ผมเคยเจอตอนไปญี่ปุ่นครับผมนั่งถ่ายรูปเด็กๆที่นั่นอยู่บนรถไฟ  อยูๆก็รู้สึกแปลกๆเลยเงยหน้าขึ้นมาตาเราผสานกันเต็มๆเลยครับผมรู้สึกรักเธอตั้งเเต่เเรกเห็นตาสีฟ้าผมสีบลอนเป็นคนฟิลิปปินรึปล่าวไม่เเน่ใจ  เเต่เธอดูเหมือนจะรู้สึกเเบบเดียวกับผม  เรามองตากันจนรถไฟวิ่งสุดสายเธอเดินไปอีกทางผมเดินไปทางเเต่ก็ยังไม่วายหันมามองเค้าอีกตาผสานกันอีกครั้งก่อนที่เธอจะหายไปในฝูงชน  เเละก็มีอีกรอบนึงคือเจอคนไทยด้วยกันอาการเดียวกันเลยครับเเต่เจอบนบีทีเอส มองตากันจนสุดสายเลยทีเดียว555 ผมไม่เเน่ใจว่าอาการพวกนี้คืออะไรรึผม  มโนไปเอง....