู่ในสายตาของคนในบ้านตลอด เราเลยต้องแอบคบเค้า เวลาเราอยู่บ้านคุยโทรศัพท์กันก็ไม่ได้ ขอออกมาเที่ยวบ่อยๆก็ไม่ได้ต้องโกหกตลอด
ต้นเหตุของการเลิกกันคือเราเอง มันเหมือนเป็นความรู้สึกชั่ววูบคือเรารู้สึกว่าเราไม่ได้รักเค้าแล้ว เรารู้สึกอยากมีความรักแบบผู้ใหญ่ ไม่ใช่มางอแงแบบเด็กๆ เราเป็นพวกคิดมากอ่ะค่ะ เค้าเรียนไม่เก่ง ติดเพื่อน ติดเกม ประกอบกับช่วงนั้นเป็นช่วงสอบเข้ามหาลัย ตอนนั้นเราก็คิดว่าเรายังเด็กยังเจอใครที่ดีกว่านี้ได้ ทำไมต้องมาฝากชีวิตกับผุ้ชายที่ดูไม่มีอนาคต เราเริ่มรู้สึกเบื่อเค้า คุยกันน้อยลง ไม่บอกรัก พูดจาทำร้ายจิตใจ แทบไม่ตอบแชทเลยด้วยซ้ำ งี่เง่า เอะอะบอกเลิก ทำร้ายจิตใจเค้าอ่ะ เย็นชาใส่นาน7-8เดือนก่อนเลิกกันได้อ่ะ เค้าก็ดีมากๆนะพยามยื้อเราไว้ พยามอ้อน ทำทุกอย่างให้เรากลับไปเหมือนเดิม คือที่ผ่านมาเราใช้เหตุผลโง่ๆของเราตัดสินเค้าทุกอย่าง บอกเลิกเค้าเพราะอยากให้เลิกสนใจเราแล้วไปอ่านหนังสือบ้างอะไรบ้าง จนมาช่วงหลังๆมันก็มีบ้างที่เราคิดจะกลับไปเป็นเหมือนเดิมแต่เราก็รู้มาว่าเค้าสนิทกับผู้หญิงคนนึง(ขอแทนว่าSนะคะ) ระหว่างที่เราทำตัวเหินห่าง จนมาวันนึงพอเค้าสอบทุกอย่างเสร็จอยู่ในช่วงรอผล เราก็บอกกับเค้าให้เลิกคุยแชทกับS แต่เค้าบอกเราว่าทำไม่ได้ เค้ารักเรานะแต่เค้าก็ชอบผู้หญิงคนนั้นไปแล้ว ตอนนั้นเค้าสนิทกับSได้3เดือนกว่าๆ เราบอกว่าถ้าไม่เลิกคุยก็เลิกกับเรา....ครั้งนี้เค้ายอมเลิกกับเราค่ะ ............วินาทีนั้นเรารู้สึกเหมือนหัวใจหยุดเต้นเลยค่ะ มันเจ็บแบบเจ็บสุดๆ เรามารู้ตัวเองตอนที่สายไป เรารักเค้ามาตลอดแต่มันคงเรียกว่าคบกันจนหมดโปร หมดความหวาน เลยคิดว่าหมดรักรึป่าว
ถึงตอนนั้นเราก็พยามง้อเค้านะแต่ว่าSมีเวลาอยู่กับเค้าตลอด ไปไหนไปด้วยกัน คุยกันได้ตลอด ช่วงที่เราทำตัวเหินห่างเค้ามีสนิท(ขอแทนว่าT)ไปไหนเค้าก็ไปกัน 3 คนกับ SกับT จนสุดท้ายทั้งแฟนเก่าเราแล้วก็TยังชอบSเลย เราก็ยอมแพ้อ่ะค่ะ ตอนนั้นเค้าบอกเราว่าเค้ากับTบอกชอบSแล้ว แล้วSก็บอกว่าสับสนชอบทั้งTแล้วก็แฟนเก่าเราทั้ง2คนเลย เค้าเลยบอกเราว่าเค้ามีหวังที่จะได้เป็นแฟนS และด้วยความไร้สติ.....เราทักแชทSไปถามว่าชอบแฟนเก่าเรามั้ย ตอนนั้นเราอยากให้เค้าคบกันจากใจจริง เรากะจะฝากข้อความว่าให้เค้ารักกันมากๆดูแลกันดีๆ แต่Sไม่ตอบแล้วแล้วเอาแชทเราไปให้แฟนเก่าเรากับTดู คราวนี้แฟนเก่าเราคงยิ่งเกลียดเราอ่ะ55555 ตอนนั้นรู้สึกโง่มาก จนสุดท้ายSคบกับT ส่วนแฟนเก่าเราก็เจ็บอีกครั้ง ตอนนี้ทั้ง 3 คนนั้นก็ยังสนิทกันเหมือนเดิมนะคะไม่ได้ทะเลาะกันSกับTก็ยังคบกัน ส่วนตัวเราก็เฟดตัวออกมาจากชีวิต3คนนั้น นานๆทีก็มีทักไปคุยกับแฟนเก่าบ้างแต่ก็แค่สถานะเพื่อน
ก็อยากฝากหลายๆคนอ่ะค่ะ บางทีเราอาจไม่รู้ตัวว่าเรารักใครมากแค่ไหน จนวันนึงที่เราเสียเค้าไปถึงจะรู้ก็สายไปแล้ว ถึงจะยังรักกันหรือเคยรักกันแค่ไหน แต่ก็คงกลับไปเป็นเหมือนเดิมไม่ได้แล้ว ตอนนี้ก็ต้องเดินหน้าต่อไปค่ะ ถึงจะเคว้งหัวใจแค่ไหน5555555
ปล.ยาวมากกกก ประหลาดใจ ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะคะ จะรักหรือจะเลิกกับใครก็ถามใจตัวเองให้มาก
ปล.กระทู้แรกผิดพลาดอะไรขอภภัยด้วยค่า