กาพย์สุรางคนางค์ 28 เรื่องอุทาหรณ์

กระทู้คำถาม
หัดแต่งค่ะ  มึนกับฉันทลักษณ์มาก  หากมีสิ่งใดผิดพลาดทุกท่านสามารถชี้แนะได้นะคะ  ยินดีค่ะ







               พ่อแม่แก่เฒ่า   ทุ่มเทเพื่อเรา    รักสุดเปรียบปาน
เลี้ยงกายเติบใหญ่    หวังให้สุขศานต์    เกษมสำราญ    คิดอ่านกว้างไกล

               กี่เหงื่อไหลหยด    ทนทุกข์สลด    ทั้งหมดเพื่อใคร
ลูกน้อยจดจำ    น้อมนำหัวใจ    เตือนตนดีใฝ่    มินอกลู่ทาง

               สมองไม่ไป    เรียนร่ำเท่าไหร่    ไม่เคยกระจ่าง
รู้แล้วหายหมด    อนาคตเลือนลาง    พ่อแม่ฝันค้าง    ลูกแสนระทม

               เริ่มคบเพื่อนเลว    พากันลงเหว    เหลวไหลจ่อมจม
ต่อหน้าพ่อแม่    ดีแท้คารม      สุดท้ายปลายล้ม    ต้องตั้งต้นอีก

               เป็นอุทาหรณ์    บทเรียนอยากสอน    อยากบอกปากฉีก
ผิดพลาดเป็นครู    แต่รู้แล้วหลีก    อย่าย่ำรอยปลีก    ลี้ร้างให้ไกล

               ชีวิตมีค่า    พ่อแม่รอหนา    ระลึกเอาไว้
พูดแต่ความจริง    ทุกสิ่งจากใจ    ปัญหาใดใด    แก้ได้ไม่ตัน
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่