เรากับแฟนก่อนคบกันคุยกันมา 8 เดือนกว่าๆ ผ่านบีท้อคแล้วก็เป็นไลน์ คุยกันมานานมาก ชอบอะไรคล้ายๆกันเข้ากันได้ ก็ตกลงคบกันช่วงเดือนธันวาคม เป็นแฟนกัน ก่อนคบกันเคยเจอกันแล้วค่ะ เค้ามายินดีด้วยในงานรับปริญญา ที่กรุงเทพฯ แต่ก็ไม่ได้ไปไหนมาไหนด้วยกัน ไม่ได้ทานข้าวด้วยกัน ก็ถ่ายรูปกันแล้วก็กลับ พ่อแม่เราก็มองว่าเค้าคุณหนูไปค่ะ คือคำพูดคำจาเค้าเรียบร้อยสุภาพมาก เรียกชื่อใครก็นำหน้าด้วยคุณตลอด เหมือนมันไม่ค่อยคุ้นเคยกัน ลุคคุณชาย เพราะที่บ้านแฟนเป็นลูกชายคนเดียวค่ะ เค้าเป็น นศ.ปริญญาโท วิทย์เคมี จุฬาฯนี่แหละ อายุ 28-29 เป็นคนกรุงเทพฯ ส่วนเราเป็นพยาบาลวิชาชีพค่ะเพิ่งเรียนจบ พอจบใหม่ก็ไม่ค่อยมีเวลา ขึ้นเวรทุกวัน ได้หยุดก็แค่ 1 วัน ที่เหลือทำงาน 6 วัน เวรก็ต้องขึ้น ถ้าว่างๆจะได้เที่ยวส่วนใหญ่ก็ไปกับคุณพ่อคุณแม่ ไม่ก็เพื่อน เพราะเราอยู่ชลบุรี แต่แฟนเราทำ lab ตลอดเลยค่ะ มาหาก็ไม่ได้ด้วยเพราะเค้าไม่ชำนาญทางไปชลบุรี เค้าก็บอกว่าเออถ้าเรามากรุงเทพบอกนะจะเคลียร์งาน เราก็คิดว่าคงอีกนานเลยแหละไม่ได้ไปหาหรอก แต่เราไม่ได้พูดให้แฟนฟังนะ คุณแม่ก็บอกว่า ผู้ชายต้องเป็นฝ่ายมาหาเรา ไม่ใช่เราไปหาเค้า เราก็เออคงจริงแหละ แต่เราจะแก้ปัญหายังไงดีคะ เพราะห่างไกลกันมากด้วยระยะทาง หน้าที่การงาน ความหวานเริ่มลดลงบางวันก็ไม่ได้คุยอัไรกันเท่าไหร่เพราะเวลาไม่ตรงกัน ปล.เราอายุ 23 ค่ะ แฟนนี่ 28-29 เราสองคนเป็นแฟนคนแรกของกันและกันค่ะ เราทั้งคู่ยังไม่เคยมีประสบการณ์มีแฟนมาก่อนเลย เลยไม่รุ่ว่าต้องทำยังไง